BATAKLIK •Tamamlandı•

12.TUTULMA

Bu defa sınır çok küçük.
1500 oy ve 1000 yorum.
Keyifli okumalar...
Sınır geçilince birkaç saat içerisinde bölümü atarım.💙🖤

Bölüm 12: "Tutulma"

Keşke...

Ne acı kelimeydi öyle değil mi? İnsanın en derininden kesilip gelen o kelime hiç olmadığı kadar can yakıyordu. Keşke bazı şeyler eskisi gibi kalsaydı. Keşke hala Özgür'ü seviyor olsaydım. Keşke abim bu işlere hiç bulaşmasaydı. Ya da ben hiç bulaşmamalıydım. Bataklık'ın çamuru üzerinize bulaştığı an damgalanıyordunuz.

Meşhur Bataklık toplantıları... Çevremde onlarca insan vardı. Yer ve tavan pislik içindeydi. Evet, biz tutunamayanlar birer parazittik. Fabrikanın kirli zemininde aşağı yukarı yürüyen Onur herkesi süzdü. Hemen arkasında, her zamanki gibi masaya dayanmış mavi gözlü bir canavar vardı. Pençeleri içimden geçmişti.

"Berfin de çok başarılı." Adımın geçtiği cümle Onur'un dudaklarından döküldüğünde gözlerimi ruhum kadar kirli zeminden kaldırıp Onur'a diktim. Gözleri bendeydi. "Ankara'da beklediğimin çok üstünde satış yaptın. Beni şaşırtan insan sayısı çok azdır."

Mutlu mu olmalıydım? Bataklık'ın canavarlarından birisi beni tebrik etti diye sevinmeli miydim? Daha fazla insan zehirlemiştim. Bu yüzden sevinmeyecektim. "Bu yüzden birinci grupta kalmaya devam edeceksin." Başımı salladım. Kurye olmak, torbacı olmaktan daha iyiydi. "Mekana geçebilirsiniz. Bu kadar."

Yarım saat sonra mekandaydık. Neden burada olduğumu bilmiyordum. Gidebilirdim. Burada durmak zorunda değildim ama buradaydım. Bu kalabalıkta kalıyor, bu iğrenç görüntüyü izliyor, bu yoğun gürültüyü çekiyordum. Gözlerimi elimdeki kola bardağından kaldırdım. Yarın da burada olacaktım. Satış yapmam gerekiyordu, neyse ki bu gece Onur benden teslimat istememişti.

Zülal'i aramalıydım. Onunla konuşmam gerekiyordu. Kıvanç'ı benden daha iyi tanıyordu. Anlamlandıramadığım hareketlerine benim için çevirmenlik yapabilirdi. Eskisi gibi hissetmiyordum. Özgür'ü severken ona yaklaşmak beni utandırırdı. Fakat Kıvanç'a karşı hissettiğim şeyler daha hırs hissettiren, daha vahşi ve kıvamlı duygulardı. Beni kontrolden çıkartıyordu.

"Oha!" diye bağırdı Bade. Bütün gözler ona dönerken gözleri tek bir yere sabitlenmişti. "Kıvanç, Dilşah'la mı yatıyor?" Kalbimin damarlarında acıdan yollar geçerken zift karası bir zehir boğazımı tıkadı. Görmek istedim. Bakışlarım Bade'nin odaklandığı yeri buldu. Mekanın arka odalarına giden koridordan çıkan kadınla Kıvanç'ı gördüm.

Uzun bir boy, sarı saçlar, iri gözler, kıvrımlı hatlar... Yanındaki kadın her erkeğin arzu edebileceği bir fiziğe ve güzelliğe sahipti. Uzanıp, dudaklarındaki sırıtışla Kıvanç'ın kulağına bir şeyler söyledi. Kurduğu cümle her neyse Kıvanç'ın dudaklarına da çapkın bir sırıtış bırakmıştı.

"Bu kadın tam bir kaltak," dedi Bade arkasına yaslanırken. Kıvanç'la sevgili olduklarını sanıyordum ama bir süre önce öyle olmadıklarını öğrenmiştim. Gözlerimi ondan söküp aldım. Mazoşist değildim. Kendime daha fazla acı verecek halim yoktu.

"Kıvanç da tam bir pezevenk." Masadaki gözler bana döndüğünde herkeste birer parça şaşkınlık vardı. Bakışlarımı kaçırmadım. Hepsine tek tek bakıp omuz silktim ve kolamdan bir yudum aldım. Tam karşımızdaki bar tezgahına yaslanıp konuşmaya başladılar. Dost hayatı ha?

Bardağı masaya bırakıp onların yanına yürüdüm. Siyaha ramak kala olan uzun saçlarımı omzumun arkasına attım ve umursamaz adımlarımı onlara yönelttim. Amacım başkaydı ama ufak bir yaramazlık da yapmadan gitmeyecektim.