ကံကြမ္မာနှင့်ယှဥ်၍

ကယ်တင်ရှင်

ကျိုးထုံက သူ့အကို ၂ ကို အလျင်အမြန်ပွေ့ချီပြီး ရေပြင်ပေါ်သို့ကူးခပ်သွားတော့သည်။ သူက ပေါက်ကွဲမှုဖြစ်သွားသည့်နေရာသို့ ကြည့်လိုက်ပေမယ့် ရွံ့များဖုံးအုပ်နေသေညကြောင်​့ သူတို့ကို တိုက်ခိုက်သည့် ထိုဝဲဂယက်၏ မူလပုံစံကို မတွေ့ခဲ့ရပေ။ သူက အကို ၂ ကို ကမ်းပေါ်သို့ဆွဲတင်ရင်း နှစ်ဦးသားဟာ ကမ်းပေါ်မှာပင် အမောဖြေနေခဲ့ကြလေသည်။

" အားယား...မြစ်ထဲက အရှုံးသမားတွေက ဘယ်သူများလဲမှတ်တယ်..လက်စသတ်တော့ ရန်သူတော်အဟောင်းကြီးပဲ..."

ကျိုးထုံက အမောဖြေနေရာမှ အသံကြားရာဘက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ လူနှစ်ယောက်က သူတို့ရှိရာဘက်သို့ လျှောက်လာနေပြီး ထိုလူနှစ်ယောက် မျက်နှာမြင်သည်နှင့် သူ့ဒေါသတို့ ထောင်းခနဲ ထွက်လာခဲ့သည်။
' ဒီမောင်နှမပါလား..သူတို့က ဘယ်လိုလုပ်.ဒီနေရာကိုရောက်နေတာလဲ..' သူ့ရဲ့အတွေးတွေက ရှုက်ယှက်ခက်နေတုန်း အကို၂က လှဲနေရာမှ ထဖို့အားယူနေသောကြောင့် သူ တွဲထူပေးလိုက်သည်။

မှန်ပါတယ် ထိုနှစ်ယောက်က ကျိုးထုံနှင့် ကျိုးရွာတွင် ရန်ဖြစ်ခဲ့ကြသော မောင်နှမ နှစ်ယောက်ဖြစ်လေသည်။

ထိုမောင်နှမက သူတို့ရှိရာသို့လျှောက်လာရင်း မလှမ်းမကမ်းတွင်ရပ်လိုက်သည်။ မိန်းကလေး ၏ မျက်နှာက လှောင်ပြုံးပြုံးရုံတင်သာမက ရယ်သံလေးပင် စွတ်လိုက်သေးသည်။

" ခစ်..ခစ်..အကို သူတို့ကိုကြည့်စမ်းပါဦး..ရေနစ်ထားတဲ့ ခွေးစုတ်လေးတွေနဲ့ မတူဘူးလား.ခစ်..ခစ်."

"မင်း..ပါးစပ်ပိတ်ထား.."
ကျိုးထုံက အော်ဟစ်ငေါက်ငမ်းလိုက်ပြီး တိုက်ခိုက်ရန်အတွက် သူ၏ဓားကို တစ်ပြိုင်နက် ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
သို့သော် ချန်ယွင် က သူ၏လက်ကို အသာအယာဖမ်းဆုပ်လိုက်ရင်း တားလိုက်၏။

" ညီလေး..မရိုင်းရဘူး.သူတို့က ငါတို့အသက်ကို ကယ်ခဲ့တဲ့သူတွေ..ရန်ကြွေးရှိရင် နောက်မှရှင်းပါ.."
" အကို ၂.."
" ညီလေး.."
ချန်ယွင်က သူ့ကိုခေါင်းခါယမ်းပြပြီး မတိုက်ခိုက်စေလိုသည့် အမူအယာကြောင့် ကျိုးထုံဟာ လက်လျော့လိုက်ပြီး သူ၏ ဓားကို ပြန်သိမ်းလိုက်သည်။
" ဘာလဲ..ကြောက်လို့လား..တိုက်ကြမယ်လေ..ဘာလို့ဓားကို သိမ်းလိုက်တာလဲ..အရှုံးသမား."
မိန်းကလေးက ထပ်တိုးရန်စမှုကိုပြုလိုက်သော်လည်း..သူ၏ အကိုဖြစ်သူက သူ့ညီမ၏ ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ပိတ်လိုက်ရင်း ဟန့်တားလိုက်သည်။
ထိုနောက် ချန်ယွင် ကို ရိုသေမှုပြုလိုက်ပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်လေသည်။