Not Only A Fan

Chapter 80

- m -

O Shawn συνεχίζει να με εντυπωσιάζει ευχάριστα.
Οσο εγώ βρίσκομαι εξω για δουλειές και η Κατερίνα στο σχολείο της, εκείνος κάθεται στο σπίτι και μαγειρεύει.
Βέβαια, ξέρω πως όταν θα γίνουμε και εμείς γονεις δεν θα είναι συνέχεια εδώ λόγω της δουλειάς του αλλά...χαίρομαι που έχει βάλει προτεραιότητες και φέρεται υπεύθυνα.

Οι αγαπημένες μου στιγμές είναι αυτές που διαβάζουμε την Κατερίνα. Εκείνος της εξηγεί απλα μαθηματικά ή κάτι αλλο και εγώ κάποιες φορες αφαιρούμαι κοιτάζοντας τον.
Είμαι πολύ τυχερη.

- S -

«Οχι, δεν μου είπε κατι, έπρεπε;» ακούω την Μαρια να μιλάει στο τηλέφωνο σιγανα.
Για εμένα λέει;

«Οχι σου λεω! Απλα πήγα εκεί, του έδωσα τον φάκελο, μου εδωσε τα έγγραφα και αυτό ηταν όλο! Μαργαρίτα, σοβαρεψου. Οχι, δεν ηταν όμορφος! Δεν πρόσεξα αν φορούσε καρτελακι. Καστανός. Με μούσι. Ναι, τα ματια του ηταν γαλανά. Ελα ρε Μαργαρίτα τώρα! Τώρα;! Και τι να του πω; Είσαι σοβαρή; Οχι! Μαργαρ- Το έκλεισε!» λέει λίγο νευριασμένη στο τέλος και σηκώνεται.

Κάνω δυο βήματα πίσω γρήγορα για να μην καταλάβει πως άκουσα ενα μέρος της συζήτησης τους.

«Ολά καλά;»
Γιατί μιλούσαν για εναν τυπο που δεν είμαι εγώ με τόσες πολλές λεπτομέρειες;

«Ε; Ναι, ναι...απλα πρεπει να προλάβω μια εταιρία πριν κλείσει και να βρω εναν υπάλληλο που έχει κάτι που χρειάζεται η Μαργαρίτα. Δεν θα αργησω» μου λέει και γνεφω.
Τρέχει στις σκαλες.

Αφου ειναι για δουλειά, υποθέτω είναι εντάξει.

Μετα από μισή ωρα επιστρέφει σπίτι με εναν φάκελο.

Τον αφήνει πανω στη τραπεζαρία με τα υπολοιπα χαρτιά και με πλησιάζει χαμογελώντας.

Το τηλέφωνο της όμως την σταματά απο το να ερθει κοντά  μου.

«Μόλις εφτασα. Αυτή τη στιγμη δεν μπορω να μιλήσω...γιατί πεθαίνω με τις δουλειές που μου ειπες να κάνω» κατάλαβα αμέσως οτι μιλάει με τη Μαργαρίτα.

«Ναι, αυτός ηταν. Ναι, ήταν σίγουραο φάκελος με τα σωστά χαρτιά, το έλεγξα. Εντάξει, γεια» αφήνει το κινητό της στο τραπεζάκι και ερχεται δίπλα μου. 
Της κανω νοημα να ξαπλώσει με το κεφάλι της στα πόδια μου.
Παίζω λίγο με τα μαλλια της.

«Κουράστηκες πολύ;» τη ρωτάω ήρεμα.

«Λίγο» απαντά.

«A little too much?» την ρωτάω τραγουδιστά αναφέροντας έναν τίτλο τραγουδιού μου.
Γελάει.

«Πες το κι έτσι» μου απαντά χαμογελώντας.
Γιατί πρεπει να είναι τόσο όμορφη;!

«Μόλις ξυπνήσει η Κατερίνα θα πάμε στα παιδιά, επιστρεφουν» λέει και γνεφω.

Θα τους έλειψε η μικρή τους πριγκίπισσα.
Εγώ παλι, πέρασα ενα απο τα καλυτερα τριήμερα της ζωής μου.

Πιστεύω πως τώρα ισως κατάφερα να της αλλάξω γνώμη για τα παιδια αρκετά. Αρκετά ωστε για να αποκτήσουμε και εμείς ενα.