Kayıp Snape'in Kızı

Nicolas Flamel'in Kanı

Ses : Dolunay birazdan!
Çığlık gibi bu sese uyandım. Kendimi sakinleştirdim. İksir hala masadaydı. Bilincimin kapanacağını hissediyordum. Parmaklarım acıyor, gözlerim yanıyordu. İçerden birinin hızlı adımları duyuluyordu. Büyük ihtimalle abimdi ve odada volta atıyordu. Sürünerek cama yaklaştım. Ay birazdan tepeye gelecekti.
Ses : Bilincini kapatma! Açık tut! Kesinlike Nicolas'ın kanını getir bana!
Kulaklarımı kapattım. Hıçkırarak kendimi yere attım.
Snape : Diana!
Kapı çalındı.
Snape : Diana eğer iksiri içmediysen lütfen iç! Bu hepimiz için önemli!
Barty : Diana! Diana! Korkma!
Kendimi camın kenarına attım. Aya baktım. Gözüm daha fazla yanıyor, elim acıyordu. Elimi tavana tuttum. Tırnaklarım sivrileşmişti. Bilincimin kapanıp süzülür gibi ayağa kaldığımı hissettim.

3.kişi ağızlı

Gözleri alev kırmızısı olan Diana ya da kurt hızla yerinden fırlayıp kapıya atladı. Pençeleri ile kapıyı çizmeye başladı. Kapıyı açmaya çalışıyordu.
Snape : Diana! Sana iksiri içmeni söylemiştim!
Kapı neredeyse parçalanacaktı. Snape hızla kendini Barty'nin olduğu odaya attı.
Barty : Diana!
Snape Barty'nin yüzüne eğilip işaret parmağını dudağına koydu.
Snape : Kurda dönüştü. Birşey yapamayız. Sabahı bekleyeceğiz.
Barty : Hayır! Eminim! Beni görürse sakinleşir!
Snape : Barty dinle.....
Barty dinlemedi. Hızla odadan kaçtı. Snape peşinden. Barty Diana' nın durduğu yere geldi.
Barty : Diana! İksiri iç! Belki işe yarar!
Kapı o an patladı. Barty geriye fırladı ve üstüne Diana geldi. Karnına bir çizik attı. Barty bir çığlık atıp Diana'yı kollarından tuttu.
Barty : Diana! Benim!!
Kurt durdu. Diana'nın bilinci yerine geldi. Kurt gibi güçlüce uludu. Derin nefesler aldı ve yeniden bilinci kayboldu. Hızla Snape'in önüne zıpladı. Snape istifini bozmadı.
Snape : Babana zarar verebileceğini sanmam?
Diana ileri fırladı.
Snape : SectumSempra!
Diana omzunu tutarak yere yıkıldı. Toplanıp yeniden fırladı.
Snape : Sersemlet! Barty kapıyı aç!
Barty kapıyı açtı ve arkasına gizlendi. Snape ileri bir adım attı.
Snape : Hadi git!
Diana yeniden Snape'e atıldı.
Snape : Sersemlet! Ne istiyorsun babandan!?
Barty : Cam! Cama atlamaya çalışıyor!
Snape arkasına baktı. Cam vardı.
Snape : Ölür!
Snape ileri atılıp Diana'nın üstüne çıktı. Kurt olsa bile boyu aynıydı.
Snape : Hadi Diana! Bilincini yerine getir!
Diana'nın alev topuna dönen gözler biraz söndü. Bir anda siyah oldular. Ardından tekrar kırmızı. Snape kenara atladı. Aynı anda Diana uluyarak evden uzaklaştı. Snape kapıyı örttü.
Snape : Sabah onu buluruz. Şimdi birimiz uyusun. Birimiz nöbet tutsun.
Barty çökmüş bir şekilde başını salladı. Ardından kendini salonun koltuğuna bıraktı.

Diana büyük bir hızla içinden geldiğince koştu. Bir bara daldı. Barda panik başlamıştı. Önüme gelen masayı kırıyor, parçalıyor; büyücülere saldırıyordu. Kimisi asasını çıkarmıştı.
Remus : Hayır Diana!
Bir kenarda Remus ve Tonks oturuyordu. İkisi asasını çekmişti. Remus çökmüş gibiydi ama ortam ona iyi geliyordu. Aynı zamanda Tonks.
Remus : Hadi seni sakinleştirelim.
Diana karşı cins kurt kokusu almıştı. Şefkatle uludu. Remus yavaşça öne gelip başını okşadı. Diana bu defa vicdan acısıyla uludu.
Remus : Hadi.
Ses : Kendine Gel! Derhal! Nicolas'ın kanı!
Diana yeniden yüksek sesle uludu ve koşarak kaçtı.

