The Arc Mage Returns After 4000 Years (1 Ve 2.Kitap)

Bölüm 83 - Hruhiral (5)

"Siktir. Bu yüzden onu öldürmeme izin vermeni söyledim! "

İvan açıkça sinirlenmişti, ama Frey etraflarını saran ölümsüzleri izlerken onu görmezden geldi.

Sonra gözleri Syax'a indi.

Sonunda mevcut durumun ne kadar korkunç olduğunu anlamış gibiydi.

Frey konuşurken ona yaklaştı.

"Bunu bize bırak. Bu durumu Kraliçeye açıklamalısın. "

"Huh? Bu durumu açıklamak... "

Böyle bir şeyi nasıl açıklaması gerekiyordu?

Syax'ın yüzü aniden karardı çünkü bu görevi tamamlayabilecek tek kişinin kendisi olduğunu biliyordu. Frey ve İvan gibi yabancılar asla yeterince güvenilmezdi.

Syax dudağını ısırdıktan sonra konuştu.

"Yakında döneceğim. Takviye getireceğimden emin olacağım, o yüzden lütfen o zamana kadar bekleyin. "

Syax hemen ayrıldı.

Frey, ölümsüzlere tekrar baktı.

Ormanın dışında karşılaştıklarından daha güçlüydüler ama pek bir tehdit oluşturmuyorlardı.

"Bu kadar tereddüt etmeyi bırak! Onlar sadece bir grup zayıf piç! "

İvan kükredi ve yumruğunu savurmaya başladı.

Bıçak Yumruğu.

Ölümsüzleri toza çeviren menzilli saldırıyı serbest bıraktı, ancak gördüğü etki beklediği gibi değildi.

İvan'ın ifadesi biraz dondu.

'Bu adamlar daha sert.'

Büyük Orman'ın dışında karşılaştıkları ölümsüzler kum ise, şimdi önlerinde olanlar kayaydı.

Onları toza dönüştürmek bir yana, saldırıları hiçbirini tamamen yok edememişti bile.

Bazıları kendilerini yeniden bir araya getirmeye çalıştığında, İvan öfkeyle kükredi.

"Alın bunu, sizi kemikli piçler!"

Fvoosh.

İvan'ın vücudundan kırmızı hava çıktı ve parçalarını toplamaya çalışan iskeletleri geri itti.

Psss.

Bu sefer, çok sayıda iskelet patlayarak toz haline geldiğinden etki çok daha açıktı.

"Donmuş Çığlık."

Frey sakladığı büyülerden birini serbest bırakırken Büyük Bilge'nin asasının ucundan parlak bir ışık çıktı.

Büyük bir buz parçası, çevredeki iskeletlerin çoğunu parçaladı. Ancak Frey gözlerini Oydin'den hiç ayırmadı.

Oydin'in ne zaman bitireceğini merak ettiği için ona bakıyordu ama onun endişelendiği için kontrol ettiğini hisseden Oydin yüksek sesle kahkaha attı.

"Çok geç!"

Voovoong.

Parlayan çağırma çemberine bir ağız dolusu kan tükürdü.

Kan toprağa battı ve bir araya toplanarak çeşitli şekiller oluşturdu. Onlar kanlı gözyaşları döken cehennemin kayıp ruhlarıydı.

Bu ruhlar aynı anda korkunç bir çığlık attılar.