In goede en slechte dagen, in liefde en geluk

71. "Meters en peters"

(Floor)

7 februari 2018

Wat heb jij besteld bij de traiteur? 'Ik heb het verrassingsbrood delux. dat zijn 30 sandwiches met van alles en nog wat en nog een aantal hartige hapje'. Dat zal wel genoeg zijn, alhoewel die Koen behoorlijk kan eten. Moeten wij daar nog om of...? 'Nee, ik heb gevraagd om te komen leveren. Zij zouden hier om 12u30 zijn'. Elk moment dus. Niet veel later gaat de bel waarop ik open ga doen. Met een grote doos met sandwiches en een doos vol hapjes stap ik de living terug binnen en zet deze op het aanrecht. Samen met Anouk bekijk ik het aanbod in de dozen. Dat ziet er helemaal niet verkeerd uit. 'Hierna kunnen de gasten geen nee meer zeggen tegen ons aanbod'. Ah zo, jij probeert ze om te kopen. 'Natuurlijk voor wat hoort wat'. Ik moet lachen. 

Iets na 13u. gaat de bel, via de intercom zie ik Brigitte staan. Ik open de deur en wacht haar boven aan de trap op. Leuk dat jij er bent, zeg ik waarna ik haar een knuffel geef. Kom binnen. Anouk komt naar ons en geeft Brigitte ook een knuffel. 'Hoe gaat het met jullie?', vraagt zij aan Anouk. 'Met ons gaat het goed'. 'Jij hebt een mooi buikje. Hoever zijn jullie nu?' '20 weken'. 'Dat gaat al snel'. Van mij mag het nog veel sneller gaan. Brigitte en Anouk moeten lachen. 'Allee zet u, wil jij iets drinken?' 'Een koffie alstublieft'. Ik loop naar de keuken om koffie te zetten terwijl Anouk en Brigitte zich op de zetel zetten. Met Brigitte haar kop koffie loop ik naar de living en zet deze op tafel. Dan gaat opnieuw de bel. Ik doe wel open zeg ik. Judith en Tineke staan voor de deur. Niet veel later komen ook Koen en Hannah aan. Met z'n alle nemen wij plaats op de zetel en binnen no time hangt er een gezellige sfeer in de living. Anouk heeft de hapjes op tafel gezet waar goed van gesmuld wordt.

'Zullen wij de sandwiches pakken?', vraagt Anouk. 'Sandwich?', vraagt Koen. Ja wij hebben jullie uitgenodigd om te komen lunchen daar horen sandwiches bij he. 'Lekker'. 'Jullie hadden toch zoveel moeite niet moeten doen', zegt Brigitte. Dat is geen moeite. 'Ik heb de traiteur laten komen', laat Anouk weten. 'Pak gerust er is genoeg'. 'Het ziet er goed uit', geeft Tineke aan. 'Willen jullie er een glaasje cava bij?' 'Ge moogt gerust zijn', zegt Judith. 'Ik had niet anders van u verwacht', grapt Anouk. Voor iedereen? Er wordt geknikt. Ik loop naar de keuken en schenk 6 glazen cava in en voor Anou een alcohol vrije bubbel. Ik zet het dienblad met glazen op de tafel en deel de glazen uit. 'Waar klinken wij op?', vraagt Tineke. Anouk en ik kijken elkaar aan. 

'Voordat wij klinken zouden wij eerst iets willen zeggen. Allereerst vinden wij het super dat jullie hier zijn. Jullie waren en zijn nog altijd heel bijzonder voor ons. Met elk van jullie hebben Floor en of ik of wij een bijzondere band en jullie zijn heel belangrijk in ons leven. Nu onze kleine er aan komt willen wij dat het ook ervaart war voor bijzondere mensen jullie zijn. Daarom hebben Floor en ik met elkaar gesproken en waren wij er heel snel uit om dit te doen. Wij willen jullie vragen of jij Brigitte, jij Koen, jij Tineke en jij Judith, begeleider wilt worden van onze... ik kijk Floor aan die knikt... zoon'. Het is net een meter en peterschap alleen wij vinden begeleider een mooiere omkadering. 'Dat wil ik zeker', antwoord Brigitte. 'Natuurlijk dat', zegt Tineke. 'Reken maar van yes', zegt Judith op haar eigen wijze. Koen? Hij kijkt ons aan en ik zie de tranen over zijn wangen lopen. 'Ja', zegt hij met een zachte stem. 'Wat mooi begeleider', laat Tineke weten. Wij willen dat onze zoon bij iemand terecht kan, net als wij gekund hebben, wanneer hij iets liever niet met ons bespreekt. Daarom willen wij het ook geen meter en peter noemen, omdat wij vinden dat dat meer draait om centen bij nieuwjaar of andere gebeurtenissen en dat is iets wat wij zeker niet willen. 'Daar moet op gedronken worden', zegt Judith. 'Absoluut', laat Brigitte weten. 'Op jullie zoon!', zegt Tineke. 'En op jullie als toekomstig begeleider', zegt Anouk er achteraan. Wij klinken de glazen. Ik geef Anouk een kus waarna wij iedereen bedanken met een stevige knuffel.

'Een zoon?', vraagt Tineke. Ja, eergisteren hebben wij onze 20 weken echo gehad en wij hebben toen meteen gekozen om het geslacht te weten. 'Wij waren allebei te nieuwsgierig', zegt Anouk eerlijk. 'Dan kunnen jullie nu een babykamer gaan kiezen', laat Hannah weten. Dat is eigenlijk ook al gebeurt. Wij hebben gekozen voor neutrale kleuren die zowel voor een jongen als meisje zou kunnen. Overmorgen wordt alles geleverd. 'Moeten wij ergens bij helpen?', vraagt Tineke. 'Mijn vader komt de meubels in elkaar zetten'. 'Alleen?', vraagt Koen. 'Ik ga hem daarbij helpen natuurlijk'. 'Niets van, zal ik hem wel helpen. Wanneer komt hij dat doen?' 'De tiende'. 'dan zorg ik dat ik hier ook ben'. 'wij komen dan wel uit de nacht he', zegt Tineke. 'Ik regel wel met mijn vader dat hij 's middags komt'. Bedankt Koen. 'Ik zou wel willen helpen, maar ik ben dit weekend naar dat congres', laat Judith weten. 'God ja dat is dit weekend'. Schilderen dat lukt mij wel alleen. 'Helemaal niet daar kom ik wel bij helpen', zegt Tineke. 'Daar ben ik niet goed in, maar ik zal dan voor het eten zorgen', laat Brigitte weten. Dat is toch niet nodig. 'Klopt, maar ik doe het wel'. 'Kunnen wij zelf ook nog iets doen?', vraagt Anouk. 'Jullie deur open zetten en de keuken ter beschikking stellen', zegt Koen. 'En als jij u goed voelt mag jij mij altijd in de keuken helpen', laat Brigitte weten. 'Dat doe ik'. 'Dat gaat een prachtig kamertje worden', zegt Hannah. Willen jullie alvast iets zien ervan? 'Leuk', antwoord Judith. Ik pak de laptop uit het kantoortje en laat onze bestelde meubeltjes zien. Er wordt door iedereen enthousiast gereageerd. Dit gaat helemaal goed komen.