Kayıp Snape'in Kızı

Barty Ve Kaçış

Hermione : Söyledik ya. Bakanlıktalar.
Diana : Peki. O halde gidip babamla konuşayım. Beni bakanlığa Rowan'ın yanına götürsün. Görüşürüz!
Yanlarından ayrıldım. Yemek salonu çıkışında heykellerden birinin arkasına saklandım. Peşimden koşarak çıktılar.
Harry : Profesörün odasına gidecektir. Ama Snape Dumbledore'un yanında. Hızlı olursak ondan önce Snape'e ulaşabiliriz.
Koşarak gözden kayboldular. Ortaya çıkıp yemek salonuna döndüm. Amelia ve diğerlerinin yanına gittim.
Diana : Hey! Beni özlemediniz mi?
Erika : Diana! İyileşmişsin!
Edyth ayağa fırlayıp bana sarıldı. Yanlarına oturdum.
Edyth : Yemek yedin mi?
Diana : Evet. Hey çocuklar Rowan nerede?
Edyth : O şey.....
Amelia : Onun anne babası yanına almak istediler. Bakanlıktalar.
Anlaşılan tüm arkadaşlarım uyarılmıştı. Arkadaşım olmayan ama tanıdığım bir Gryffindor biliyordum.
Diana : Bu çok güzel bir haber!
Erika : Sen Prinzlerin evinde yalnız mı kalacaksın?
Diana : Oh! Tanışmayı unuttuk.
Elimi uzattım.
Diana : Ben Diana, Diana SNAPE.
Gözümün içine baktılar. Amelia elimi tutup salladı. Edyth bir bardak su alıp içti. Erika kitabını kapattı.
Erika : Snape senin baban mı?
Diana : Evet. Sonunda onu buldum. Artık kabus görmek yok. Neyse. Ben gidip babamı bulayım. Belki beni bakanlığa götürür.
Yine aynı şekilde heykelin arkasına geçtim. Onlarda koşarak Harrylerin gittiği yoldan gitti. Bense yeniden yemek salonuna girdim. Aradığım kişi yani Ginny bir köşede oturmuş yemek yiyordu. Yanına gittim.
Diana : Selam Ginny.
Ginny : Oh. Diana. Selam. Seninle tören sırasında konuşmuştuk değil mi?
Diana : Evet. Bir şey soracaktım. Rowan'ı gördün mü?
Hermione : Diana! Gel buraya! Çabuk!
Hermione kapıdaydı. Babam ve diğerleride öyle. Hermione yanıma geldi.
Hermione : Gidiyoruz!
Diana : Hayır!
Ginny : Neler oluyor?
Diana : Rowan nerede?
Ginny : Rowan 5 gündür kayıp. Ölüm Yiyenler tarafından kaçırıldı.
Hermione beni çekmeyi bıraktı. Donup kaldım. Ginny bize tuhaf tuhaf bakıyordu.
Hermione : Bilmemesi gerekiyordu.
Ginny : Ne?
Hermione : Bilmemesi gerekiyordu Ginny!
Ginny : Ne?! Bilmiyordum.
Snape : Diana.....
Diana : NEDEN BANA YALAN SÖYLEDİNİZ VE ROWAN'IN KAÇIRILDIĞINI SAKLADINIZ!
Snape : Bak Diana. Mutlu olman gerekiyordu. Daha tam iyileşmedin. Rowan'ı bize bırak.
Diana : Asla! O benim...... Eee....... Artık kardeşim olmasa bile dostum!
Snape : Biliyorum. Ancak bu işle sen ilgilenmemelisin. Bakanlık ilgileniyor, Dumbledore ilgileniyor, Seherbazlar her yeri arıyor. Rowan'ı düşünmemen lazım.
Diana : Asla!
Snape : Sararıyorsun. Dinlenmem gerekli. Odana götüreyim seni. Uyu dinlen.
Diana : Hayır! BEN ROWAN'I İSTİYORUM! ONU BANA GETİRİN!
Snape : Diana. Sakin ol! Rengin gidiyor. Buraya gel!
Diana : Hayır!
Babam üstüme geldikçe geri çekildim. Beni tutup omzuna attı. Sırtını yumrukladım ancak işe yaramadı. Yorgun düşüp gözlerim kapandı.

