Son Top | bxb |

41- Tamamlanmışlık [M]

Bu bölüm aslanlar ve koçların çiftleştiği birtakım yaban hayatı sahneleri içermektedir ona göre okuyun hshdjdndjs gittim.

---------

Telefonu elinden tekli koltuğa doğru uçuşa geçirirken gruptaki sinirli tavrının aksine yüzü gülüyordu. Çocuklara özel hayatını kurcalamamaları gerektiğini bir şekilde göstermesi gerekiyordu. Pek sanmıyordu ama atar yapmak etkili olacak mıydı, görecekti.

Kutay elinde iki bardak buz gibi limonatayla yanına kurulurken onun gülen yüzü dikkatini çekmişti. Merakını gidermek isteyerek sordu. "Hayırdır, yüzünde güller açıyor?"

"Bir şey yok ya." Yasin geçiştirmek isteyerek yanıtlarken limonatasını alıp yudumladı. Aralarındaki ilişkiyi arkadaşlarının da bildiğinden Kutay'ın haberi yoktu ama belki de söylemesi gerekiyor olabilirdi. Gülümsemesi yavaşça silinirken bakışlarını bir tereddüt bürüdü. Başını önüne eğerken ifadesinin değiştiğini gören Kutay da bardakları sehpaya bırakmış, vücudunu ona çevirerek dönmüştü koltukta.

"Ne oldu Yasin? Anlat bana."

Yasin ikiletmeden ağzındaki baklayı çıkardı. "Bizimkilere ilişkimiz olduğunu söylemiş olabilirim."

Bakışlarını çekingence kaldırıp Kutay'ın ballarına diktiğinde görmeyi beklediği kızgınlıktan eser yoktu. Daha çok kaygılı bir ifade vardı yüzünde.

"Ters bir şey söyleyip üzmediler ya seni?"

"Söylemediler de sen kızmadın mı? Sonuçta ifşa ettim seni de."

"Başkası yapsaydı kızardım ama sen başkası değilsin. Bu adamlar da senin bu kadar yakın arkadaşların olduğuna göre bazı aşamalardan geçmiş adamlar olmalılar. Önüne gelene kendini de başkasını da açık edecek bir adam değilsin sen. Yani hayır, kızmadım."

"Yine de üzgünüm."

"Üzülme. İyi olmuş hatta yapman, o Mehmet de senden uzak durması gerektiğini bilmiş olur böylece. İş bana kalırsa kan falan çıkabilir maazallah."

Yasin gözlerini devirerek Kutay'a sokuldu ve başını omzuna koyarak kokusunu içine çekti. "Mehmet'in başı bağlı, ondan bana yâr olmaz."

"Seni benden başkasına yâr etmem zaten çimen göz." Kutay da gülerek saçlarını okşarken alnına bir öpücük bıraktı. Aklına onun az önceki gülüşü geldiğinde yine meraklanarak sordu. "Sen niye gülüyordun az önce?"

Yasin gruptaki muhabbeti Kutay'a özetlerken utangaç bir tebessüm gelip yüzüne oturmuştu. "Sevişeceğimizi sanıyorlar." Derken al al olmuş yanaklarıyla bakışlarını hazırda bekleyen televizyona çevirdi ve kumandaya uzandı. Başlat tuşuna basacakken Kutay elindeki kumandaya uzandı ve yavaş hareketlerle sehpaya geri bırakıp Yasin'i çenesinden tutarak kendine baktırdı.

"İstemiyor musun?" Bakışlarından taşan arzuyu görmezden gelmek Yasin için çok zordu. Zira kendi bakışlarında da aynı arzunun izlerini taşıyordu. Gözlerini kapatarak yanağına yaslanan avuç içine bir öpücük bıraktı ve aynı anda vücuduna yaslanan vücutla koltukta geriye doğru uzandı. Gözlerini açıp bal rengi gözlerin sahibine baktı ve fısıltıyı andıran bir sesle konuştu.

"İstiyorum."

Kutay'ın güzel dudakları aldığı cevapla sevinçle gerildi ve arzuyla aşkın birbirine karıştığı bir öpücük verdi ince dudaklara. Yavaş yavaş, acele etmeden öpüyordu orman gözlü sevdiğini. Alt dudağına geçirdiği dişlerinin canını acıtmamasına dikkat ederek yumuşak bir öpücükle bıraktı ve diliyle üst dudağını okşadı. Yasin dudaklarını araladığında kavuşmak için can attığı diline kavuşmuştu, sevdiğinin damağındaki limon tadı kendi dilini bürürken bir elini tişörtünün içine kaydırarak dokunmak için yanıp tutuştuğu tene dokundu. Yasin nefes almak için dudaklarını ayırdığında gözleri buluştu, orman rengi gözlerde muzip bir pırıltı vardı.