In goede en slechte dagen, in liefde en geluk

61. Meneer Swinnen

(Anouk)

20 december 2017

Meneer Swinnen en zijn dochter zijn opnieuw op consult bij Frederik. 'Ja dus he. Gisteren hebben wij een leeg vaatje gevonden in de keuken'. 'En wat wil jij nu zeggen, dat ik dat heb leeg gedronken', reageert meneer Swinnen kwaad. 

Meneer Swinnen en zijn dochter zijn opnieuw op consult bij Frederik. 'Ja dus he. Gisteren hebben wij een leeg vaatje gevonden in de keuken'. 'En wat wil jij nu zeggen, dat ik dat heb leeg gedronken', reageert meneer Swinnen kwaad. 'Dat is 3 liter zo'n vaatje! Heb ik dat dan leeg gedronken?' 'Meneer Swinnen, ik kan voorstellen dat u misschien wel een beetje nerveus waart gisteren om naar hier te komen', zegt Frederik. Meneer Swinnen moet lachen. 'Nerveus van naar hier te komen? Ik heb 40 jaar in het leger geweest, 40 jaar. Ik heb wel wat anders meegemaakt dan hier zo aan een tafel te komen zitten kletsen. Haha nerveus. Maar ik zweer het hé. Ik kom er niet meer aan, gene druppel. Gene druppel niet meer hé, het is gedaan. Gedaan met den alcohol'. 'Ik vindt dat....' 'Gedaan', roept meneer Swinnen opnieuw. 'Heel verstandige beslissing van u, want inderdaad op korte termijn kan dat inderdaad wel plezant zijn om af en toe een glas te drinken. Het kan ook een beetje die zwaarmoedigheid  afnemen, maar op langer termijn gaat het dat juist in de hand werken die neerslachtigheid'. 'Een depressie?', zegt Greet. 'Wat?', vraagt meneer Swinnen. 'Dat het kan leiden tot een depressie'. 'Een depressie? Wil jij nu zeggen dat ik een depressie heb? Is dat wat jij wilt zeggen? Ik een depressie? Weet jij wat dat is een depressie?', roept meneer Swinnen tegen zijn dochter. 'Ik heb nu... ik heb een depressie? Haha, heb jij dat al gehad een depressie misschien? Waar haalt gij dat nu in godsnaam toch?', blijft meneer Swinnen maar verbouwereerd roepen. 'Meneer Swinnen, ik weet zeker dat gij een goede reden hebt om te doen wat dat gij doet en ik zou graag met u willen zoeken', zegt Frederik. 'Ja, als gij dat wilt', laat meneer Swinnen nu heel gelaten weten. Frederik knikt.

De volgende dag

Donderdag 21 december 2017

Frederik komt De Korf binnen. 'Goedemorgen Eefje'. 'Goedemorgen meneer Robrechts' 'Hoe gaat het met u?' 'Dat gaat, merci'. Frederik is net bezig met zich in te schrijven wanneer Greet Swinnen in paniek De Korf komt binnen gelopen. 'Hey ja sorry, maar mijn vader is verdwenen'. 'Hoe bedoelt ge?', vraagt Frederik. 'Die is er niet. Die is niet meer thuis', zegt zij. 'Kom even mee', zegt Frederik en neemt Greet mee naar de koffiekamer. 'Anouk goedemorgen. Zet u Greet'. Wat is er aan de hand? 'Meneer Swinnen is vermist'. Verbaasd kijk ik Greet aan. 'Toen ik vanmorgen bij hem aankwam was hij niet thuis. Ik dacht dat hij misschien even naar de bakker was, maar na een half uur was hij nog niet thuis'. 'Blijf even hier zitten, ik ga de politie op de hoogte brengen', laat Frederik weten. Wilt u iets drinken? 'Koffie alstublieft'. Ik schenk een kop koffie in voor Greet.

Even later komt Frederik terug de koffiekamer binnen gelopen. Greet loopt ondertussen ijsberend achter mij heen en weer. 'Greet, de politie is verwittigd zij gaan de omliggende ziekenhuizen checken. Ook kijken of er iemand is opgenomen en houden ons op de hoogte. 'Oké'. 'Vertel nu nog eens rustig wat er gebeurd is', zegt Frederik. 'Sinds dat ons mama is gestorven gaan Hilda en ik elke dag efkes dag zeggen. Wij wisselen af om eens te kijken of alles oké is met ons papa. Dus ik kom daar binnen, niemand. Ik ga naar dat bed, onbeslapen en dan ben ik naar de garage gegaan, die fiets was weg en ja.... Ik weet niet waar hij naartoe is'. 'En heeft hij zo plekken waar hij naar toe gaat om eens rustig na te denken, eens uit te waaien?' 'Ja, ja wel. Die ging vroeger altijd naar het militair domein en in die bossen. Die zit daar!' Gaan jullie daar maar eens kijken, zeg ik tegen Frederik. Samen met Greet vertrekt Frederik richting het militair domein.

Drie kwartier later stappen Frederik, Greet en meneer Swinnen veilig en wel De Korf terug binnen. 'Eefje, wil jij contact opnemen met de politie om te laten weten dat meneer Swinnen terecht is?' 'Natuurlijk'. Met z'n vieren nemen wij plaats in de koffiekamer. 'Ik had niets te doen, ik had niets om handen, dus ik dacht ik ga naar ginder naar het kamp gaan. Acht jaar heb ik daar de leiding gehad, dus ik ken dat van binnen en van buiten. Een hele goede tijd gehad. Echt veel, veel kameraadschap gehad met de mannen allemaal. Het was heel plezierig. Dus ik dacht ik ga eens terug naar ginder. Een mens heeft zo zijn herinneringen hé. Dat doet een mens toch herleven'. 'Maar jij zijt daar wel een nacht gebleven?', zegt Greet. 'Maar ik heb daar altijd nachten doorgebracht, dat was toch de gewoonten dat wij daar de nacht doorbrachten. Dat was zo. Daar was toch niets aan de hand?' 'Het doet wel iets als ik u zo bezig hoor over u kameraadschap en het samenzijn met die makkers. Ik kan wel geloven dat dat prettig is voor u om dat opnieuw te beleven. Maar die makkers van toen die waren er niet vannacht?', vraagt Frederik. 'Ah nee. Hier, zegt meneer Swinnen wijzend naar zijn hoofd. In mijne kop zitten die allemaal. Ik ken die nog allemaal hé. Al hun namen, allemaal ken ik ze nog'. 'Staf, misschien moet gij eens een reünie organiseren?', laat Frederik weten. 'Dat zou nog eens een idee zijn. Dat zou ik moeten doen'. 'Ja, maar er is een reünie georganiseerd', zegt Greet. 'Waar?' 'Papa die brief is vorige week toe gekomen. Die hangt op u ijskast'. 'Ah, die had ik nog niet gelezen die brief. Ik heb nog geen tijd gehad om hem....'. Zwijgend observeer ik het gesprek. 'Maar wij waren wel heel erg ongerust. Maar nee serieus', zegt Greet tegen haar vader. 'Gelukkig is het allemaal goed afgelopen. Het is belangrijk dat jullie nu allebei jullie rust pakken en even van elkaar genieten', geeft Frederik aan. 'Wij gaan ook naar huis. Dan kunde gaan slapen in u bed', zegt Greet. 'Dat is misschien wel lekker ja'. Wij nemen afscheid van elkaar.