In goede en slechte dagen, in liefde en geluk

5. De grote vraag

(Floor)

19 april 2017

De deurbel gaat, via de intercom open ik de voordeur en wacht Koen en Hannah boven aan de trap op. He, wat gezellig dat jullie er zijn, hoe is het? Anouk en ik begroeten Koen en Hannah en bieden hen een stoel aan. Willen jullie iets drinken?, vraag ik. Glaasje wijn, koffie, thee, iets fris. 'Ik lust wel een wijntje', zegt Koen. 'Voor mij ook alstublieft', antwoord Hannah. Wit of rood. 'Rood is goed voor ons'. Schat jij ook een wijntje?, vraag ik aan Anouk. 'Lekker', antwoord zij. Terwijl Anouk met Koen en Hannah zit te kletsen op de zetel schenk ik de wijn in. Ik sta te beven als een rietje, nu pas zie ik zelf hoe zenuwachtig ik eigenlijk ben. Veel vragen blijven maar door mijn hoofd spoken, wat als zij het niet zien zitten zet ik onze vriendschap dan niet op het spel, gaan zij ons dan niet scheef bekijken.... Hoe langer ik erover denk hoe meer onzekerheid er zich vormt in mijn lichaam. Moeten wij dit wel doen?

Na het hoofdgerecht is het dan zover, de grote vraag zal zo gesteld gaan worden. Even probeer ik er nog onderuit te komen door te vragen of iemand nog iets wil drinken. Helaas, zowel Koen als Hannah hebben nog wijn in hun glas. Anouk legt haar hand op mijn knie en kijkt mij aan. De blik van Anouk stel mij gerust. Ik neem nog een slok wijn en waag mij dan aan de grote vraag.

Lieve Koen en Hannah, wij hebben jullie uitgenodigd voor dit etentje, maar eigenlijk ook voor iets anders. 'Ja jullie wilde iets vragen', zegt Hannah. Ik weet niet of jullie je het nog kunnen herinneren, maar vorig jaar tijdens een etentje met het team hebben wij het gehad over kinderen. Koen, jij hebt toen gezegd dat als wij aan kinderen zouden willen beginnen dat jij ons wel zou willen helpen. 'Dat klopt', zegt Koen. 'En jullie willen weten of ik daar nog altijd achter sta?' Euh... eigenlijk was dat onze vraag ja, antwoordt ik. 'Ik ben vereerd met die vraag. Natuurlijk wil ik dat nog steeds'. Meen jij dat?, vraag ik verbaasd. 'Natuurlijk anders zou ik het niet zeggen'. Jij bent niet boos? 'Ah nee, ik voel mij eigenlijk wel vereerd'. En jij vind het niet erg Hannah? 'Koen en ik hebben het er na het etentje over gehad. Hij wilt jullie echt graag helpen en als wij jullie daar een groot plezier mee doen', zegt Hannah. Wow... dit had ik niet verwacht, zeg ik verbaasd. 'Jij had waarschijnlijk verwacht dat wij boos zouden opstaan en vertrekken', zegt Koen en hij neemt een slok wijn. Dat was een optie die al heel de dag door mijn hoofd spookte. 'Dat zouden wij nooit doen', laat Hannah weten. 'Zie jij nu wel, al die stress is voor niets goed geweest', zegt Anouk en zij geeft mij een kus op mijn wang. 'Hoe komen jullie er bij om Koen te vragen', vraagt Hannah geïnteresseerd. 'Zij willen graag een slim en intelligent kind', zegt Koen spottend. Hannah geeft Koen een duw. 'Ja dan moeten zij ook echt bij u zijn', zegt zij spottend. Anouk neemt het woord terwijl ik mij stoort op mijn glas wijn. 'Vanmorgen heb ik Floor gevraagd naar haar kinderwens, in dat gesprek kwamen wij tot de conclusie dat wij allebei graag een kindje zouden hebben. Wij hebben het over de opties gehad voor het krijgen van kinderen en beide hadden wij echt de voorkeur om zelf het kindje te dragen. Het liefst zouden wij dan gebruik maken van een donor, maar dan wel een bekende donor. Floor herinnerde zich toen dat Koen het voorstel had gedaan om te helpen'. Wij wisten alleen niet zeker of hij het toen serieus gemeend had, zeg ik er heel eerlijk achteraan. 'Dat probleem heb ik ook wel eens', zegt Hannah die serieus naar Koen kijkt. 'Dat kan ik niet begrijpen', lacht Koen. 'Hoe hadden jullie het eigenlijk verder gezien', vraagt Koen. Anouk kijkt mij aan. 'Misschien is het een idee om een keer met z'n alle langs te gaan bij onze seksuologe Els Rombouts, zij heeft ervaring met deze zaken en zij kan ons dan ook nog verdere informatie geven'. 'Ik vindt dat een goed idee', zegt Hannah. 'Dan gaan we een keer een datum prikken voor een afspraak', antwoordt Anouk. Koen kijkt mij aan. 'Anders zal ik het doorgeven aan Floor, wij zien elkaar toch bijna dagelijks'. Dat is ook goed.

Na nog een tijdje te hebben doorgepraat en het dessert besloten Koen en Hannah naar huis te gaan. Terwijl ik de laatste spullen in de vaatwasser zet komt Anouk naar mij toe gelopen. 'En blij dat wij toch de stap hebben gezet?', vraagt zij. Absoluut, maar het meest blij ben ik met de reactie van Koen en Hannah. Ik was echt bang dat zij boos zouden zijn. 'Het zijn twee toffe mensen', zegt Anouk. Wij kijken samen nog naar een film op de bank bij het haardvuur en gaan dan na genieten van een bijzondere dag.

Eén maand later

21 mei 2017

Een maand geleden hebben wij Koen en Hannah gevraagd of zij donor wilde zijn voor ons kindje. Intussen hebben wij twee gesprekken gehad met Els Rombouts, seksuologe van de Korf. Na deze gesprekken zijn wij allemaal meer overtuigd om door te gaan. Ondertussen hebben Anouk en ik een gesprek gehad over wie ons kindje zal gaan dragen. Wij hebben zaken afgewogen en overwogen en zijn uiteindelijk tot het besluit gekomen dat Anouk ons kindje zal gaan dragen. Anouk haar werk in de Korf is minder fysiek dan mijn job bij de politie. Mocht de zwangerschap voor Anouk te zwaar worden dan kan zij altijd nog de administratie doen, bij mij is dit niet mogelijk. Ik kan haast niet wachten tot het zover is, dat wij straks ons kindje in de armen kunnen houden.