Berfin, abisinin ne iş yaptığından habersiz liseyi iyi derece ile bitirmek isteyen bir öğrencidir. Bir gün abisini polislerin götürmesinin ardından abisinin gerçek işini öğrenir.
Kurye. Uyuşturucu kuryesi.
Abisini kurtarmak için o dünyaya girmesi ve...
Almak isteyenler için Nefti hala indirimde, yayınevimin anlaşması üzerine okuoku'da (kitapsepeti) hala 9.90tl. Oradan en uygun fiyata ulaşabilirsiniz.
Bu arada medyadaki şarkıya ve klibine bitiyorum. Çünkü hem Ata ve Zülal'i, hem de Kıvanç'la Berfin'i anlatıyor. Mutlaka dinleyin.
Sınır: 1000 yorum ve 1000 oy. Rica ediyorum spoi vermeyin birbirinize.
Sizi seviyorum. 💙🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
aslimeleka bu gözel shopların sahibi çiçeğimm. Bu arada kitaplarin_tutkusu diye hoş bir instagram hesabı var kitabımızın. Takip edin.
Keyifli okumalar...
Bölüm 59: "Yirmi Sekizden Geriye Kalan"
Ben çok üşürdüm. Bir aile tarafından sarılmadığımdan mı yoksa başka eksikliklerden mi bilinmez ama üşürdüm. Bu soğuğu iliklerime kadar hissetmeyeli mutluluklar, gülüşler, kahkahalar olmuştu. Ama şimdi, zihnim içindeki kırık dökük hayallerin inleme sesleri bütün kuytularıma ulaşırken şüphe de beni sarıp sarmalıyordu soğukla birlikte.
Zil çalıyordu.
O kadar gürültülü bir sesti ki, göz kapaklarıma açılmama emri vermemin en büyük sebebi bu olabilirdi. Dişlerimi gıcırdatmama neden olacak kadar rahatsız edici olan zil sesi. Koridorun beyaz ve yüksek tavanında gezinen gözlerim usulca arkamda kalan kapıya kaydı. Bayılmış mıydım? Bir yandan kapı, bir yandan telefonum çalıyordu ve sanıyorum yine aynı kişi kapıya da vuruyordu.
Avuçlarımı yere bastırarak bedenimi doğrulttum, güç bela ayaklarımı da yere basarak ayağa kalkacak gücü biraz olsun bulabildim kendimde. Fakat tek başıma yürüyecek durumda değildim, bu yüzden kapı ile aramdaki birkaç metrelik mesafeyi kapatmak için duvardan destek aldım. Kapıya yaklaştıkça Ömür'ün sesi netleşti, onun bağırıp çağırdığından emin oldum ve elimden geldiğince hızlı bir şekilde kapıyı açtım ama yavaş açtığımı biliyordum.
Beni görür görmez boynuma atladı. Öyle ki sarsılmamı ve dengemi kaybetmemi engelleyememiş, onun şiddetli sarılışı ile birlikte ayakta kalmayı yine onun beni tutması sayesinde sağlamıştım. "Berfin! Berfin iyi misin canım?" Kolları beni ayakta tutmaya yetmediğin de arkamdaki duvara yaslayarak ayakta kalmamı sağladı. Telaşlı gözleri bir ambulans gibi alarmla ve hızla dolanıyordu yüzümde. "Burnun mu kanadı? Bir şey söyle."
"Düşüp başını vurduğunda mı bayıldın yoksa bayıldığın için mi düştün?" dedi Ömür ikisi arasındaki önemli farka dikkat çekerken. İkimiz de hangisinin daha kötü olduğunu biliyorduk ama kötü olan şıkkın doğru olan olduğunu bilen yalnızca bendim. Bir girdap, girdabın içerisinde bir ahtapot tarafından çekiliyordum. Oysa ben düzlüğe çıktığımı sanmıştım.
