Song of the chapter: Sign of the times - Harry Styles.
"Just stop your crying is a sign of the times/ you look pretty good down here but you ain't really good/ they told me that the end is near/ we gotta get away from here"
(Shawn's pov)
- s -
Την επόμενη μέρα ξυπνησα αργά.
Βασικά δεν ειναι μερα, είναι απόγευμα και έχει σχεδόν βραδιάσει.
Κοιμομουν πολλές ώρες. Πιθανοτατα θα κουράστηκα απο το κλάμα κααι δεν θα με ξύπνησε κανεις.
Καλυτερα.
Την έβλεπα στον ύπνο μου. Ηρθε σαν να με επισκέφτηκε.
Σε ταινίες είχα δει πως έτσι αποχωρίζονται οι νεκροί τους αγαπημένους τους. Μέσα απο κάποιο όνειρο.
Δεν μπορω ακόμα να το πιστέψω πως εφυγε...
Αρνουμε να το αποδεχτω.
Ακούω την κάτω πόρτα και κατεβαινω τις σκάλες για να δω τι γινεται.
Οι γονεις μου και η αδερφή μου μπήκαν στο σπίτι αρκετα χαρούμενοι.
Μα καλα, που είχαν πάει και πως έχουν το κουράγιο να χαμογελουν;
«Ξυπνήσες αγόρι μου;» μου λέει ο μπαμπάς στοργικά καθώς ακουμπά τον ώμο μου.
«Ναι» λεω μονοτονα και κάθομαι στον καναπέ.
Η μαμά μου βγάζει φαγητο αλλα δεν θέλω ουτε σήμερα.
«Κοιμάσαι και η τύχη σου δουλευει» μου λέει η Aaliyah καθώς κάθεται δίπλα μου στον καναπέ. Τι εννοεί;
«Ασε με Aaliyah, δεν εχω ορεξη»
«Καλά αν δεν θέλεις να μάθεις...»
«Τι να μάθω μωρέ; Αφήστε με μόνο μου!» λέω και πάω πίσω στο δωμάτιο μου.
Κάθομαι στο κρεβάτι και κλαίω βλέποντας καποιες φωτογραφίες μας.
Το τηλέφωνο χτυπαει. Είναι ο Αρης!
Τι θα παθαίνει και αυτός...ποσο μάλλον η οικογένεια της!
«Ναι;»
«Σε ξύπνησα;» ρωτάει.
«Οχι, οχι. Λυπαμαι πολυ για αυτό που έγινε. Πως είστε εσείς;»
«Περιμενε...δεν θα έρθεις;»
«Που να έρθω;»
«Ε αν κοιμάσαι όλη μέρα δεν σου φταίμε εμείς! Στο νοσοκομείο ρε!»
Τι να κάνω στο νοσοκομειο; Ποιος χτύπησε παλι;!
Δεν θέλω να πάω. Λέω να κάτσω εδώ στην ησυχία μου.
YOU ARE READING
Not Only A Fan
FanfictionΧαμογελάει και μειώνει ακόμα περισσότερο την απόσταση μεταξύ μας. Βάζει αργά μια τούφα των μαλλιών μου πίσω απο το αυτί μου. «Μωρο μου, είσαι πολλά περισσοτερα απο μια fan» ❗ Τα ονόματα της ιστοριας είναι τυχαία και δεν έχουν καμία σχέση με πρόσωπα...
