BATAKLIK •Tamamlandı•

8.SOĞUK

Merhaba.
1000 yorum olduğunda hemen yeni bölümü atacağım. Lütfen yorum olarak random atmayın.
Keyifli okumalar... 💙🖤

Bölüm şarkısı-Afaki

Bölüm 8: "Soğuk"

Çok fazla ışık...

Gözümü kamaştıran avizeler, kulağımı tırmalayan gürültülü ortam, boş kahkahalar savuran insanlar... Ortam korkunç derece boğucu ve yorucuydu.

"Sıkıldım," dedim Kıvanç'ın kolunu dürterken. Neredeyse iki saattir buradaydık ve bu yorgun hissettiriyordu.

"İşim var daha," dedi kravat takmadığı gömleğinin yakalarını düzeltirken. Üzerinde takım elbise vardı, bir insana takım elbise ancak bu kadar yakışabilirdi. Haram... O aklıma sadece bunu getiriyordu. Haram şeyler hep cilalı olurdu ya... Kıvanç tam olarak bunu uyandırıyordu gözümde. Dışı mükemmel olan, içi küf kokan bir adam...

"Bekle burada, ben dönünce gideceğiz." Beni yalnız bırakıp salonun diğer ucundaki bir adamın yanına yürüdü. Yaşını başını almış adam yanında eşi olduğunu tahmin ettiğim olgun bir kadınla duruyordu. Kıvanç onların yanına vardığında ikisi de gülümsedi. Kim Kıvanç'ı görünce gülümserdi ki? Şahsen ben gülmezdim.

"Merhaba." Masama gelen kız samimi bir ifadeyle gülümserken arkasındaki korumalara baktım kızdan önce. "Siz gidin," dedi kız korumalara. "Uzakta bekleyin." Korumaların uzak anlayışların beklediğimden çok daha yakındı anlaşılan. Sadece iki adım uzaklaşmışlardı. "Babamın işleri işte." Kızın mahcup bakışlarına karşı gülümsedim ve girişimde bulundum.

"Berfin ben," dedim elimi uzatırken.

"Biliyorum," dedi elimi sıkarken. "Ben de Merve." Nereden bildiğini sorgularcasına çatılan kaşlarıma cevap olarak "Abin bahsetmişti," demesi merak duygumu arttırmıştı.

"Abimin arkadaşı mısın?"

Bir an ne diyeceğini kestiremedi. Düşündü, ağzını açıp sadece nefes alıp geri kapattı. "Arkadaş değiliz ama... Yakınız." Kaşlarımı kaldırdım. O ne demekti öyle? "Yalçın nasıl? Olanları duydum, biz birkaç aydır görüşemedik de."

"Biliyorsun durumu işte," dedim iç geçirerek. "Uğraşıyoruz. Çıkacak."

"Umarım çıkar. Yakalanmasına şaşırdım aslında, profesyoneldir." Tamam, anlaşılan bu kız abim hakkında tahmin ettiğimden çok şey biliyordu.

"İçeride biri var. Tahminimce o ihbar etti. Bir köstebek vakası anlayacağın."

Başını salladı. "Onu görmek istiyorum aslında..." dedi gözlerini kaçırırken. "Ama babam izin vermiyor."

"Nasıl yani?"

"Bir kuryeyle ne işim olurmuş? Onun yanında olamazmışım falan falan..." Gözlerini devirdi.

"Siz sevgili misiniz?" dedim hayretle. Abimin bir sevgilisi olduğu tahmin edebileceğim en son şey olabilirdi.

"Şey... Babam izin vermedi. Yalçın bir ilişki istiyorsam babamın yanından uzaklaşmamız gerektiğini, babamdan beni koruyacağını söyledi ama..."

Kaşlarımı çattım. Abim bu kadar fedakarlık yapmayı göze aldıktan sonra neden abimin yanında değildi? "Ama?"

"Ama... Yalçın'la kaçmamız mümkün değildi Berfin. Bu imkansız. Babamın eli çok uzundur." İç geçirdim. "O da bir daha beni aramadı, sormadı."