Mijn verhaal gaat vooral over Floor Lommelen, de Buurtpolitie, en haar vrouw Anouk. Zij gaan voor een nieuwe stap in hun huwelijk, maar dit verloopt niet zonder slag of stoot. Houdt hun huwelijk stand of verliezen zij elkaar?
Voor dit verhaal heb i...
Wanneer Femke en ik op patrouille zijn worden wij aangesproken door iemand op straat. Ik zet de wagen stil langs de straat. Femke opent haar raam. 'Goedenacht, sorry dat ik jullie laat stoppen, maar ik reed juist langs de nachtwinkel op Klein Turkije. In de winkel is een man aanwezig die zich nogal vreemd gedraagt'. 'Hoe bedoelt u?', vraagt Femke. 'Hij liep nogal heen en weer aan de kassa. Ja misschien is het niets, maar ik meld het liever'. 'Dat is geen probleem. Wij gaan even een kijkje nemen. Zou u een stuk mee terug willen gaan dan gaan wij eerst in de nachtwinkel kijken en dan zouden wij nog even u gegevens willen noteren'. 'Natuurlijk, ik kom achter jullie aan'. Ik draai de wagen terug en rijdt onder de stadshal door richting de nachtwinkel. Delta 310 voor dispatch. "Dispatch luistert". Dispatch wij zijn zojuist aangesproken door een voorbijganger vanwege een vreemde situatie aan de nachtwinkel in Klein Turkije. Wij gaan even ter plaatsen voor controle. "Dat is begrepen Delta 310. Wij houden contact". De wagen parkeer ik net uit het zicht van de winkel waarop Femke en ik uitstappen.
Ik loop alvast naar de winkelruit en kijk de winkel binnen. Er staat inderdaad een klant voor de kassa en hij lijkt wat zenuwacht. Dan draait hij zich om en zie ik dat hij in zijn rechter hand een wapen vast heeft. Femke, het is een overval. Hij heeft een wapen. Tegelijk lopen wij terug naar onze wagen waar wij uit de koffer onze kogelwerende vesten pakken en aantrekken. Net wanneer wij onze vesten aan hebben horen wij een schot. Onze wapens laden wij door en nemen positie in achter onze wagen. In pak mijn porto en neem contact op met dispatch.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Delta 310 voor dispatch, flash flash. Dringend versterking gevraagd voor een overval op de nachtwinkel aan Klein Turkije. Er is een schot gelost. Femke gebaard de man die ons aansprak om op afstand te blijven. "Delta 310, dat is begrepen wij sturen onmiddellijk versterking. Let op uw veiligheid". 'Wat doen wij?', vraagt Femke. Wij moeten wachten. Opnieuw klinkt er een schot. 'Floor?' Even denk ik na. Ik ga hem naar buiten praten. Jij hebt hem? 'Ja'. Ik open mijn portier en pak de speaker uit de wagen. Hier spreekt de politie, kom naar buiten met u handen zichtbaar. Bij elke verdachte beweging zal er geschoten worden. De man kijkt door het raam en grijpt met zijn handen naar zijn haar. Dan verdwijnt hij weer. Kom naar buiten met u handen zichtbaar. Plots komt de verdachte naar buiten gerend. Blijven staan!, roep ik. Hij kijkt onze kant op en rent dan verder richting Korenmarkt. Ik ga achter hem aan, ga jij in de winkel kijken!, roep ik voor ik de achtervolging inzet. 'Wij houden contact via de porto', hoor ik Femke nog roepen.
Zo hard als ik kan ren ik achter de verdachte aan, mijn wapen nog altijd in mijn linker hand. Femke, locatie Korenmarkt over en links Hoeiaard in. Verdachte nog altijd gewapend. Ik ren ondertussen door. Blijven staan! Dan slaat de verdachte rechtsaf de Vleeshuistragel op. Voorzichtig ga ik de trap af. Het is donker en hier ziet ge geen hand voor ogen. Dan zie ik de verdachte uitglijden. Hij landt plat op zijn buik en probeert direct weer op te staan, maar glijdt weer uit. Blijven liggen, armen en benen gespreid!, roep ik terwijl ik mijn wapen op hem gericht hou. Ik pak mijn porto. Floor voor Femke. 'Femke luistert', antwoord Femke. Verdachte is uitgegleden en ligt neer ik hou hem onder schot, locatie Vleeshuistragel ongeveer halverwege. Situatie onder controle. 'Begrepen, ik ben onderweg'. Ik stop mijn porto weg en hou met twee handen mijn wapen op de verdachte gericht.
