BATAKLIK •Tamamlandı•

73.DÖVMECİ (Cengiz - Ezgi)

Merhaba!

Ay, buraya gelmeyi ne özlemişim Mavilerim-Siyahlarım! 😭 🥺

Nasılsınız, iyi misiniz? Ramazan ayınız nasıl geçti? Sizi çok özledim ya...

Bu bölümü uzun zamandır Word dosyasında bekletiyordum. Başlamıştım ama devamını getirememiştim. Dün gece bitirebildim ve çok uzun olmasa da bizi bir araya getirdi.

Burada artık çok bulaşamıyoruz ama Kar Sessizliği için çok güzel bölümler yazmaya başladım, sizi bekletmemek için biraz bölüm biriktiriyorum😁, inşallah önümüzdeki günler içerisinde atmaya başlayacağım hepsini. Benimle Özgür ve Ömür'ün kitabında da buluşabilirsiniz. Hakan, Volkan, tabii ki Mavi ve Siyah, hepsi oradalar. Çoğu burada okumadığız sahnelerden oluşuyor, beni bulun orada. Biliyorsunuz hep yorumlardayım.

Özlemişim, çok konuştum. Sizi bölümle baş başa bırakıyorum. Çok yorum atın olur mu? Yorumlarınızı okumayı çok istiyorum. Sizi seviyorum.

Keyifli okumalar...

Gecenin ilerleyen saatlerinde Bataklık, patlamadan önce en çok ışık saçacağı vakte gelmiş olan bir yıldız misali en parlak günlerindeydi. İnsanların dolup taştığı fabrika kısmında herkes eğlencesine bakarken Cengiz ve Özgür bara yukarıdan bakan bir locada oturuyorlardı. Kendilerine bir eğlence bulmuşlardı her zamanki gibi. Konu Kıvanç Ataman'dı.

İkisi de biliyordu ki Kıvanç Ataman'dan daha tehlikeli bir şey varsa o da sarhoş bir Kıvanç Ataman'dı. Buraların kara prensi olarak bilinen genç adam son on dakikadır karşıdaki müşteriye dik dik bakıyordu. Belli ki adamın bir hareketine kıl olmuştu ve ona çatacak yer arıyordu. Yirmi yaşına bastığı bugün parti istememiş ama gelip arkadaşları ile takılmayı kabul etmişti. Şimdi ise tek başına oturuyordu.

"Nesine?" dedi Cengiz ondan gözlerini çekmeden. "Önündeki şişeyi adamın başında parçalayacak bence."

Özgür kararsızca arkadaşına bakındı. "Bence çekip bacağından vuracak." Cengiz abarttığını düşünerek Özgür'e baktığında Özgür'ün gözlerindeki ifade onu durdurdu. Evet, daha önce yapmıştı çünkü. Sırf barmenle aksi bir şekilde konuştuğu için bir müşteriyi vurmuştu. "Bir müşterine ben dövme yapacağım."

"Bu kabul edilemez." Cengiz başını iki yana salladı. "Müşterilerim bana güvenir ve buna izin veremem." Tekilasını başına dikti. "Ama arabanı alırım."

"O zaman ben de motorunu alırım," dedi Özgür, Kıvanç'ın ayaklandığını görerek dikkatini oraya vermişti. Kıvanç bar tezgahına ulaşmak için yanından geçmesi gereken adama bilerek ama bunu usta bir şekilde saklayarak çarptı. Sonra da adamım ona çarptığını iddia ederek kavga başlattı.

Gıcık olduğu adamın başında şarap şişesini parçalayarak Cengiz'i haklı çıkarttığında Özgür ağzının içinde sağlam bir küfür mırıldanırken söz konusu adamın arkadaşları birden ortada belirince ikisi de ayağa fırladılar ve koşar adımlarla haklı ya da haksız olduğunu umursamadan Kıvanç'ın yanında bittiler.

"Çıkın lan mekândan!" dedi Cengiz, gözüne kestirdiği adam aralarındaki en iri olandı. "Hadi." Adamlar bir an saldıracak gibi atıldılar ama Bataklık'ta bu üç adamın karşısında durmak hiç akıllıca değildi. Başı kanamakta olan arkadaşlarını da alarak çıkışa yöneldiklerinde Özgür söylenmeye devam etti.

"Onu vurmalıydın."

Kıvanç duraksadı. "Hala vurabilirim," dedi onların arkasından bir adım attığında. İki arkadaşı birden ona atılıp durdular. Her ne kadar üçünün de kafası pek sağlam görünmese de aralarında en ayık olan isim Özgür'dü.