Mijn verhaal gaat vooral over Floor Lommelen, de Buurtpolitie, en haar vrouw Anouk. Zij gaan voor een nieuwe stap in hun huwelijk, maar dit verloopt niet zonder slag of stoot. Houdt hun huwelijk stand of verliezen zij elkaar?
Voor dit verhaal heb i...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Met mijn kop thee in de hand staar ik naar buiten. Floor is pas 5 minuten weg en het lijkt nu al een eeuwigheid. Mijn GSM gaat. Op het display zie ik de naam van mijn moeder staan. Dag mama. 'Dag lieverd, hoe is het daar?' Goed, Floor is zojuist meegenomen naar de operatiekamer. 'Was zijn zenuwachtig?' Heel erg. Zij is vannacht op de bank gaan liggen, omdat zij zo lag te woelen in bed en zij mij niet wilde wakker houden. 'Het is zonde. Ben jij nog in het ziekenhuis?' Ja, ik blijf hier gewoon wachten. 'Hoe lang duurt de operatie?' Ongeveer een half uur zei Charlotte, maar dat kan natuurlijk altijd langer worden. 'Dat begrijp ik. Hoe is het met u?' Beetje gespannen. Ondanks dat ik weet wat er gaat gebeuren is het toch spannend het is wel u vrouw die dat daar ligt. 'Maar lieverd dat is toch heel normaal. Ik moest jullie van papa ook veel sterkte wensen'. Dat is lief. 'Als er iets is dat wij kunnen doen laat het dan weten he'. Ik zal bellen of een berichtje sturen als de operatie erop zit. 'Doe maar op het gemak. Hou u goed, het komt allemaal goed'. Dank u wel mama. 'Dikke kus'. Ik leg af.
Ik ben op mijn GSM mijn mails aan het verwerken wanneer Kevin, de verpleegkundige, op de deur klopt. 'Stoor ik?', vraagt hij. Absoluut niet. 'Het is even om te melden dat de operatie iets langer zal duren'. Er zijn toch geen complicaties? 'Nee hoor. Dokter van Damme heeft alleen moeite gehad met het verwijderen van één van de knobbeltjes. Hierdoor heeft de operatie vertraging opgelopen'. Als het dat maar is. Dan vindt ik het niet zo erg om nog even te moeten wachten. 'Ik begrijp u. Kan ik u nog iets te drinken aanbieden?' Nee merci, anders moet ik zoveel plassen, zeg ik met een glimlach. 'Hoeveel weken zijn jullie?', vraagt Kevin al wijzend naar mijn buik. 25 weken. 'Is het jullie eerste kindje?' Ja. 'Spannend'. Zeg dat wel, maar wij kijken er erg naar uit. Kevin glimlacht. 'Wanneer de operatie gedaan is kom ik het u melden'. Dank u. Kevin verlaat de kamer.
Nu de operatie langer duurt besluit ik Els een berichtje te sturen.
Hai Els,
Hoe gaat het in De Korf?
Redden jullie het zonder mij?
Anouk
Ben jij zenuwachtig?
Waarom vraag jij dat?
Omdat jij anders nooit een berichtje stuurt op vrije dagen.
Hoe gaat het daar?
Ze zijn mij net komen zeggen dat de operatie wat langer gaat duren.
Blijkbaar was één van de knobbels moeilijk te verwijderen.
Zijn er complicaties?
Nee dat niet.
Voorlopig nog niet....
Het gaat wel goed komen, het is een routine operatie.
