Forever does not last forever

Κεφάλαιο 66

Caleb's POV

Επόμενη μέρα το πρωί...

Μόλις μπαίνω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που έχω με την Ειρήνη και την βλέπω όρθια να πηγαίνει πάνω κάτω.

Ειρήνη: Α μπα γύρισες?

Caleb: Όχι αυτός δεν είμαι εγώ αλλά ο σωσίας μου! Είπα και κάθησα κουρασμένος σε μια καρέκλα.

Ειρήνη: ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΔΙΆΟΛΟ ΉΣΟΥΝ ΌΛΗ ΤΗΝ ΝΎΧΤΑ ΓΑΜΏΤΟ? ΚΑΙ ΚΑΛΆ ΠΟΥ ΉΣΟΥΝ ΈΞΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΣΕΣ ΝΑ ΣΗΚΏΣΕΙΣ ΤΟ ΚΙΝΗΤΌ ΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΏ? Φωνάζει έξαλλη.

Caleb: Έλα μωρέ Ειρήνη μου έχει κλείσει από μπαταρία πως κάνεις έτσι? Τι θα μπορούσα να πάθω?

Ειρήνη: Δεν ξέρω Caleb! Εγώ ξέρω πως εδώ δεν είναι όπως στην Ευρώπη είναι επικίνδυνα και η οικογένειά σου έχει άπειρους εχθρούς! Μου εξήγησε φοβισμένη.

Caleb: Σιγά ρε Ειρήνη! Ηρέμησε!

Ειρήνη: Τέλος πάντων! Πάμε κάτω τώρα γιατί θα μας περιμένει και η Oliv με τον Ian, τον Sebastian και τον Adrien για πρωινό!

Caleb: Η αδερφή μου?

Ειρήνη: Δεν ξέρω βλέπεις ούτε αυτήν απαντάει στα τηλέφωνα! Ήθελα να ξέρα γιατί τα έχετε τα κινητά σας! Γκρίνιαξε ξανά.

Caleb: Καλά πάμε κάτω γκρινιάρα! Της είπα και κατεβήκαμε κάτω.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Stefanie's POV

Ανοίγω τα μάτια μου και βρίσκομαι σε ένα άγνωστο για εμένα δωμάτιο και δίπλα μου κοιμάται ο Paul. Σηκώνομαι σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσω και παίρνω τα ρούχα μου από κάτω για να ντυθώ!

Αφού ντύθηκα ετοιμάζομαι να φύγω αθόρυβα για να μην τον ξυπνήσω.

Paul: Έτσι θα φύγεις πριγκίπισσα σαν τον κλέφτη? Μου είπε χωρίς καν ανοίξει τα μάτια του και εγώ χαμογέλασα.

Stefanie: Καλημέρα! Του είπα γλυκά.

Paul: Καλημέρα αλλά εγώ δεν σχεδίαζα έτσι το ξύπνημά μου! Παραπονιέται.

Stefanie: Και πως το σχεδίαζες?

Paul: Με εσένα δίπλα μου και όχι με εσένα έτοιμη να φύγεις!

Stefanie: Την επόμενη φορά θα είναι έτσι στο υπόσχομαι!

Paul: Άρα αφού θα υπάρξει και επόμενη φορά που πας? Με ρώτησε και ανασηκώθηκε λίγο στο κρεβάτι.

Stefanie: Έχω να κλείσω κάποιους ανοιχτούς λογαριασμούς!

Paul: Θες να μου εξηγήσεις γιατί είναι πρωί και ο εγκέφαλός μου ακόμα κοιμάται? Με ρώτησε και εγώ γέλασα.