Κεφάλαιο 152

64 9 50
                                    

Ian's POV

Είμαι στο σπίτι μου και κάθομαι πίνοντας αίμα και κοιτάζοντας την φωτιά από το τζάκι να καίει όσπου χτύπησε το κουδούνι.

Melody: Γειά! Είπε με ένα άβολο χαμόγελο.

Ian: Γειά? Απάντησα ελαφρώς μπερδεμένος. Τι μπορεί να θέλει εδώ η Melody?

Melody: Ενοχλώ? Αν ενοχλώ να φύγω! Είπε βιαστικά.

Ian: Πφφ! Δεν ενοχλείς μόνος μου είμαι έτσι και αλλιώς! Πως και από εδώ όμως?

Melody: Να.... Εγώ απλά.... Ένιωθα άσχημα μετά από αυτό που έκανε η Oliv και ήρθα να δω αν είσαι καλά ή αν χρειάζεσαι κάποιον ξέρεις για να μιλήσεις ή έστω να μείνεις σιωπηλός ή να έναν ώμο να κλάψεις ή μια φίλη ή....! Λέει και για μια στιγμή έχουμε ένα άβολο eyes contact. Ααααα δεν το έχω με τα λόγια! Συμπλήρωσε μετά και γελάσαμε.

Ian: Έλα μέσα! Μην στέκεσαι στην πόρτα! Της είπα και εκείνη μπήκε μέσα κοιτώντας τον χώρο γύρω της. Έλα από εδώ είναι το σαλόνι. Της έδειξα προς τα πού να πάει.

Melody: Ωραίο σπίτι! Μου είπε ευγενικά.

Ian: Ευχαριστώ! Χαίρομαι που σου αρέσει! Της είπα και μου χαμογέλασε. Κάτσε μην ντρέπεσαι! Σαν το σπίτι σου!

Melody: Ευχαριστώ!

Ian: Θες κάτι να πιείς ή να φας?

Melody: Όχι, όχι! Ευχαριστώ πολύ πάντως!

Ian: Όπως θες! Αν θελήσεις όμως κάτι πες μου! Της είπα και για μερικά δευτερόλεπτα επικράτησε αμήχανη σιωπή στον χώρο.

Melody: Πως νιώθεις? Αποφάσισε να πει κάτι.

Ian: Ειλικρινά? Δεν ξέρω αν νιώθω περισσότερο θυμωμένος, λυπημένος ή προδωμένος! Ξέρεις προσπαθώ να βρω τι έκανα λάθος εγώ ή έστω τι έκανε σωστά ο Sebastian αλλά δεν μπορώ να βρω τίποτα από τα δύο.

Melody: Δεν έκανες κάτι λάθος εσύ από όσο ξέρω! Το λάθος ήταν όλο της Oliv! Σου αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό! Και θα πάρεις κάτι καλύτερο κάποια στιγμή αρκεί να το πιστέψεις.

Ian: Δεν πιστεύω στα χαρούμενα τέλη και τα παραμύθια Melody γιατί δεν αντικατοπτρίζουν την σκληρή πραγματικότητα! Αλλά ακόμα και αν κάποιος πάρει το happy end κάποιος άλλος θα πονάει!

Melody: Κακώς! Ίσως θα έπρεπε να αρχίσεις να πιστεύεις σε αυτό γιατί εμείς επιλέγουμε την ζωή που θα κάνουμε Ian. Και η αλήθεια είναι πως η ζωή προχωράει με πολύ γοργούς ρυθμούς για να την σπαταλάς σε ανούσια πράγματα είτε είσαι άνθρωπος είτε βαμπίρ είτε μάγισσα είτε λυκάνθρωπος. Ζήσε λοιπόν την κάθε μέρα στο έπακρο! Ζήσε σαν να είναι η τελευταία σου μέρα πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Μην κολλάς στο παρελθόν! Το παρελθόν μόνο πίσω μπορεί να σε κρατήσει! Ναι καλό είναι να θυμάσαι που και που πως έφτασες μέχρι εδώ αλλά δεν χρειάζεσαι το παρελθόν όταν έχεις να ζήσεις το τώρα.

 Forever does not last foreverTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang