5 Μηνες αργότερα.
- m -
Γυρίζω σπίτι μετα την εξοδο μου με τα κορίτσια.
Σε μια εβδομάδα είναι ο γάμος της Ανθής και θα πάμε ενα ταξιδι οι 4 μας.
Η Ανθή, η Στέλλα, η Camila και εγώ.
Ανοίγω την πορτα και μόλις ο Shawn με βλέπει έρχεται γρήγορα κοντά μου και με αγκαλιάσει.
«Hey, τι έγινε;»
Ποτε δεν κανει έτσι όταν με βλέπει.
«Δεν ξέρω...αλλά τώρα τελευταία φοβάμαι» μου λέει καθώς κλείνει την πόρτα και με βάζει πιο βαθιά στην αγκαλιά του.
Δύσκολο να το πιστέψω.
Τι φοβάται;
Πιστεύω πως οι φαν δεν θα ανακαλύψουν γρήγορα το σπιτι και δεν τις εχω τόσο ικανές να παραβιάσουν την ιδιωτική ζωή μας.
«Τι φοβάσαι;» τον ρωτάω τελικά.
«Μην γελάσεις αλλά νιωθω οτι κάθε φορά που φεύγεις, δεν θα ξαναγυρίσεις» τι;!
«Τι λες παιδάκι μου;! Είσαι με τα καλά σου;!»
«Οχι, Οχι! Δεν εννοούσα οτι θα φυγεις με αυτον τον τροπο. Εννοώ οτι φοβάμαι πως κάποιος θα σε πάρει μακριά μου»
«Shawn, δεν πρόκειται να με απαγάγουν. Είμαι συνέχεια με αλλά ατομα και σε δημόσιους χώρους»
«Οχι να σε απαγάγουν! Ας πούμε να γνωρίσεις κάποιον, να τον ερωτευτείς και να φύγεις μαζί του! Και να με αφήσεις μονο μου ενω θα εχεις φύγει με το καλυτερο και καινούργιο αγόρι σου» εξηγεί.
«Δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο! Πρώτον, δεν νομίζω οτι υπάρχει κάποιος καλύτερος σου. Δεύτερον, δεν πρόκειται να ερωτευτω κάποιον άλλον! Είμαι ηδη ερωτευμένη μαζί σου!»
«Ναι, εχεις δίκιο...δεν ξέρω τι με πιάνει αλλά όταν σε βλέπω με άλλους κάτι γίνεται»
«Ζηλεύεις»
«Μπορεί» λέει και τρίβει τον αυχένα του με το χερι του.
Ενδειξη αμηχανιας.
«Hey, δεν έχεις να ζηλεύεις τίποτα, είμαι δική σου»
«Εχεις δίκιο. Θέλεις να σε βοηθήσω να μαζεψεις τα πράγματα σου για το ταξίδι;»
«Οχι, ευχαριστώ, δεν χρειάζεται» του λέω καθώς ξεκιναω να βάζω κάποια πράγματα στην βαλίτσα μου.
YOU ARE READING
Not Only A Fan
FanfictionΧαμογελάει και μειώνει ακόμα περισσότερο την απόσταση μεταξύ μας. Βάζει αργά μια τούφα των μαλλιών μου πίσω απο το αυτί μου. «Μωρο μου, είσαι πολλά περισσοτερα απο μια fan» ❗ Τα ονόματα της ιστοριας είναι τυχαία και δεν έχουν καμία σχέση με πρόσωπα...
