The Arc Mage Returns After 4000 Years (1 Ve 2.Kitap)

Bölüm 16 - Hazırlık ve Eğitim (2)

Gemi hedefine doğru ilerledikçe Frey, Peran ile bir dostluk geliştirdi. Peran, Frey'in düşündüğünden çok daha kibar bir adamdı ve arkadaş olunabilecek en iyi insanlardan biri olduğu aşikârdı.

İkisi de birbirlerine çok benzediklerini hissettiler.

Frey ile karşılaştırıldığında Peran, yalnızca bir bebek olarak kabul edilebilirdi. Gel gör ki iş arkadaş edinmeye geldiğinde Frey hiçbir zaman önyargılı biri olmamıştı. Öyle biri olsaydı binlerce yıl sonra hayatta kalamazdı.

Bu sayede zamanları iyi geçti.

Göz açıp kapayıncaya kadar Cortez, Kausymphony'ye geldi.

Gemiden inerlerken Peran, Frey ile ciddi bir şekilde konuştu.

"Frey, işin bittiğinde aileme gelmeyi unutma. Beni onursuz bir korkak gibi gösterme. "

Peran devam ederken acı bir şekilde güldü.

"Aslında seni hemen davet etmek isterdim ama görünüşe göre ailem son zamanlarda bir nişan hakkında konuşuyor."

"Gerçekten popülersin."

"Haha. Bu iyi bir şey değil. Babama çok saygı duyuyorum ama parti vermekten hoşlandığı gerçeğini düzeltmesini isterdim. Nişan kelimesini kaç kez duyduğumu bilmiyorum. "

Bunu söylerken Peran yorgun görünüyordu.

"Bu sefer Luanoble Krallığı'ndan insanlarla birlikte ..."

"Luanoble Krallığı mı?"

Frey bunun hakkında hiçbir şey bilmiyordu ama Peran, bunun farkında olmadığı için başıyla onaylayıp konuşmaya devam etti.

"Aquarid Ailesinin küçük kızı ile nişanlanıyorum. Dürüst olmak gerekirse, benden hoşlanıp hoşlanmayacağını bile bilmiyorum. Ailesi çok büyük ve inanılmaz becerilere sahip sayısız şövalye yetiştirmiş, nişanlısı ise sadece zayıf bir büyücü olacak. "

"Yakışıklı yüzünü kullan. Gülümsediğinde çoğu kadının dikkati dağılır. "

"Ucuz görünebileceğinden endişeleniyorum."

İkisi de birbirine bakıp gülmeye başladı.

"O zaman şimdi gidiyorum. Sana bol şans diliyorum, Frey."

"Teşekkürler, sana da."

Frey başını salladı.

Peran kısa süre sonra ayrıldı.

Peran'ın ayrılışından hemen sonra dört öğrenciden oluşan bir grup Frey'e yaklaştı.

Başta kavga çıkarmak için geldiklerini düşündü ama yüzlerindeki ifade onun aksini düşünmesine neden oldu.

"Frey Blake, yardımın için teşekkürler. Bu borcu geri ödeyeceğimden emin olabilirsin. "

"Çok teşekkür ederim."

"Teşekkür ederim."

Minnettarlıkla başlarını eğmeyi ihmal etmediler.

Frey, onların canları için yalvarıp kendilerini küçük düşüren gruptan olmadıklarını fark etti.

Frey başını iki yana salladı.

"Bana teşekkür etmenizi gerektiren bir şey yapmadım."

"Biz öyle düşünmüyoruz."

"Zamanın olduğunda aileme uğra. Senin için elimden gelenin en iyisini yapacağım. "

Artık Frey'e akademinin eziğiymiş gibi davranmıyorlardı.