Mijn verhaal gaat vooral over Floor Lommelen, de Buurtpolitie, en haar vrouw Anouk. Zij gaan voor een nieuwe stap in hun huwelijk, maar dit verloopt niet zonder slag of stoot. Houdt hun huwelijk stand of verliezen zij elkaar?
Voor dit verhaal heb i...
'Vandaag zouden wij het geslacht van de kleine kunnen zien toch?' Dat klopt. Wij hij het weten? 'Ik weet het niet. Ergens zou ik het willen weten, maar ik ben ook bang dat ik mijn mond voorbij praat in mijn enthousiasme'. Dat zie ik u nog doen ook. 'Zou jij het willen weten?' Mij maakt het niet veel uit. Ik denk allen dat het wel zo praktisch is voor het maken van het geboortekaartje. Wij kunnen dat dan op ons gemak maken alleen de datum, tijd en gewicht hoeven wij dan nog maar door te geven. Ik heb met de drukker afgesproken dat als wij de kaart naar hem mailen dan hoeven wij alleen een bericht te sturen na de geboorte en hij zet de details dan in de kaart. Een uur later kunnen wij dan de kaarten al ophalen. 'Goed geregeld. Is dat dezelfde drukker die alles voor De Korf drukt?' Ja, dat is wel zo makkelijk. Ik laat al jaren alles bij hen drukken en de kwaliteit en service is goed. Het zou vreemd zijn dat ik dan ineens naar een ander zou gaan. 'Daar heb jij gelijk in'. Eigenlijk ben ik toch ook wel benieuwd naar het geslacht. 'Zie jij wel'. Zullen wij.... 'Ja ik wil het weten ook'. Er ontstaat een glimlach op mijn gezicht. Het is goed.
'Mevrouw Storme', zegt dokter Martens. Samen met Floor loop ik de spreekkamer binnen. 'Hoe gaat het met u?' Goed, ik mag niet klagen. 'Dat is fijn om te horen. Hoe gaat het met de lichamelijke klachten, heeft u daar last van?' Ik heb af en toe wat last van mijn buik, echt die banden. 'Dat is heel normaal'. Verder gaat het voorspoedig. 'Fijn om te horen. Dan gaan wij eens kijken naar de kleine. U mag op de tafel plaats nemen'. Ik leg mij neer op de tafel en Floor zet zich naarst mij op een stoel. 'Voor ik begin, jullie weten dat het mogelijk is om het geslacht van de baby te weten te komen? Willen jullie al het geslacht van jullie kindje weten?' Wij hebben het net nog besproken in de wachtkamer en wij willen het toch wel weten. 'Toch een beetje nieuwsgierig?' Mijn vrouw kan niet meer wachten. 'Ik alleen of wat?', zegt Floor met een glimlach. Ik moet bekennen dat ik het ook wel wil weten. 'Dan gaan wij zo eens kijken of jullie kleine het geslacht kenbaar wilt maken'. 'Ik hoop het', zegt Floor. De gynaecoloog beweegt de probe over mijn buik, direct zien wij ons kindje. 'Ik ga eerst een aantal testen uitvoeren voor ik op zoek ga naar het geslacht. Allereerst ga ik een meeting doen om te zien of jullie kindje goed groeit'. Er ontstaat een lijntje over ons kindje. '25,1cm, dat is perfect. Ik zie het hartje ook heel goed kloppen. Geen open ruggetje, de voetjes zijn ook oké'. Niet begrijpend waarover het gaat kijkt Floor naar het scherm. Ik zie haar gezicht. Een klompvoetje kan wijzen op een afwijking, een open ruggetje wijst op een ernstige afwijking. 'Dit is gelukkig allemaal in orde. Willen jullie het hartje horen?' Graag. Even horen wij niets, maar dan is daar het snel kloppende geluid van onze kleine. Met een gelukkige blik kijken Floor en ik elkaar aan.
