In goede en slechte dagen, in liefde en geluk

43. A day off

(Floor)

14 september 2017

Anouk en ik hebben allebei een dag vrij. Dat is vrij uitzonderlijk voor een weekdag. Gisteren heeft Anouk een privé sauna geboekt daar gaan wij heerlijk van genieten. 'Vergeet jij Koen niet te bellen voor wij vertrekken?' Dat ga ik nu meteen doen. Ik pak mijn GSM uit mijn broekzak en bevestig Koen zijn nummer. Goedemorgen Koen, ca va? Koen wij hebben u weer nodig. Nee niet vandaag. Morgen en overmorgen als dat mogelijk is voor u? Ik weet dat jij morgen verlof hebt. Ah super. In de namiddag? Dat weet ik niet, maar ik zal Anouk u vanavond nog een bericht laten sturen. Alvast bedankt weer. Saluut. 'Wat moet ik Koen laten weten?' Hoe laat jij morgen klaar bent dan komt hij morgen het pakketje brengen. Hij heeft morgen vrijaf. 'Ik zal vanmiddag in mijn planning kijken en het hem meteen laten weten'. Top. 'Heb jij alles?' Ik wel. Dan kunnen wij vertrekken.

Wat heb jij precies geboekt? 'Sauna he'. Dat mag ik toch hopen, ik ga niet in de vijver van het park liggen. 'Zelfs dan zou ik u nog leuk vinden'. Jij bent een schat. 'Ik heb een arrangement geboekt voor anderhalf uur, met champagne en privé zwembad'. Zalig.

Anouk draait de parking van de sauna op. Wij stappen uit en pakken onze tassen. Hand in hand lopen wij de sauna binnen. 'Goedemiddag, wat kan ik voor u doen?' 'wij hebben een sauna geboekt voor twee op de naam Storme'. 'Sauna 3 is voor u gereserveerd, dat is hier links de gang in en aan het einde van de gang aan uw rechterhand. Dit is de sleutel. Uw kunt handdoeken vinden in de kast in de kleedruimte'. 'Merci'. In de kleedkamer kleden wij ons om en stappen daarna de sauna in. De cabine is al op temperatuur. Ik neem plaats op de bank en Anouk sprenkelt nog wat water over de hete stenen voor zij ook plaats neemt op de bank. Dit is heerlijk even helemaal ontspannen. Ik ga even liggen. Mijn hoofd leg ik op de benen van Anouk, zij wrijft door mijn haren. 'Ik kan mij bijna niet voorstellen dat wij morgen al de tweede poging gaan ondernemen?' Zie jij er tegen op? 'Helemaal niet. Het lijkt alleen gisteren dat ik aan u vroeg of jij ooit kinderen zou willen'. Ik ben blij dat wij toen meteen Koen hebben gevraagd of hij ons wilde helpen. Dat heeft alles in een stroomversnelling gebracht. 'En zie waar wij nu staan'. Anouk geeft mij een kus. Ik kus haar terug. Anouk streelt met haar vinger via mijn arm naar beneden en terug naar boven om vervolgens tussen mijn borsten door naar mijn buik waar zij haar hand laat liggen. Vindt jij het ook opeens zo warm worden?, vraagt ik met een lach op mijn gezicht. 'Het wordt hier nogal heet'. Opnieuw geven wij elkaar een kus en genieten dan nog van de sauna. 

Na drie kwartier in de sauna te hebben doorgebracht besluiten Anouk en ik een duik te nemen in het zwembad. Ik spring met en een sierlijke duik het water in. O dat is fris. Anouk stapt via de trap het zwembad in en komt naar mij toe zwemmen. Bij mij slaat zij haar armen om mijn nek en kijkt mij aan. 'Ik zou met niemand anders dit avontuur aan willen gaan als met u. Intens geluk stroomt telkens weer door mijn lijf wanneer ik bij u ben. Jij maakt mij zo gelukkig'. De woorden van Anouk maken mij emotioneel en er ontstaan tranen in mijn ogen. Allee zwijg zot, subiet begin in nog te janken. 'Ah ja en dat doen stoere politie inspecteurs niet'. Ik spetten water in de richting van Anouk, zij geeft direct reactie door dit terug te doen. Even zijn wij als kinderen die spelen in het zwembad, maar al snel vinden onze lippen elkaar weer en kussen wij.

