Forever does not last forever

Κεφάλαιο 8

Stefanie's POV

1 εβδομάδα αργότερα...

Lizzie: Olivia και Ian, Caleb και Ειρήνη και τέλος Paul με Stefanie! Αυτές είναι οι ομάδες σας για την εργασία σχετικά με το τι συνέβη το 1864. Την παραδίδεται σε τρεις μήνες! Είστε ελεύθεροι τώρα! Τέλεια δεν φτάνει που μετά από γράμμα της μαμάς μου πριν πεθάνει μπήκε στην σχολή και δεν μπορεί να τον σκοτώσει κάνεις τώρα πρέπει να τον φάω στην μάπα και για αυτή την κωλοεργασία.

Paul: Από ότι φαίνεται πριγκίπισσα θα πρέπει να περάσεις χρόνο με εμένα τον ψυχοπαθή όπως με αποκαλείς.

Stefanie: Για να το ξεκαθαρίσουμε εσύ θα κάνεις την δουλειά σου και εγώ την δικιά μου. Του είπα απότομα.

Paul: Ότι πεις πριγκίπισσα! Θα δεις που στο τέλος θα με ερωτευτείς όμως και θα με παρακαλάς! Λέει με το υφάκι του καγκούρα.

Stefanie: Πρόσεχε μόνο γόη μην ερωτευτείς εσύ εμένα και μετά τρέχεις! Του απάντησα και έφυγα από εκεί.

Olivia: Α μπα καλέ μας θυμήθηκες? Μου είπε γελώντας.

Stefanie: Δεν σας ξέχασα ξέρεις!

Ian: Πω πω νεύρα!

Stefanie: Ίου σαν να μην μου έφτανε το γεγονός ότι θα πρέπει να είμαι ομάδα με αυτόν τον ηλίθιο τον μαλακά τον γελοίο τον.... τον... Μμμμ... πρέπει να τρώω και στην μάπα τον Caleb να σαλιαρίζει με αυτήν την σκύλα που ούτε καν την πάω.

Olivia: Relax ξαδερφούλα δεν φιλιούνται κιόλας απλά μιλάνε τα παιδιά. Λέει και ανταλλάσει ένα πονηρό βλέμμα με τον Ian.

Stefanie: Παίζει κάτι με εσάς τους δύο? Ρώτησα ξαφνικά.

Olivia: Όχι σαν τι να παίζει? Είμαστε απλά φίλοι! Είπε βιαστικά.

Stefanie: Μας έπεισες τώρα! Είπα με δυσπιστία.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

3 μήνες μετά...

Stefanie: Αν την ώρα που ήταν να κάνουμε την εργασία δεν έπινες μπυρίτσες με τα φιλαράκια σου τώρα θα είχα τελειώσει οπότε σταμάτα να παραπονιέσαι και τράβαγε φωτογραφίες. Είπα εκνευρισμένη.

Paul: Γιατί πριγκίπισσα να μην κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα?

Stefanie: Γιατί δεν σε συμπαθώ οπότε όσο πιο γρήγορα τελειώνουμε τόσο πιο γρήγορα θα σε ξεφορτωθώ! Του λέω ενώ προχωράω μπροστά και ξαφνικά με κάποιον μαγικό τρόπο βρίσκομαι σε ένα υπόγειο.