Forever does not last forever

Κεφάλαιο 154

Stefanie's POV

2 χρόνια μετά...

Lexi: Τίτα Τίτα εγώ βήκα! Μας φωνάζει χαρούμενα ενώ τρέχει στο σαλόνι. (Είναι δυόμισι πλέον)

Alexa: Τι βρήκες καμάρι μου? Για να δω!

Lexi: Όσι πάλεις μαμά εσύ μένα μου μπαμπάς έζωσε παίτσω 'γω! Λέει καθώς κάτι κρύβει πίσω από την πλάτη της.

Alexa: Δεν στο παίρνω ρε παιδί μου να δω τι είναι θέλω α πα πα πα!

Caleb: Γιατί λες ψέματα βρε ζουζούνι? Αφού ο μπαμπάς δεν σου έδωσε τίποτα. Την ρώτησε καθώς την σήκωσε στην αγκαλιά του και εκείνη γελάει.

Lexi: Τι είναι ατό? Ρώτησε ενώ έδειξε το άλμπουμ με τις φωτογραφίες που κρατούσε στα χεράκια της τόση ώρα.

Caleb: Μανιτάρι μαγικό! Της λέει περιπαιχτικά.

Lexi: Ασύ βεβέβεις μένα μου κακό! Του είπε θυμωμένα.

Stefanie: Ηηηηη σε κοροϊδεύει παιδί μου? Κάτσε να τον μαλώσω εγώ τώρα! Της είπα και καλά σοβαρά.

Lexi: Ναι τσύλο φάει!

Stefanie: Α με φυσικά και θα φάει ξύλο! Ακούς εκεί να κοροϊδεύεις το παιδί Caleb! Δεν ντρέπεσαι λίγο?

Lexi: Ντέπεσαι λίγο? Επαναλαμβάνει.

Caleb: Ντρέπομαι ντρέπομαι ζητώ ταπεινά συγγνώμη υψηλότατη!

Alexa: Ναι ναι για έλα εδώ βρε τέρας που σε κοροϊδεύουμε κιόλας! Της είπε και εκείνη κατέβηκε από την αγκαλιά του Caleb και πήγε και κάθισε στα πόδια της μαμάς.

Lexi: Μίμωσες μαμά?

Alexa: Όχι ζωή μου δεν θύμωσα. Της είπε χαμογελώντας. Θες να δούμε τις φωτογραφίες που έχει μέσα αυτό?

Lexi: ΝΑΙΙΙΙΙ! Σχεδόν ούρλιαξε.

Theo: Σιγά ρε σιγά! Σε άκουσε όλο το τετράγωνο! Είπε γελώντας μόλις ήρθε από την κουζίνα και κάθισε δίπλα μου.

Stefanie: Σταμάτα μπαμπά δεν ξέρεις εσύ! Καλά δεν τα λέω Lexi? Του έκανα παρατήρηση και καλά.

Lexi: Ναι! Ζούμε φιφίες τώλα μαμά?

Alexa: Ναι δίκιο έχεις μας διέκοψαν! Της απάντησε καθώς άνοιξε το άλμπουμ και ξεκίνησε να ξεφυλλίζει τις φωτογραφίες.

Lexi: Ατός είναι μαμά? Είπε δείχνοντας με το χεράκι της κάποιον από την φωτογραφία υποθέτω.

Alexa: Ποιος είναι αυτός? Ρώτησε και εκείνη κούνησε καταφατικά το κεφάλι της. Αυτός είναι ο θείος Klaus μωρό μου έχεις πολύ καιρό να τον δεις για αυτό δεν τον θυμάσαι. Είπε μαλαγχωλικά.