In goede en slechte dagen, in liefde en geluk

83. De zoektocht

(Floor)

15 maart 2018

Terwijl wij wachten tot de burgemeester thuis komt zijn Femke en ik onze spullen bij elkaar aan het zoeken zodat wij dit in één keer mee naar het commissariaat kunnen nemen. 'Ik hoop dat die Damen niet blijft zwijgen tijden de verhoren', zegt Femke. Hij heeft niets dus zwijgen heeft geen zin meer. 'Hopelijk denkt hij er ook zo over en wilt hij de burgemeester niet verder psychologisch martelen'. Die mogelijkheid zit er nog wel in. 'Zolang hij haar maar niets heeft aangedaan'. Laten wij hopen van niet. Ik pak mijn GSM uit mijn broekzak en besluit Anouk een SMS te sturen.

Lief, 

Jij hoeft niet op te blijven, ik ben voorlopig nog niet thuis.

Mocht er nog verandering in komen dan laat ik het weten.

Hoe gaat het met jou?

Is onze kleine man nog een beetje rustig?

Ik zie u graag.

X

De voordeur gaat open en wij lopen naar de burgemeester. De burgemeester loopt in één rechte lijn naar de living waar zij Dannick stevig vast pakt. Brigitte overhandig mij de sleutel van de wagen van de burgemeester. Heeft zij nog iets gezegd? 'Nee helemaal niets', geeft Brigitte. Wij gaan zo met haar praten en komen dan naar het commissariaat. 'Kunnen wij al iets voor jullie meenemen?', vraagt Brigitte. Dat is lief, maar zoveel is het niet. 'Misschien tot straks'. Ik glimlach. Brigitte loopt naar Eric die aan de poort staat te wachten in hun wagen. Femke en ik kijken elkaar aan en knikken. Samen gaan wij naar de living naar de burgemeester.

De burgemeester zit samen met Dannick op de zetel. Mevrouw Dierickx zit op de stoel. Femke en ik nemen plaats op de kleine zetel. Ik begrijp dat het moeilijk voor u is, maar wij konden helaas niet anders dan ingrijpen. Wij hadden redenen om aan te nemen dat er u iets zou overkomen tijdens deze actie. De burgemeester kijkt ons aan. 'Wij hebben beide verdachten kunnen arresteren en zijn hen momenteel aan het verhoren op het commissariaat. 'Wat gaat er nu gebeuren? Hoe gaan jullie Nathalie vinden?', vraagt Dannick. Onze collega's gaan de verdachten verhoren, dit doen zij net zo lang totdat zij weten waar Nathalie is. Wanneer dat bekent is gaan wij met al onze teams zo snel mogelijk naar Nathalie. 'Hoe lang gaat dat duren?' Dat ligt helaas aan de verdachten. Als zij snel praten dan kunnen wij sneller opzoek naar Nathalie. 'En als zij niet praten?' Onze collega's zijn zeer ervaren mensen, zij krijgen Nathalie haar verblijfplaats wel uit de verdachten. 'Leeft Nathalie nog?', wilt Dannick weten. Ik zucht. Dat weten wij niet, maar laten wij van het positieve uitgaan. Wij gaan nu ook naar het commissariaat, maar wij houden jullie van elke ontwikkeling op de hoogte. Femke houdt contact met mevrouw Dierickx, zij zal alles aan jullie door briefen. Femke knikt. Als jullie nog vragen hebben of behoefte hebben aan een gesprek mogen jullie ons altijd bellen. Kunnen wij nu nog iets voor jullie betekenen? 'Ons Nathalie thuis brengen', zegt de burgemeester. Wij gaan ons best doen. Femke en ik staan op en lopen naar het kantoortje. Wij pakken onze spullen en vertrekken richting onze wagen. 'Floor, zou jij het heel erg vinden om even te stoppen bij een frietkot, want ik verga van de honger', zegt Femke. Voor een goed pak friet? 'Met mayonaise'. Doen wij.

Bij binnenkomst op het commissariaat zet Femke het tasje met friet op ons bureau en loopt naar de keuken. Ik loop naar het kantoor van de commissaris. 'Ah Floor goed dat jullie er zijn', zegt hij. Sorry commissaris, maar wij hebben onderweg even iets te eten gehaald. 'Dat is geen probleem, jullie hebben dat verdiend'. Hoe gaat het hier? Heeft Damen al iets gezegd? 'Robin en Brigitte zijn hem aan het verhoren. Oscar wordt verhoord door Koen en Tineke. Zoals het er nu naar uit ziet wist Oscar niets van de plannen van zijn oom. Zijn eerste verklaring is dat de burgemeester zijn oom bouwvergunningen leverde "onder tafel". Vandaar dat hij in de avonduren die tas moest ophalen'. Hij wist dat er geld in zat, dat hebben wij gehoord. 'Hoe dat zit weet ik niet, wij zijn er nog aan bezig'. Wat wilt u dat wij nu doen? 'Femke en jij gaan nu eerst eten en dan mogen jullie beginnen aan het papierwerk en de verslagen. Ik wil dat jullie stand- by blijven voor als er een doorbraak is'. Begrepen commissaris. Ik loop terug naar ons bureau en vertel Femke onze taak voor de komende uren....