Forever does not last forever

Κεφάλαιο 112

Caleb's POV

Theo: Θα έρθει σίγουρα ή τζάμπα περιμένουμε?

Alexa: Θεέ μου! Πριν από δύο λεπτά ήρθες μπορείς να περιμένεις λίγο ακόμα δεν θα πάθεις τίποτα!

Caleb: Λογικά θα έρθει! Απάντησα στην ερώτησή του.

Alexa: Είσαι καλά? Με ρώτησε σοβαρά μετά.

Caleb: Εγώ... Είπα άβολα.

Theo: Δεν πιστεύεις πως δεν σε αγαπάμε έτσι δεν είναι?

Caleb: Δεν είναι αυτό απλά αναγκαστήκατε να μεγαλώσετε το λάθος κάποιου άλλου!

Alexa: Τι βλακείες είναι αυτές που ακούω? Εσύ ήσουν το λάθος? Caleb σε μεγαλώσαμε γιατί είσαι παιδί μας. Είσαι γιος μας! Μπορεί να μην είμαστε οι βιολογικοί σου γονείς αλλά σε αγαπάμε σαν να είμαστε!

Theo: Συμφωνώ! Η Stefanie απλά είπε βλακείες που ελπίζω να πάρει πίσω σήμερα! Είπε και εκείνη την ώρα το κουδούνι χτύπησε. 

Caleb: Πάω να ανοίξω εγώ! Είπα και άνοιξα την πόρτα.

Stefanie: Λέγε γρήγορα τι ήταν τόσο σοβαρό που έπρεπε να με κουβαλήσεις μέχρι εδώ? Μου είπε απότομα με το που με είδε.

Caleb: Έλα μέσα δεν θα σε φάμε! Της είπα και εγώ στον ίδιο τόνο και μπήκε μέσα.

Stefanie: Βλέπω όλοι οι καλοί μαζεμένοι! Λέει ειρωνικά.

Theo: Γειά και σε εσένα!

Stefanie: Τι με θέλετε πάλι? Νομίζω πως ήμουν ξεκάθαρη.

Alexa: Μμμμ δεν ξέρω μήπως να μας πεις τι έπαθες γιατί λέω εγώ τώρα μια ιδέα ρίχνω έτσι είμαστε οικογένεια?!

Stefanie: Δεν νομίζω πως χρειάζεται να απολογηθώ για τίποτα.

Caleb: Κρίμα γιατί εγώ νομίζω πως χρειάζεται! Τι σου έκανα για να μου μιλήσεις έτσι?

Stefanie: Πως έτσι? Εγώ απλά σου έλεγα την αλήθεια!

Theo: Δεν χρωστάς καμία συγγνώμη σε κανέναν δηλαδή?

Stefanie: Όχι! Είπε απότομα.

Alexa: Τι σου συνέβη ρε κοριτσάκι μου? Με το να μας διώχνεις μακριά δεν θα κερδίσεις κάτι και δεν θα μπορέσουμε να σε βοηθήσουμε κάπως.

Theo: Μίλα μας σε παρακαλώ!

Caleb: Όπως βλέπεις είμαστε εδώ για εσένα αλλά εσύ συμπεριφέρεσαι σαν να είμαστε οι χειρότεροι εχθροί σου! Γιατί ρε Stefanie?