In goede en slechte dagen, in liefde en geluk

42. Assistentie Frederik

(Anouk)

1 september 2017

Het komende uur heb ik om mijn administratie voor te doen voor ik mijn volgende patiënt heb. Wanneer ik even bezig ben wordt er op mijn deur geklopt. Binnen. 'Anouk heb jij een momentje?', vraagt Frederik vanuit de deuropening. Natuurlijk. 'Ik heb boven een meisje zitten die zich heeft geautomutileerd en die wonde blijft bloeden. Zou jij er misschien even naar kunnen kijken?' Ik zal efkes meelopen. Weet jij waarom zij zich automutileerd?, vraag ik terwijl ik een paar gazen pak. 'Zij is nog niet zolang bij mij in therapie, maar ik weet dat zij een depressie heeft en zich automutileerd. Wat daar de reden van is daar ben ik nog niet achter'. Zit zij in u spreekkamer? 'Ja, ik zal even meelopen.

In de spreekkamer van Frederik tref ik een jonge meid aan met een zwart vest waarvan zij haar capuchon op heeft. Haal lange blonde haren komen van onder de capuchon. 'Lise dit is dokter Storme zij komt naar u arm kijken'. Dag Lise, ik ben Anouk. Ik hoorde van Frederik dat jij een wonde hebt, mag ik daar eens naar kijken? Langzaam schuif zij de mouw van haar rechter arm omhoog. Een met bloed doorlopen zwachtel zit over de wonde. Voorzichtig haal ik de zwachtel los. Wanneer de zwachtel los komt van de wonde druppelt het bloed vanuit de wonde op de grond. Ik kijk naar de wonde, deze is serieus diep. Dit zal ik moeten hechten. Ik kijk Frederik aan hij knikt. Ga jij met mij mee naar mijn spreekkamer? Ik geef jou nog een gaas om er tegen te houden. Samen lopen wij naar mijn spreekkamer. Jij mag op de onderzoekstafel gaan liggen. Uit het kastje pak ik de materialen om de wonde te hechten en maak dan de verdoving gereed. Ik ga op het krukje naast de onderzoekstafel zitten. Om te kunnen hechten zal ik de wonde eerst moeten verdoven. Jij zal een prik voelen dat kan even pijn doen, maar dat zal snel verdoofd zijn. Lise geeft geen reactie. Daar komt de prik. Terwijl ik de wonde verdoof geeft Lise geen enkele reactie. De verdoving moet 10 minuten inwerken dan ga ik testen of jij nog iets voelt en kan ik beginnen hechten. Is er iemand met jou mee gekomen? Lise schud haar hoofd. Kan ik iemand voor jou bellen? Opnieuw schud Lise haar hoofd. 

Ik ga controleren of alles goed verdoofd is. Met een pincet druk ik naast de wond. Voel jij dit nog? Lise schud haar hoofd. Dan ga ik beginnen. Ik trek steriele handschoenen aan en begin de wonde te hechten. Het kan zijn dat jij nog iets voelt, maar dat is druk en geen pijn. Doet dit toch pijn moet jij het even zeggen dan kan ik extra verdoving geven. Ik plaats de eerste hechting. Heb jij pijn? Lise schud. Hoe kom jij aan de wonde? Lise trek haar schouders op. Ik zie dat jij nog littekens op u arm hebt, doe jij dit jezelf aan? Hier komt geen reactie op. De meeste mensen die zichzelf pijn doen, doen dit om andere pijn niet te moeten voelen. Lise kijkt mij aan. Is dat bij jou ook zo? Snel draait zij haar hoofd weer weg. Ben jij al vaker gehecht geweest aan de wonden of is dit de eerste keer dat het zo diep was. Lise knikt. Mag ik weten waarom jij dit doet? Opnieuw haalt zij haar schouders op. Is er iets of iemand die jou pijn doet? Er ontstaan tranen in Lise haar ogen.

Wanneer ik bijna klaar ben met het hechten van de wonde kijkt Lise mij aan. 'Ik ben verliefd', zegt zij. Ik knik. 'Op een meisje, maar mijn ouders mogen het niet weten'. Dat wordt het laatste draadje, informeer ik Lise. 'Mijn ouders vinden dat het niet kan en mag, twee mensen van hetzelfde geslacht die een relatie met elkaar hebben. Zij zijn het al niet eens met mijn manier van kleden'. Heb jij het hen al eens proberen zeggen? 'Nee dat durf ik niet'. Ik begrijp hoe jij u voelt. Niet begrijpend wat ik bedoel kijkt Lise mij aan. Ik ben ook lesbisch. Lise trekt grote ogen. 'Sinds wanneer wist u dat u op vrouwen viel?' In het tweede middelbaar werd ik verliefd op mijn lerares. Jij? 'Twee jaar geleden'. Hoe oud ben jij nu? '17 jaar'. Ik knik. 'Ik kreeg gevoelens voor mijn beste vriendin'. Ik werd verliefd op een klasgenoot. Toen ik dit aan mijn ouders vertelde hebben zij er met mij over gesproken. Zij hebben mij uitgelegd dat dit bij sommige mensen gebeurd en als dit is wat mij gelukkig maakt dat ik er dan vol voor moest gaan. Ondertussen ben ik getrouwd met Floor, zij had het ook niet gemakkelijk om het tegen haar ouders te vertellen. Floor haar moeder wilde graag zien dat Floor ging trouwen met een man en dan snel kinderen kreeg. Floor en ik hadden al een paar maanden een relatie voordat zij het haar ouders vertelde. Eigenlijk ontdekte haar ouders dat zij een relatie had met mij. Ik bleef op een dag slapen bij Floor, toen zij naar de bakker was stonden plots haar ouders voor de deur. Ik heb toen de deur geopend en heb hen binnen gelaten. Toen Floor thuis kwam zaten haar ouders op de bank met koffie. 'Hebben zij uw vrouw toen geaccepteerd?' Later hebben zij met z'n drieën nog een gesprek gehad. Vanaf het moment dat zij zagen dat Floor gelukkig was, was het voor hen goed. Ik ga een nieuwe zwachtel aanbrengen, zeg ik terwijl Lise een schouderklop geef. 

