BATAKLIK •Tamamlandı•

51.DİKİŞ İZİ

Merhaba!
Sizi hemen bölümle bırakıyorum.
1100 oy ve 1000 yorum sınır.
Keyifli okumalar...

🖤💙

Bölüm 51: "Dikiş İzi"

Hayatta ne acılar vardı değil mi?

Herkesin arada bir göğsünde çarpıntı yapan bir acısı, geride bıraktığı ama izi hala beklemekte olan bir yara izi vardı. Gözler kapandığında, uykuyla arasında duvar ören acıları unutmak için neler vermezdi insanlar. Acılar, geçmiş ya da geleceğe giden yolda önünüzde duran sancılı bir karabasandı. O karabasanın gerçek adı vicdan ve geçmişti.

İsmi sürekli değişen birisi oldunuz mu? İnsanlar hayat ilerledikçe size başka isimlerle seslenmeye başladılar mı? Nasıl başlamıştı onun isim listesinin macerası... İlk ismi tecavüz çocuğuydu, o annesinin karnına ilk düştüğünde ve annesi onun varlığını birisine ilk defa haber verirken bu ismi kullanmıştı; tecavüz çocuğu. Sonra dokuz ay geçip de o masum bebek dünyaya gözlerini açtığında onu sahiplenen ve kelimenin tam anlamıyla bağrına basan manevi babası, karısının teklifini kabul ederek ona Kıvanç isminin verilmesine gönüllü olmuştu.

Kıvanç Ataman.

Böyle devam etti hayatına. Artık iki ismi vardı. Güzel bir ismi ve köklü bir soyadı olması onun birinci ismini unutturmadı. Kimse onun kim olduğuyla ilgilenmedi bir dönem, ilgilendikleri şey biyolojik babasının kim olduğuydu ve o da bilinmediği için insanlar ona inatla arada bir tecavüz çocuğu ya da piç demeye devam ettiler. Bütün bu hakaretler, küçücük yaşına rağmen çektiği saçma sapan acılar yüzünden içinde peyda olan canavarın önüne çevresindeki insanların layık olmadığı şeyi attı, merhametini. Evet, merhametini söküp göğsünden, kaburgaları arasındaki canavara ilk yemini verdi.

Çok geçmeden evden, hayatından kaçtı ve ruhundaki karanlıkla mükemmel bir ahenk yakalayan bir bataklık buldu. Sonra ismi yine değişti. Bu defa soyadı düştü, isminin önüne ekler gelmeye başladı. Şeytan Kıvanç, acımasız Kıvanç, çete lideri Kıvanç, katil Kıvanç... İsimler bu şekilde sıralanmaya devam ettikçe o da insanlara istediklerini vermeye devam etti. Düzen oluşturmaya çalışan insanların büyük bir kısmı kaos düşkünüdür, Kıvanç bunu biliyordu.

Çocukluk, ergenlik, hatta kimsenin yokluğunu fark etmeden yapıp geldiği askerlik bile arkada kaldığında anne dediği tek kadının rica minnet gönderdiği bir liseden saçma sapan olduğunu düşündüğü bir diplomayı almak için çaba göstermezken orada birisini fark etti. Bir av mıydı, onu av olarak görmüştü ama en iyi avcıların çok iyi av taklidi yapabildiğini de ondan öğrenmişti. İsmi değişmişti tabi yine, bundan hoşnuttu ilk defa. Kadın gözlerine bakmış, kadın ellerini tutmuş, kadın onun kalbini öpmüş ve ona Siyah demişti, Günümün Siyahı.

O günden sonra o annesiz Berfin, öksüz Berfin de bir isim değişikliği yaşamış ve Mavi olmuştu. Gece adamın mavisi...

Zaman durmaksızın akan yeşil bir nehir iken, biraz daha ileriye taşıdığı kahramanları için yolun ilerleyen beldelerinde bir isim tabelası daha yazmıştı. Kıvanç Avlanmaz tabelası es geçildi. Kıvanç ilk defa ona verilen bu isimden vazgeçmedi ve Siyah olarak kalmaya devam etti. Ama şimdi, o yeşil nehrin kollarına kan damlamaya başladığında kaderin yeni bir sayfasına düşen kelimeler misali Kıvanç için başka bir isim tabelası daha görünmeye başlamıştı. Yaklaştıkça, saniyeler aktıkça daha da netleşiyordu.

Kanayan kadın geleceğe bir isim yazıyordu ve fısıldıyordu çatlamış dudaklarıyla, 'Bak sevgilim, artık yeni bir ismin olacak.'