Forever does not last forever

Κεφάλαιο 148

Stefanie's POV

Μόλις τελειώσαμε με το πρωινό αποφάσισα να βγω μια βόλτα να πάρω λίγο αέρα.

Paul: Πριγκίπισσα περίμενε! Άκουσα την φωνή του από πίσω μου αλλά αποφάσισα να τον αγνοήσω και να συνεχίσω το περπάτημα. Περίμενε ρε κοπέλα μου σου λέω! Μου είπε ξανά ενώ ξαφνικά βρέθηκε μπροστά μου.

Stefanie: Κάνε στην άκρη! Του λέω μέσα από τα δόντια μου.

Paul: Ακόμα θυμωμένη είσαι πριγκίπισσα?

Stefanie: Ναι για αυτό κάνε στην άκρη!

Paul: Έλα εντάξει συγγνώμη!

Stefanie: Συγχωρεμένος τώρα κάνε στην άκρη!

Paul: Σε παρακαλώ μην μου το κάνεις αυτό!

Stefanie: Μα δεν σου κάνω κάτι απλά να φύγω θέλω!

Paul: Έλα ρε πριγκίπισσα τώρα αφού και οι δύο ξέρουμε πως μ' αγαπάς! Είπε και εκεί ήταν που δεν κρατήθηκα άλλο και τον χαστούκισα. Πας καλά τι κάνεις? Μου είπε ενοχλημένος.

Stefanie: Και ακόμα δεν έχεις δει τίποτα! Του είπα αρχίζοντας να του κάνω ένα ξόρκι που του σπάει όλα τα κόκαλα.

Paul: Σταμάτα! Μου λέει ανάμεσα από κραυγές πόνου.

Stefanie: Θα σταματήσω για τώρα αλλά αν θες το καλό σου μείνε μακριά μου και πες του φίλου σου να μείνει μακριά από την Oliv. Είπα και πήγα να φύγω αλλά ξανά γύρισα πίσω. Βασικά ίσως μπορείς να φανείς χρήσιμος και σε κάτι! Του είπα ξανά και με κοίταξε. Που είναι η Katherine?

Paul: Δεν έχω ιδέα! Αλλά σε παρακαλώ αν την βρεις μην την σκοτώσεις! Είναι η μάνα μου!

Stefanie: Δεν με νοιάζει ιδιαίτερα ξέρεις! Όταν την βρω γιατί θα την βρω είναι νεκρή!

Paul: Εσύ δηλαδή θα άφηνες την μάνα σου να πεθάνει έτσι?

Stefanie: Δεν μπορείς να συγκρίνεις την δική μου μάνα με την δική σου γιατί είναι τελείως διαφορετικές. Και η δική μου τουλάχιστον έχει καρδιά! Αλλά ναι αν η μάνα μου ήταν η Katherine ή η Μαίρη θα την άφηνα να πεθάνει!

Paul: Πριγκίπισσα σε παρακαλώ! Πήγε να πει αλλά με ένα ξόρκι του έσπασα τον λαιμό και έφυγα.

Έχει πολύ μεγάλο θράσος όμως ο τύπος αν είναι δυνατόν.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Stefan's POV

Είμαι στο σπίτι κάθομαι και βαριέμαι ως συνήθως μόνος μου γιατί ο Damon δεν ξέρω και εγώ που έχει πάει πάλι.