Wij hebben plaats genomen aan mijn bureau. Mag ik jou nog iets vragen? 'Natuurlijk'. Doe jij aan zelf beschadiging omdat jij jou pijn wilt laten zien aan andere mensen? 'Ik krop heel lang mijn pijn op en dan kan ik er zelf niet meer mee omgaan, dan beschadig ik mijzelf eigenlijk om hulp te vragen zonder woorden'. Heeft het jou al iets geholpen? 'Er is nog nooit iemand geweest bij wie ik mijn verhaal kwijt kon. U bent de eerste'. En Frederik, meneer Robrechts? 'Dit was mijn derde gesprek met hem. Ik heb hem alleen verteld over mijn depressie'. Wil jij ook uit het leven stappen? 'Nee ik wil enkel dat de pijn stopt'. Ik denk dat jij dit, wat jij mij hebt verteld, ook aan hem moet vertellen. Meneer Robrechts weet heel goed wat hij moet doen ik situaties als die van jou. Hij kan samen met jou ook in gesprek gaan met jou ouders, als jij daar klaar voor bent. Maar daar gaat hij jou zeker mee helpen. Twijfelend kijkt Lise mij aan. Weet jij wat, ga nu lekker naar huis, rust een beetje uit en denk eens na over ons gesprek. Ik zal meneer Robrechts op de hoogte brengen van ons gesprek, als jij dat goed vindt? Lise knikt. Volgende week kom jij bij mij terug om de hechtingen te laten verwijderen en dan maak jij een nieuwe afspraak bij meneer Robrechts. Is dan goed? Lise knikt en er ontstaat een kleine glimlach op haar gezicht. Ik pak een visitekaartje en schrijf er mijn email adres op. Dit is mijn kaartje, als jij nog vragen hebt over jou gevoelens of als jij in de knoop zit met uzelf mag jij altijd een mail sturen. En dit soort dingen niet meer hoe hé? 'Merci dokter'. Ik loop met u mee naar de balie dan maken wij een afspraak voor over tien dagen. Samen met Lise ga ik naar de balie.

Eefje wil jij afspraak inplannen voor over 10 dagen voor het verwijderen van hechtingen. 'Zeker, heb jij een sis kaart bij?' Lise overhandigd Eefje haar sis kaart en kijkt mij opnieuw aan. Ik stuur een glimlach in haar richting. 'Alstublieft uw sis kaart en dit is een kaartje met de datum van afspraak en het tijdstip'. 'Dank u wel'. Wees niet beschaamd om mij te mailen hé? 'Bedankt dokter'. Dan verlaat Lise De Korf. 'Dokter Storme, uw patiënt is er'. Bedankt Eefje. Meneer Nuyens, u mag meekomen.

Aan het einde van mijn spreekuur ben ik bezig aan een mail voor Frederik om hem te informeren over Lise.

Frederik,

Tijdens de behandeling van Lise heb ik een gesprek met haar gehad. Ik heb met haar besproken dat ik ons gesprek zou doorgeven aan u. Over 10 dagen komt zij bij mij terug om de draadjes te laten verwijderen, dan maakt zij tevens een nieuwe afspraak voor een gesprek met u.

In het gesprek heeft Lise mij laten weten dat zij in gevecht is met haar gevoel. Lise heeft ontdekt dat zij op vrouwen valt. Haar ouders zijn zwaar tegen een relatie met iemand van hetzelfde geslacht. Lise durft daarom ook niets aan haar ouders te vertellen. Zij is momenteel verliefd op een meisje, ook naar haar toe heeft zij nog geen move durven maken. 

Ik heb haar over mijn situatie verteld en over Floor. Dit gaf haar duidelijk hoop voor de toekomst in de relatie naar haar ouders toe. 

Over de zelf beschadiging zegt zij duidelijk dat zij haar pijn heel lang voor zich houdt en uiteindelijk zichzelf beschadigd als een schreeuw om hulp. Zij heeft vandaag voor het eerst met mij gesproken over haar pijn, dit heeft zij nog niet met andere besproken. Ik heb haar gevraagd of zij uit het leven wilt stappen, hierop geeft zij ook aan dat zij alleen maar wilt dat haar pijn stopt.

Verder heb ik het met haar gehad over de gesprekken met u, dat zij dit ook met u moet bespreken in de komende gesprekken. Dat zij, wanneer zij er klaar voor is, misschien met uw hulp een gesprek kan hebben met haar ouders. Ik heb haar mijn email adres gegeven zodat zij contact met mij kan opnemen als zij nog eens wilt spreken over haar geaardheid en de dingen hier rond. 

Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd en anders spring jij maar binnen.

Anouk

Nu nog even verder werken aan de administratie aangezien ik daar niet meer aan toe ben gekomen. En dan straks nog even genieten met Floor, want die staat net als gisteren en eergisteren met de nacht. Omdat wij elkaar dan heel weinig zien op een dag zijn alle momenten extra kostbaar.