The Arc Mage Returns After 4000 Years (1 Ve 2.Kitap)

2.kitap-Bölüm 9 - Riki.(3)

İris.

Bu ismi duyduğu an, Frey maske taktığına memnun oldu.

Görünüşü çok değişmişti.

İris, siyah saçlı ve siyah gözlü her zaman düzgün bir görünüme sahipti.

Dolgun dudakları her zaman şehvetli bir gülümsemeyle kıvrılmıştı ve bazen ona yaptığı utangaç gülümsemeleri hala hatırlıyordu.

Ama bunların hepsi değişmişti.

Mor saçlar, ortaya çıkan giysiler ve kötü aura.

Yine de söyleyebilirdi.

Önündeki kadın kesinlikle Iris Phisfounder'dı.

4000 yıl önce Yarı Tanrılara karşı savaştığı en yakın arkadaşlarından biri.

Neden aniden burada ortaya çıktığını bilmiyordu ve ayrıca Lord ile olan ilişkisini de bilmiyordu.

Bu eski günlerdeki gibi değildi.

O zamanlar Frey, Iris'i onun ne düşündüğünü tahmin edecek kadar iyi tanıdığına inanıyordu.

Ama şimdi, Iris'in ne düşündüğünü ya da amacının ne olduğunu bilmiyordu.

Acımasız bir gerçek, tam olanları sorgulamaya başladığı sırada, hayal kırıklığına uğramış zihnini soğuk bir şekilde uyandırdı.

Schweiser'ı öldüren Iris'ti.

'Neden...'

Frey yumruğunu sıkıca sıktı.

"Schweiser'ı neden öldürdün, Iris?"

O olmasaydı, onu gördüğünde herkesten daha mutlu olurdu.

Hala hayatta olduğunu öğrendiğinde yürekten gülecekti.

Döndüğünden beri hissettiği üzüntü ve yalnızlığı tamamen ortadan kaldıracaktı.

Üzgündü.

Çok üzgündü.

Bir zamanlar en değerli arkadaşlarından biri olan Iris, asla affedemeyeceği biri haline gelmişti.

[Benim alanıma izinsiz girmeni son derece tatsız buluyorum.]

"Tanrım, o adamı öldürme."

Frey şok olmuş bir ifadeyle Iris'e döndü.

Onu savunmasını asla beklemezdi.

Sanki bakışlarını fark etmemiş gibi, Iris Lord'a bakmaya devam etti.

[...]

Lord cevap vermedi.

Bunun yerine başını Iris'e çevirdi ve parmağını yavaşça kaldırdı.

'Tehlikeli.'

Bu sadece basit bir parmak kaldırma hareketiydi, ama bunu yapan Lord olduğunda, bu jest farklı bir seviyeye yükseldi.

O anda Frey, Iris'i uyarması gerekip gerekmediğini merak etti.

Ardından İris konuştu.

"Bu benim isteğim."

[...ne?]

Lord şaşkın bir sesle sordu.

Lord'un yüzünde şaşkınlıkla dolu 'gözler' belirdi.

[Az önce ne dedin?]

"Lütfen efendim dedim. Bırak onu. Bu benim talebim."

Lord bir süre sessiz kaldı ve görünüşe göre hâlâ onun sözlerini doğru duyup duymadığını merak ediyor gibiydi.