Düşman Mahalleler

76.BÖLÜM

"Her şeyi salla, çayı sallama..."

   Uykumun en güzel yerinde bağırış sesleri ile uyanırken kafamı yastığın altına gömüp uykumun dağılmaması için çabaladım.

   Sevgili uykum o kadar sese dayanamayınca sinirli bir şekilde yataktan kalkıp söylene söylene odamdan çıktım.

   Benim gibi uykusundan uyanmış olan abim sabah sporunu küfür  ederek yaparken beni fark edince yüzündeki ifade değişti.

"Günaydın abisinin güzeli."

"Sanada günaydın mavişim. Hayırdır? Ne bu ses?"

"Sormamış ol Nehir'im. Bizim mahallede bir Gökhan olduğu sürece bu sesler normal. Ama abin şimdi kendisini mis gibi dövecek. "

  Abim hızlıca merdivenleri inerken bende peşine takıldım. Çoktan uyanmış olan ev halkına kısa bir günaydın dedikten sonra dışarı çıktım.

   Evin önünde bir sağa bir sola koşturan Gökhan Abi yüksek sesle mahalleliye bağırır iken abim öfke ile bağırdı.

"Gökhan! Geri zekalı Gökhan. Beynine ekmek bandırıp yediğim Gökhan. Ölmek mi istiyorsun?"

   Gökhan Abi telaşlı bir yüzle bize dönüp, "Deniz'im yetiş!" dedi. Anlamayan gözlerle ona bakarken devam etti.

"Mahallenin sınırlarını kapatalım, Deniz. Giriş çıkışları yasaklayalım. Gelenleri tenhada kıstırıp dövelim. Sokakları kapatalım. Ya da direk mahalleyi yok edelim gelmesin. "

  Abimin sinirli yüzü yerini telaşa bırakır iken, "Kim gelmesin?" dedi. Gökhan Abi mahalleliye bağırmayı kesip abime döndü.

"Kanka Emre Can gelmiş."

   Abim başta olmak üzere ikimizinde yüz ifadesi yerini şaşkınlığa bıraktı. Abim merakla bana bakarken ellerimi havada salladım.

"Benimkinin isminde Can yok. Bu benim Emre'm değil. "

   Gökhan Abi elini iki yana havada salladı. "O Emre bizim Emre değil, kanka." dedi. Biz saf saf yüzüne bakarken devam etti.

"Ya benim mal mı mal, geri zekalı mı geri zekalı bir kuzenim vardı. Daha önce gelmişti. Hatırlıyor musunuz? Ramazan ayında bütün mahalleye uyku ilacı içirip uyutmuştu."

   Zihnim Gökhan Abi'nin dediği ana giderken abimle aynı anda, "Olamaz!" diyerek bağırdık. Şaşkınlıktan alt dudağını ısıran abim merakla Gökhan Abi'ye döndü.

"Mahalleyi kapatalım içeri girmesin. Hatta virüs var diyip karantinaya girdik diyelim. "

"Saçmalama lan. Sonra millet cidden gerçek sanır. Bence polisi arayıp kuzenimi insan kaçakçısı diye ihbar edelim."

   Abimle, Gökhan Abi yaratıcı zekalarını konuştururken Buse'yi sırtına almış olan Barış Abi koşarak yanımıza geldi.

"Uçak inişe hazır. Hop!"

   Buse heyecanla yere ayaklarını basıp ellerini birbirine vurdu. Abim merakla, "Amaç?" diye sordu. Barış Abi direk cool bir ifade takındı.

"Kankicim, bugün uyandım. Yakışıklı olduğum kadar güzel bir abi olduğum için küçük kız kardeşimi eski günlere geri götüreyim dedim. Taki şu yabani yaratığın borozan sesini duyana kadar. Gökhan bebeğim bugün neden bağırıp duruyorsun? Yoksa beni mi özledin?"

  Barış Abi, Gökhan Abi'nin omuzuna eline koyup gökkuşağını yanağından öptü.

"Bugün insan sevme günümdeyim. Kıskanma diye senide seveyim dedim, gökkuşağım. "