Forever does not last forever

Κεφάλαιο 121

Stefanie's POV

Ethan: Τι σε έπιασε καλέ και βιάζεσαι τόσο πολύ να έρθουμε στο σπίτι?

Stefanie: Θα δεις! Του είπα καθώς ανοιξα την πόρτα.

Isaac: Ethan πως και από εδώ ρε? Είπε χαρούμενα.

Ethan: Ήρθα να σε δω!

Theo: Ναι δες τον μην τον ματιάσεις μόνο! Είπε καθώς έβγαινε από την κουζίνα και ο Ethan έμεινε λίγο. Την ίδια στιγμή ακούγονται κλειδιά στην πόρτα. 

Alexa: Γειά σου αγάπη μου! Μου είπε χαμογελώντας. Αααα γειά σου Ethan! Πως και απ' τα μέρη μας.

Ethan: Είστε ζωντανοί?

Theo: Όχι φαντάσματα και ήρθαμε να στοιχιώσουμε εσένα!

Stefanie: Ρε μπαμπά μην τον ειρωνεύεσαι!

Theo: Καλά ντε δεν είπα και τίποτα.

Stefanie: Μήπως έπαθε εγκεφαλικό?

Ethan: Δεν το πιστεύω πως είστε ζωντανοί και οι δύο! Είπε χαρούμενα και αγκαλιάστηκε με τον μπαμπά και μετά με την μαμά.

Isaac: Καλά είναι η μάνα σου και δεν μιλάει? Δεν μας έχει συνηθίσει σε κάτι τέτοια! Μου είπε επίτηδες για να την πειράξει μιας και εκείνη απλά έχει κάτσει στον καναπέ.

Stefanie: Ένα δίκιο το έχεις θείε εδώ που τα λέμε! Μαμά γιατί δεν μιλάς όλα καλά?

Alexa: Ναι απλά νυστάζω και είμαι πτώμα.

Theo: Τι κάνεις? Ρώτησε έκπληκτος. 

Stefanie: Ναι θέλω και εγώ ένα replay σε αυτό που μόλις άκουσα γιατί δεν το πιστεύω.

Αlexa: Ότι είμαι κουρασμένη και νυστάζω είπα ρε παιδιά. Δεν είπα κάτι τρομερό.

Isaac: Έλα Παναγία μου! Μήπως έχεις πυρετό?

Alexa: Δεν πάμε καλά εδώ μέσα! Καθόλου καλά! Τέλος πάντων κάτσε ρε Ethan να τα πούμε.

Theo: Όχι τώρα που νυστάζεις θα πέσεις για ύπνο να ξεκουραστείς λίγο. Η Camille είπε κάτι.

Alexa: Θέλω να ηρεμήσεις λίγο. Δεν χάλασε και ο κόσμος αν κοιμηθώ σε λίγο.

Stefanie: Συμφωνώ μπαμπά! Δεν σου φτάνει που είσαι υπεπροστευτικός μαζί μου τώρα είσαι και με την μαμά.

Theo: Απλά σας αγαπώ ρε και θέλω να είστε καλά για αυτό. Είπε με σκυμμένο το κεφάλι.

Stefanie: Μην το παίρνεις προσωπικά και εμείς σ' αγαπάμε!

Alexa: Απλά δεν είμαστε υπερβολικές!