Κεφάλαιο 22

81 7 29
                                    

Stefanie's POV

Ήμουν με τον Paul και χόρευα μέχρι που άρχισα να ζαλίζομαι πάρα πολύ ξαφνικά και τώρα τον περιμένω να γυρίσει.

???: Οπ συγγνώμη είσαι καλά κοπελιά? Μου είπε ένας άγνωστος τύπος που έπεσε πάνω μου.

Stefanie: Ν-ναι! Λέω ενώ τα βλέπω όλα μπερδεμένα, θολά. Ξαφνικά αυτό ο τύπος μου έβαλε κάτι σαν χειροπέδες στα χέρια αλλά πιο μεγάλες εγώ προσπαθώ να κάνω μαγικά αλλά δεν μπορώ. Μετά όλα μαύρα.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Allison's POV

Isaac: ΠΌΣΟ ΜΑΛΆΚΑΣ ΠΑΊΖΕΙ ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΑΓΌΡΙ ΜΟΥ? Του φωνάζει. ΕΚΤΌΣ ΤΟΥ ΌΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΉΡΧΑΜΕ ΕΓΏ ΚΑΙ Η ALLISON ΘΑ ΤΗΝ ΣΚΌΤΩΝΕΣ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΤΑ ΈΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΕΊΧΕ ΓΡΆΨΕΙ ΣΤΟ ΗΜΕΡΟΛΌΓΙΌ ΤΗΣ ΠΡΙΝ ΔΕΚΑΟΚΤΏ ΧΡΌΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΊΚΙΟ ΤΗΣ ΕΔΏ ΠΟΥ ΤΑ ΛΈΜΕ! ΑΛΛΆ ΌΧΙ ΔΕΝ ΈΦΤΑΝΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΌΣ ΌΤΙ ΤΟ ΔΙΆΒΑΣΕΣ ΔΙΆΒΑΣΕΣ ΤΑ ΜΙΣΆ ΚΑΙ ΈΒΓΑΛΕΣ ΒΙΑΣΤΙΚΆ ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΑ! ΚΑΛΆ ΘΑ ΣΟΥ ΚΆΝΕΙ ΑΝ ΣΕ ΧΩΡΊΣΕΙ ΤΏΡΑ! Για κάποιο περίεργο λόγο ο Theo δεν μιλάει καθόλου.

Allison: Ααααμμμ παιδιά νομίζω έχουμε ένα προβληματάκι τους λέω κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο.

Theo: Τι?

Allison: Εεεε ας πούμε πως βλέπω έναν έξαλλο Klaus, έναν επίσης έξαλλο Damon και έναν Kol έτοιμο για φόνο ο οποίος κρατάει και ένα ρόπαλο το οποίο δεν ξέρω τι θα το κάνει! Τους είπα αυτό που είδα και ο αντρούλης μου γελάει.

Isaac: Όχι δικό μας πρόβλημα αγάπη μου δικό ΤΟΥ πρόβλημα είναι αυτό! Λέει γελώντας και το κουδούνι χτυπάει.

Theo: Είναι και κύριοι τρομάρα τους χτυπάνε το κουδούνι!

Damon: ΤΣΑΚΊΣΟΥ ΆΝΟΙΞΕ ΓΙΑΤΊ ΘΑ ΣΠΆΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΌΡΤΑ ΌΜΩΣ! Τον απειλεί και οι δυο μας κοιταζόμαστε σε φάση τι θα κάνουμε?!

Isaac: Θέλω πολύ να το δω αυτό! Λέει γελώντας ενώ ανοίγει την πόρτα. Περάστε! Τους λέει ενώ κάνει στην άκρη για να μπουν.

Klaus: Πάντα σε συμπαθούσα εσένα! Του είπε χτυπώντας τον φιλικά στον ώμο.

Kol: Ώστε εδώ είσαι εσύ! Λέει νευριασμένος στον Theo καθώς τον πιάνει και τον πετάει πίσω με τόση δύναμη που ένας τοίχος έσπασε.

Damon: Μην κάνεις όλη την δουλειά μόνος σου είναι άδικο! Του είπε ενώ μετά εκείνος έπιασε ένα μαχαίρι που είναι για τα λαχανικά και το κάρφωσε στο χέρι του ενώνοντάς το με το πάτωμα και το ίδιο έκανε και ο Klaus στο άλλο χέρι.

 Forever does not last foreverWhere stories live. Discover now