Legend of the Dragon King (နဂါးဘုရင်ရဲ့ဒဏ္ဍာရီ)

နဂါးဘုရင်၏ဒဏ္ဍာရီ အခန်း (၁၃)

Novel:Legend of the Dragon King
Author:Tang Jia San Shao
နဂါးဘုရင်ရဲ့ဒဏ္ဍာရီ
အခန်း(၁၃) အကြိမ်တစ်ထောင်သန့်စင်ထားသောအဖြိုက်နက်သတ္တုတူ

(ဝူလင်းရေ ဒီမှာ!) အရပ်ရှည်ပြီး ကြံခိုင်သောခန္ဓာကိုယ်နှင့် အသက်နှစ်ဆယ်အရွယ် လူငယ်တစ်ယောက်သည် ထန်ဝူလင်းကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

(အကိုလုံ) ထန်ဝူလင်းက အပြုံးလေးဖြင့် မေးလိုက်သည်။(ဒီနေ့ ငါ့အတွက် ဆရာပေးထားတဲ့ တာဝန်က ဘာများလဲ အကိုလုံ?)

အကိုလုံက ပြုံးလိုက်ပြီး (ဒီနေ့မင်းလုပ်ရမဲ့ အလုပ်ကအများကြီးပဲ။ အခန်းထဲသွားပြီး မင်းကိုယ်တိုင် သွားကြည့်လိုက်။ ငါမင်းကို တကယ်မနာလိုဖြစ်မိတယ်။ မင်းက ငယ်ငယ်လေးပဲ ရှိသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းအလုပ်က ငါ့ထက်တောင်ပိုများနေတယ်။ ပန်းပဲပညာက ကြိုးကြိုးစားစားလုပ်ရတဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းတစ်ခုပဲ။ ထုံးစံအတိုင်း အလုပ်များများလုပ်တဲ့သူက ဝင်ငွေများများပိုရတာပေါ့ကွာ။)

ထန်ဝူလင်းက တခစ်ခစ်ရယ်မောလိုက်ပြီး (အကိုက ကျွန်တော်နဲ့ နှိုင်းယှဉ်နေတာလား? ဒါဆို ဆရာက ကျွန်တော့်ကို အကိုလုံလိုမျိုး အစိတ်အပိုင်းကြီးတွေကို ဘယ်တော့ ထုရိုက်ခိုင်းမှာလဲ?)

အကိုလုံက ပြန်ဖြေလိုက်သည်။(ဒါကတော့ မင်းကို ပိုပြီးအခြေခံကောင်းအောင်လို့ပါ။ ကောင်းပြီ။ မြန်မြန်သွားတော့။ မဟုတ်ရင် နှစ်နာရီတည်းနဲ့ ဒီနေ့အလုပ်ကို ပြီးအောင်လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။)

မန်ထင်၏အလုပ်ရုံတွင် မန်ထင်၊ အကိုလုံနှင့် ထန်ဝူလင်းတို့ အဖွဲ့သားသုံးဦးတည်းရှိသည်။မူလကတော့ အကိုလုံက မန်ထင်၏ တစ်‌ဦးတည်းသော တပည့်ဖြစ်သည်။နောက်တော့ ထန်ဝူလင်းရောက်လာတဲ့အခါ နောက်ထပ်တပည့်တစ်ဦးကို ရရှိခဲ့သည်။လွန်ခဲ့တဲ့သုံးနှစ်က သူအလုပ်ရုံကို ဒုတိယအကြိမ် ပြန်လာတဲ့အချိန်ကနေစပြီး ထန်ဝူလင်းက မန်ထင်ကို ဆရာလို့ပြောင်းခေါ်ခဲ့သည်။

မန်ထင်သည် အလွန်တင်းကျပ်သော ဆရာတစ်ဦးဖြစ်သည်။သူက သူ့တပည့်တွေအပေါ် မြင့်မား‌ေသာ တောင်းဆိုချက်များ ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း သူတို့ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ သင်ကြပေးခဲ့သည်။ထန်ဝူလင်းက အကယ်ဒမီမှာထက် အလုပ်ရုံမှာ အများကြီးပိုသင်ယူခဲ့ရတယ်လို့ သူကိုယ်သူ မကြာခဏတွေးမိသည်။