The Arc Mage Returns After 4000 Years (1 Ve 2.Kitap)

Bölüm 82 - Hruhiral (4)

Oydin Predickwood'un Havari olmasının üzerinden uzun zaman geçmemişti. Bu, Nozdog'un gücünü tamamen kendisinin yapmadığı anlamına geliyordu.

Bu doğaldı.

Kıyametgetirenler diğer Yarıtanrılar'dan çok daha güçlüydü. Dahası, Kıyametgetirenler arasında bile, Nozdog'un gücü son derece tehlikeli ve değişken olan Ölüm gücüydü.

Bunu biliyordu. Havari olduktan sonra aklında tuttuğu bir şeydi.

Gücüne her zaman dikkatli davranırdı ancak bilmediği bir şey vardı.

Nozdog'un gücü tarafından tüketilmemek için, zamanla oluşan kana susamışlığını serbest bırakması gerekiyordu.

"Kuk..."

Oydin inleyerek başını tuttu.

Gözleri kan çanağına dönmüştü.

'Kana susamışlığı bastırmak gittikçe zorlaşıyor.'

Ormanın dışındayken, her gün birini öldürebildiği için bu semptomlardan muzdarip değildi.

Ancak, Büyük Orman'a döndükten sonra öldürecek kimsesi yoktu.

Sadece birkaç gün olmuştu ve çoktan bu duruma ulaşmıştı.

'Öldürmek istiyorum.'

Hayır, öldürmek zorundaydı.

Bastırmaya devam ederse, delirecekmiş gibi hissediyordu.

Görüşü kırmızıya döndü.

Kim olduğu önemli değildi. Birini öldürmek istiyordu.

Etlerini bölmek, kanlarını boşaltmak, bağırsaklarını sökmek ve kemiklerini parçalara ayırmak istiyordu.

Oydin delice omzunu kaşıdı.

O kadar şiddetli kaşıdı ki cildi yarıldı ve kan akmaya başladı.

Ancak ağrı başını serinletti.

'Birini öldüreyim.'

Oydin karar verdiği anda evinden çıktı.

Tek yapması gereken ilahi gücünü kullanmamaktı.

Elbette Oydin, ilahi gücünü kullanmak zorunda kalmadan birini öldürme ve izlerini örtme yeteneğine sahipti.

"..."

Sonra derenin yanında yürüyen bir kadın gördü.

Oydin ona yandan baktı.

Güzel yüzü tanıdık geldi ve bir süre sonra onun kim olduğunu anladı.

Kraliçe olmadan önce Snow ile çok takılan kızdı.

"Syax."

Oydin ismini fısıldarken gülümsedi.

* * *

"Hoo..."

Syax iç çekerken gözlerini kapattı.

Yorgundu.

Son birkaç gün içinde beş saatten fazla uyumamıştı.

Bu, paralı asker iken sık karşılaşılan bir durumdu, ancak eve döndükten sonra bile böyle olmasını beklemiyordu.

Vücudu dinlenmek istiyordu.

'Bir gün de olsa dinlenmeliyim.'

Gece geç olmuştu. Şu anda birini ziyaret etmek kabalık olurdu.