Op de stoelen aan de rand van het zwembad zetten wij ons en openen de fles champagne. Bedankt voor deze fijne tijd en alle tijd die nog gaat komen. Wij klinken de glazen en drinken van de champagne. Nog even genieten wij van de zachte muziek op de achtergrond voor wij ons gaan douchen en omkleden. 

Terug aan de balie levert Anouk de sleutel van de sauna in. 'Was alles naar wens?', vraagt de medewerkster aan de balie. 'Absoluut'. Anouk betaald de rekening waarna wij naar onze wagen lopen. 'Ah ja', zegt Anouk net voor ik wil instappen. 'Ik heb nog een verrassing voor u, maar dan moeten wij eerst even iets ophalen'. Nog een verrassing, maar wat dan? 'Dat ga ik nu nog niet vertellen anders is het geen verrassing meer. Stap nu maar in dan zal jij het snel genoeg zien'. Ik doe wat Anouk mij zegt en neem plaats in de wagen. Wij rijden richting het centrum. Net buiten het centrum parkeert Anouk de wagen langs een drukke baan. 'Even blijven zitten ik ben zo terug', zegt zij voor zij uitstapt. Ik snap er niets van. Aan deze kant van het centrum zitten zo goed al geen winkels. Wat moet zij hier nu doen? Even later komt Anouk met een mand in haar handen terug naar de wagen gelopen, zij opent het achter portier en zet de mand op de zetel. Dan stapt zij terug in en vervolgt de weg. Wat is dat voor mand? 'Een deel van de verrassing'. Niet begrijpend waar zij het over heeft kijk ik haar aan. 'Wacht nu maar af'.

Opnieuw zijn wij onderweg deze keer richting de Blaarmeersen. Ik begrijp er nu helemaal niets meer van. Anouk parkeert de wagen op de parking. 'Ik ga u vast uit u lijden verlossen. Wij gaan naar het strandje van de Blaarmeersen daar gaan wij picknicken. Vind jij dat leuk?' Meen jij dat? Anouk knikt. Dat is super. Ik geef haar een kus. 'Kom dan gaan wij voordat het eten koud wordt'.

Op het strandje zoeken wij een rustig plekje op. Het is nog goed weer, dus zijn er nog best wel wat mensen aanwezig op het strand. Toch vinden wij een plekje waar niet al te veel mensen zitten. Anouk zet de mand neer en haalt er een groot kleed uit. Samen zetten wij ons hierop en Anouk begint de mand uit te pakken. 'Ik heb van alles besteld, dus kijk waar jij trek in hebt en geniet'. Ondertussen ontkurkt Anouk een flesje champagne en schenkt de glazen in. 'Op onze liefde, het geluk en hopelijk binnenkort onze kleine'. Wij proosten. Genietend in de zon eten en drinken wij. Het is heerlijk. Na het eten genieten wij nog een half uurtje na, waarna wij samen de mand terug inpakken. als wij alles hebben gaan wij terug naar onze wagen en vertrekken naar huis.

Bedankt voor vandaag, zeg ik tegen Anouk wanneer wij in bed liggen. 'Dat is niets', zegt Anouk. Heb jij Koen nog een bericht gestuurd? 'Ja, ik heb morgen afgesproken om 17u30. Mijn spreekuur loopt tot 16u30 en heb ik nog een half uurtje voor mijn administratie'. Wij geven elkaar nog een laatste kus en vallen hand in hand in slaap.