Başıma soğuk bir bez kondu. Yanıyordum ve aynı zamanda üşüyor. Gözümü açtım. Odamdaydım. Babam başıma bezi koyup diğer bezi ıslatmıştı.
Snape : İyi misin?
Diana : Rowan..... Rowan'ı getirin! Bulun onu bana!
Snape : Şşşş! Sakin ol. Uğraşıyoruz. Senin dinlenmen gerekli.
Kapı çaldı.
Snape : Burada bekle. Hemen döneceğim.
Odadan çıktı. Etrafa göz gezdirdim. Lara yoktu. Hatta yatağı dağınıktı. Anlaşılan babam burada kalmıştı. Gözlerinin altı mordu zaten. Kaç gündür iyi bir uyku çekmemişti. O sırada cama bir gölge belirdi. Cama tıkladı. Camı açmamı istiyor gibiydi. Yavaşça ayağa kalkıp cama gittim. Perdeyi araladım. Camın önünde 20'li yaşlarda, sarı saçlı birisi vardı. Kim olduğunu bilmiyordum. Camı açmamı ister gibi hareket yaptı. Belkide yardıma ihtiyacı olan birisiydi. Camı açtım. Hızla içeri atladı. Asam cebimdeydi. Ne olur ne olmaz diye elimi cebime attım.
Diana : Kimsin sen?
Adam : Ben mi?
Diana : Odada senden başkası olmadığına göre?
Adam : Pekala. Ben Barty Crouch Junior. Karanlık Lord'un elinden kaçan kişiyim.
Diana : Ne?
Barty : Evet. Ve şimdi senden yardım istiyorum. Her an beni bulabilirler. Hogwarts benim eski okulum. Saklanmama yardım edebilir misin?
Diana : Neden Dumbledore'dan....
Barty : Hayır! Doğrusu okulun belasıydım ki bu yüzden Dumbledore beni pek sevmezdi.
Diana : O halde neden buradasın?
Barty : Yaklaşık 5 gün yada 6 gün önce zaman algımı biraz kaybettim, Rowan adında bir kız getirdiler. O kız sürekli olarak Diana diye bağırıyordu. Bana Diana'yı bulabilir misin? Ve beni saklayabilir? Biliyorum iki şey istedim ama....
Diana : Hayır. Bir şey istedin. Diana benim?
Barty : Sen misin? Ahahahaha.  Memnun oldum.
Elini uzattı. Çekinerek tuttum.
Barty : Eeee beni saklayacak mısın?
Diana : Babam belki yardım eder?
Barty : Baban?
Diana : Severus Snape?
Barty : Yoyoyo kimse bilmemeli sadece sen ve ben.
Ayak sesleri duyulmaya başladı.
Diana : Sandığıma gir!
Barty'i sandığıma sakladım. Ve yeniden yatağıma yattım. Kısa süre sonra babam geldi. Kapıyı kapatıp bana yaklaştı.
Snape : Şuan nasılsın?
Diana : Sadece uyumak istiyorum.
Snape : Peki peki. Dur sana pijamalarını vereyim sen giyin.
Diana : Hayır gerek yok!
Snape : Ne? Gerek yok mu?
Diana : Yanii ben alırım. Sen yatıp dinlen. Göz altın mosmor. Hadi baba!
Bana biraz baktı.
Snape : Peki. İyi uykular.
Kendisi Lara'nın yatağına yattı ve arkasını döndü.  Sandığıma gidip pijamamı aldım. Barty'e sessiz olmasını söyledim. Başını salladı. Sandığı kapatıp kilitledim. Üstümü değişip bende yattım.

