Κεφάλαιο 6

101 10 35
                                    

Τριτοπρόσωπη αφήγηση

Εκείνη την νύχτα κανείς δεν κοιμήθηκε! Όλοι θρηνούσαν για κάτι! Ο Caleb και η Stefanie την μαμά τους! Ο Theo τον έρωτα της ζωής του! Ο Kol με την Davina την "κόρη" τους! Οι υπόλοιποι θρηνούν την αδερφή τους! Ο Isaac και η Allison την καλύτερη τους φίλη! Η Olivia την θεία της! Και από την άλλη μεριά σε ένα κρύο πάτωμα μιας έπαυλης ο Paul που θρηνεί την μητέρα του! Μπορεί να ήταν κακία και να μην νοιαζόταν για κανέναν πέρα από τον εαυτό της αλλά για τον Paul δεν έπαψε να είναι η μητέρα του. Τελικά όλοι έχασαν και από κάτι αλλά κανείς δεν κέρδισε.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Στην κηδεία της Alexa's όλοι είπαν το τελευταίο τους αντίο από μέσα τους καθώς άφηναν τα λουλούδια στο μνήμα της.

Lydia: Σ' ευχαριστώ που ήσουν φίλη μου!

Stiles: Σ' ευχαριστώ που με έκανες να δω την ζωή με άλλο μάτι!

Isaac: Σ' ευχαριστώ που μου έμαθες τι πάει να πει ψυχική δύναμη!

Allison: Σ' ευχαριστώ που με έσωσες με κόστος την δική σου ζωή! Δεν θα το έκαναν πολλοί αυτό!

Klaus: Σ' ευχαριστώ που μου θύμισες πως είναι να ζεις!

Elijah: Σ' ευχαριστώ που πάντα με έκανες να διασκεδάζω τα τελευταία χρόνια!

Rebekah: Σ' ευχαριστώ που είσαι αδερφή μου απλά αυτό!

Damon: Σε ευχαριστώ που με έκανες να καταλάβω πως σημασία δεν έχει να παίρνεις εκδίκηση αλλά να δείχνεις ανωτερότητα!

Hope: Πάντα έλεγες πως είμαι δυνατή αλλά η πραγματική δύναμη πηγάζει από μέσα μας και εσύ είσαι ο πιο δυνατός άνθρωπος που γνώρισα ποτέ μου και σ' αγαπώ! Ελπίζω να είσαι καλά όπου και αν είσαι!

Olivia: Σ' ευχαριστώ που κράτησες το μυστικό μου! Θα μου λείψεις θεία! Καλό ταξίδι!

Kol: Δεν μπορώ να δεχτώ την απώλειά σου μικρή μου! Συγγνώμη που δεν ήμουν εκεί όταν με χρειάστηκες περισσότερο! Με έκανες να νιώθω και εγώ μέλος του "Πάντα και για πάντα" που έλεγαν τα αδέρφια μας! Είμαι τόσο υπερήφανος για εσένα μικρή!

Davina: Είσαι ότι πιο υπέροχο έχει υπάρξει ποτέ! Σαν μωρό ποτέ δεν με ταλεπώρησες ίσα ίσα! Ήσουν το φως μέσα στο σκοτάδι των Mikaelson και αυτό σε έκανε ξεχωριστή! Καλό παράδεισο μωρό μου!

Theo: Το ξέρω πως είπες να μην το σκεφτόμαστε αλλά δεν μπορώ να μην το σκέφτομαι! Είναι άδικο! Γιατί έπρεπε να είσαι εσύ αυτή που έφυγε έτσι τόσο άδικα? Νιώθω χαμένος χωρίς εσένα, δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω! Μακάρι να ήσουν εδώ να μου έλεγες! Σου υπόσχομαι όμως πως θα κάνω τα πάντα για να προστατέψω τα παιδιά μας και δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Πάντα θα ζεις μέσα στην καρδιά μου. Σ' ευχαριστώ που με έμαθες να αγαπώ!

 Forever does not last foreverOù les histoires vivent. Découvrez maintenant