Nu alles gecontroleerd is gaan wij eens op zoek naar het geslacht. Het kan zijn dat wij even moeten zoeken, maar het kan ook zijn dat wij het niet kunnen zien vandaag'. Dat is geen probleem. Opnieuw beweegt de gynaecoloog de probe over mijn buik. 'Ik denk dat ik het zie. Ja dat is het, ik ga meteen een foto maken'. 'En wat is het?', vraagt Floor ongeduldig. Wacht even. 'Ik zal het beeld even stil zetten', zegt de gynaecoloog. Turend kijken wij naar het scherm. Er ontstaat een glimlach op mijn glimlach op mijn gezicht. Ik kijk naar Floor en zie aan haar gezicht dat zij het nog niet gezien heeft. Zie jij het? 'Niet precies'. 'Ik ga u een beetje helpen', zegt de gynaecoloog en zij tekent een rondje rond het geslacht. Met grote ogen kijkt Floor mij aan. 'Is dat wat ik denk dat het is?' Ja. 'Krijgen wij een zoon?' Ja schat, wij krijgen een zoon. Tranen springen in de ogen van Floor. 'Geweldig!', zegt zij en staat op om mij een kus te geven. 'Gefeliciteerd', zegt de gynaecoloog 'jullie krijgen een gezonde zoon'. De gynaecoloog maakt mijn buik schoon. 'U mag zich aankleden en naar hiernaast komen'. Ik sta op van de onderzoekstafel en maak mijn broek vast en knoop mijn blouse terug dicht. Aan het bureau van de gynaecoloog krijgen wij de foto van onze zoon.
'Mocht er nog iets zijn schroom dan niet om contact op te nemen'. Dat komt helemaal goed. 'Dan wens ik jullie nog een hele mooie zwangerschap verder'. Bedankt. Wij nemen afscheid van dokter Martens en vertrekken richting huis.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Genieten van de foto liggen Floor en ik op de zetel, oké ik lig Floor zit. 'Het is nu al een prachtig ventje'. Onze prachtige vent. Trots kijk ik haar aan. 'Ik heb eens zitten denken', zegt Floor dan. 'Wil jij iets doen met het meter en peterschap?' Eigenlijk wel, maar meter en peter ik vindt dat.... 'Ik weet wat jij wilt zeggen, ik vindt dat ook achterhaalt'. Had jij al aan iets zitten denken? 'Wat denk jij van begeleiders?' In welke zin? 'Zij die onze zoon de weg wijzen in het leven en ondersteunen als hij dat nodig heeft. Klinkt eigenlijk wel vreemd om nu zoon te zeggen'. Vreemd hé. Eigenlijk vindt ik dat helemaal zo gek nog niet. Had jij ook al in gedachten wie jij zou kiezen als "meter" of "peter"? 'Natuurlijk had ik dat eerst met jou besproken, maar als ik mocht kiezen zou ik kiezen voor Brigitte en Tineke'. Dat vindt ik wel heel mooi. 'En jij?' Ik denk dat ik zou kiezen voor Koen en Judith. 'Eigenlijk ook wel een logische keuze'. Ik denk dat deze 4 mensen allemaal wel iets bijzonders voor ons betekenen. 'Waarom kiezen wij hen niet allemaal? Als wij toch niet voor het klassieke meter en peterschap gaan, dan hoeft het toch ook niet klassiek 1 meter en 1 peter te zijn'. Helemaal geen slecht idee mevrouw Lommelen. 'Dat bedenk ik mij ook net'. Ik kom recht zitten. Waarom doen wij dat niet gewoon? 'Wat?' Waarom vragen wij hen niet om de begeleiders van onze zoon te worden? 'Meen jij dat?' Floor ik vind het een schitterend idee. 'En hoe zie jij dat dan voor u?' Wij vragen hen te komen om te lunchen en dan vragen wij het hen. 'Oké. Ik ga Tineke en Brigitte meteen een bericht sturen'. Vergeet jij niet iets? 'Wat'. Wanneer wil jij dit doen? 'Overmorgen, dus stuur maar snel bericht naar Koen en Judith'. Overmorgen, is goed. Maar nog niet zeggen waarover het gaat hé. 'Natuurlijk niet. Floor begint meteen aan haar bericht naar Tineke en Brigitte. Ook ik stuur een bericht naar Koen en Judith.
Die avond hebben wij van iedereen de bevestiging binnen om overmorgen bij ons te komen lunchen. Dat wordt een memorabele middag.