Gece 3 gibi ayak sesleri ve kapı sesi duydum. Arkamı dönüp baktığımda kapının açık olduğunu ve Barty'nin dışarı çıktığını gördüm. Yerimden fırlayıp yanına gittim. Kolunu tutunca yerinden sıçradı.
Diana : Ne yapıyorsun!
Barty : Eeee ayı izleyecektim?
Diana : Seni saklamı istiyorsun vr yakalanmak için depar atıyorsun.
Barty : Hayır. Gel.
Beni yanına çekip üstümüzü bir örtüyle örttü.
Barty : Artık görünmeziz. Bu görünmezlik pelerini ile. Yolda ağaca asılı buldum ve aldım. Hadi gel.
Benide peşinden sürükleyerek kulelerden birine çıkardı. İçeri girdiğimizde örtüyü attı.
Barty : Harika. Gerçekten harika.
Diana : Biraz hızlı ol!
Barty : Gel yanıma!
Beni yanına çekip ayı gösterdi.
Barty : Çok hoş değil mi?
Bana bakıp gülümsedi ve dudağını yaladı. İlk geldiğinde de bunu yapmıştı. Galiba tiki vardı.
Barty : Dolunayda daha hoş olur burası.  Yine Dolunayda geliriz değil mi?
Diana : Malesef. Ben Dolunayda bir kurda dönüşüyorum. Saldırıya Rowan kaçırılmadan önce uğradım.
Barty : Bu çok üzücü özür dilerim prenses.
Diana : Prenses?
Barty : Hiiç öylesine.
Diana : Dönelim. Babam uyanırsa sıkıntı olur.
Barty : Peki.
Üstümüze örtüyü örttü ve hızla odaya döndük. Onu sandığa yerleştirdim. Üstünü kullanmadığım cübbem ile örtüp sakladım.
Diana : Horlamadan uyu.
Barty : Tamam tamam. İyi geceler.
Diana : İyi geceler.
Bende yattım.

Sabah babam yoktu. Barty'dende ses gelmiyordu. Yavaşça sandığı açıp kontrol ettim. Orada uyuyordu. Sandığı geri örtüp yatağa oturdum. O sırada babam geldi.
Snape : Günaydın!
Diana : Günaydın baba.
Snape : Eee nasılsın bakalım.
Diana : İyiyim. Bir sorun yok.
Snape : Güzel! Çünkü sana ders vermem gerekli. Zihinbend dersi.
Diana : Zihinbend?
Snape : Evet. Sana ilk gün yaptığım şeyden kurtulman için. Karanlık Lord sana bu yolla ulaşabilir ve hayatını tümüyle kontrol altına alabilir.
Diana : Ne?
Asasını bana doğrulttu. Bir şey söylediği anda yere çökmek zorunda kaldım.  Aynı rüya, Rowan'a sarılmam, kurtadam saldırısı ve Barty'i saklamam. Hepsi gözümün önünden geçti.
Snape : Sen nasıl bir aptalsın?!
Barty sandıktan fırladı ve babama beden kitleme büyüsü yaptı.
Diana : Hayır!
Yanıma çöktü.
Barty : Gidiyoruz.
Diana : Hayır! Babamı bırakamam.
Barty : Bana yardımın gerekli. Rowan'ı kurtaracağız ancak seninle yapabiliriz.
Diana : Hayır! Sen git. Ben babamla kalacağım.
Barty : Malesef Diana. Gidiyoruz!
Camı açıp yeniden yanıma atladı. İçeri Dumbledore girdiği anda beni kendine çekti ve karaltıya dönüşüp hızla oradan ayrıldı. Onu itmeye çalıştım ancak izin vermedi. Zaten yüksekten düşüp öleceğim kesindi. Uzaklaşıyordum. Babamdan ve arkadaşlarımdan.