Forever does not last forever

Κεφάλαιο 32

Isaac's POV

Καθ.: Και πόσα άτομα ήσασταν αρχικά? Γιατί δεν νομίζω να ήσασταν οι δύο σας! Δεν πιστεύω πως δέχτηκα να το κάνω αυτό εννοείται πως θα ρωτούσε.

Ethan: Ήμασταν 6! Απάντησε εκείνος.

Καθ.: Και αν επιτρέπεται φυσικά που είναι τώρα οι υπόλοιποι 4 ξέρετε? Και ποτέ τους λένε? Ρώτησε και εγώ με τον Ethan κοιταχτήκαμε αμήχανα.

Isaac: Δεν μιλάμε πια για τους υπόλοιπους τέσσερις! Απάντησα κοφτά αυτό που λέω κάθε μέρα στον εαυτό μου.

Καθ.: Μα γιατί? Κρίμα δεν είναι να έχετε χαθεί με τα χρόνια? Απόρησε.

???: Άρα οι φιλίες από το λύκειο δεν κρατάνε? Πετάχτηκε μια μαθήτρια.

Isaac: Ποτέ δεν το είπαμε αυτό! Κάποιες κρατάνε κάποιες πάλι όχι και άλλοι γίνονται οικογένεια σιγά σιγά! Το θέμα όμως είναι πως όταν τους χάνεις σε πονάει σαν αγκάθι καρφωμένο στην καρδιά που δεν λέει να βγει! Της εξήγησα και εκείνη έμοιασε μπερδεμένη.

Καθ.: Μπορείτε σας παρακαλώ να μας μιλήσετε και για τα υπόλοιπα μέλη γιατί μπερδευτήκαμε λίγο! Ζήτησε ευγενικά.

Ethan: Η ζωή είναι άδικη μερικές φορές και παίρνει άτομα στα οποία αξίζει ολόκληρος ο κόσμο μακριά μας! Ο λόγος που δεν θέλουμε να μιλήσουμε για εκείνους είναι γιατί δεν ζουν πια αλλά πολύ ευχαρίστως να σας πω τα ονόματά τους και τι ρόλο έπαιζαν μέσα στο συγκρότημα! Δεν το ζω αυτό σκέφτομαι. Brett Talbot έπαιζε ηλεκτρονική κιθάρα, Aiden Steiner ο δίδυμος αδερφός μου και έπαιζε κανονική κιθάρα, Lydia Martin έπαιζε σαξόφωνο ή πιάνο και μερικές φορές έκανε δεύτερες... Μην το πει! Μην το πει! Σκέφτομαι πριν πει τα δύο τελευταία ονόματα. Theo Raeken και Alexa Mikaelson Salvatore δεν έπαιζαν κάποιο όργανο απλά τραγουδούσαν και έγραφαν τους στίχους των τραγουδιών, εγώ έπαιζα μπάσο και ο Isaac έπαιζε ντράμς και έκανε δεύτερες! Τελείωσε και εγώ σηκώθηκα και έφυγα μιας άρχισα να νιώθω λες και δεν με χωράει η αίθουσα πια.

Κάθομαι έξω μόνος μου και βλέπω τον Ethan να με πλησιάζει.

Isaac: Πήγαινε μέσα Ethan δεν πρόκειται να έρθω!

Olivia: Μπαμπά? Μου λέει ενώ έρχεται και κάθεται δίπλα μου.

Isaac: Είμαι εντάξει απλά θέλω λίγο χρόνο! Της λέω γλυκά.

Ethan: Όλοι χρειαζόμαστε λίγο χρόνο! Αλλά με το να μην τους αναφέρεις καθόλου δεν βοηθάς ούτε τον εαυτό σου ούτε κανέναν γύρω σου Isaac ξέρω πως νιώθεις έχω χάσει τον αδερφό μου και έκανα το ίδιο λάθος στην αρχή!