Kasaba meydanı boştu. Önüne çıkan ilk eve girdi (bi önceki kitapta çok iyi şeyler görmemiştim ~Angelina). Ev boştu. Yukarı fırladı. İki kişi uyuyordu. Yatağa fırladı ve kadını boynundan kaptı. Kadın çığlık attı. Yanındaki eşi paniklemişti. Hızla komodinden asasını aldı ve Diana'ya sıktı. Diana geri fırladı. Hırlayıp cama atladı ve aşağı fırladı.

Kapı çalındı. Snape delikten bakıp Remus'un geldiğini görünce kapıyı açtı.
Remus : İksirin işe yaramadığını ilk defa görüyorum.
Snape : Hayır. Diana içmemiş. Nedeni bilinmez.
Barty koltukta uyuyordu. Üstüne bir battaniye örtülmüştü.
Sirius : İnatçı bir kız olsa gerek.
Snape : Sirius?
Remus : Sirius yeniden aramızda ama sanırım bu aramızda olacak çünkü biz Zümrüdüanka Yoldaşlığındanız değil mi?
Snape : Konumuz bu değil! İçeri!
Tonks tekli bir koltuğa oturup etrafa baktı.
Tonks : Uzun zaman sonra....
Remus : Evet. O koltuktayken Diana benim çikolatamı kapmıştı. 6 aylık bir bebek için fazla büyük cesaret gerektiren bir şeydi.
Snape onlara " ciddi misiniz?" der gibi baktı.
Remus : Kim Olduğunu Bilirsin Sen'in planlarını bilmiyoruz. Diana ile neyi planlıyor.
Snape : Amacı Dumbledore'u öldürmek ama ne zaman?
Barty : Diana.... Katil..... Olamayacak..... Kadar.... Masum!
Snape : Günaydın.
Barty olduğu yerde yatmaya devam etti.
Sirius : Ben daha Diana'yı görmedim ama neyse.
Sirius bulduğu bir şarap şişesini kafasına dikti ve sonra sehpaya bıraktı. Snape üzgündü. Dayanamadı. Sonunda göz yaşlarını bırakarak kendini koltuğa bıraktı. Elini yüzüyle kapattı. Remus hemen yanına gidip sırtını sıvazladı.
Snape : Ne olacak bilmiyorum ama Diana'nın geleceği için çok korkuyorum.
Remus : Şşş! Tamam Severus. Emin ol ki Diana çok güçlü bir kız. Onun her şeyin üstünden geleceğine eminim.
Snape : Karanlık Lord neden onu seçti ki? Neden? Neden 11 yaşında bir kız çocuğu?
Remus : Buda onun güçlü olmasından kaynaklı. Ama Diana bunları yenecek kadar fazla güçlü.
Remus gülümsedi.
Remus : Seni üst kata çıkartalım. Sabah Diana'yı biz Sirius ile bulur yanına yatırırız.
Remus Snape'i yavaşça üst kata çıkardı. Artık Snape yorulmuştu. Ruhsal ve bedensel olarak. Diana ortaya çıktığından beri günde 4 saat uyuyordu. Remus kıyafetini çıkarmasına yardım etti. Yeniden giydirip yatağa yatırdı. Snape yan döndü.
Remus : En küçük olayda haberin olacak. Merak etme.
Snape son kez baktı. Ve gözünü kapattı.

Diana kendi iç güdüsüyle bir evin önüne geldi. Hazırlanıp kapıya fırladı. Tahta kapı kırılarak açıldı. İçerisi çok değişik malzemeler ile doluydu. Diana önce şaşırdı. Nicolas bir ipe bağlı küçük bir tüpe kanını boşaltıyordu.
Flamel : Ah? Kapı açıktı gerçi. Şimdi onu tamir etmem gerekecek.
Bu bir oyun olabilirdi. Belki o şişeye sadece gördüğü kadar kan konmuştu. Kalanı yalandı.
Flamel : İşte. İstediğin masada. Başka işin varsa seni misafir etmekten gurur duyarım Kara Melek.
Flamel neden ona böyle diyordu? Karanlık Lordun demesi normaldi ama ya Flamel?
Flamel : Eski bir dostum olan Dumbledore bana senden ve bazı kişilerin sana nasıl hitap ettiğinden bahsetti. Bende bunu sevdiğini düşündüm.
Diana'nın sesi hırlayarak çıktı.
Diana : Melez Prenses......
Flamel : Ah tabi. Diana Snape'e yakışan budur.
Diana : Diana....Crouch.... Snape....
Flamel : Uzun isimler işte. Albus neyseki sadece bakanlıkta uzun adını kullanıyor.
Diana masadakini alıp boynuna astı. O an şişe göğsüne gömüldü.
Flamel : Böyle saklanması daha iyi.
Diana arkasını döndü. Yavaş yavaş ilerledi. Kapıda durdu.
Diana : T-t-teşekkürler.
Sesi titrek çıkmıştı. Dönüşüyordu.
Flamel : Ah yoksa bir kurda ilk defa teşekkür ettiren ben miyim?
Flamel gülümsedi. Diana arkasına sırıttı ve bilincini kaybetmeden orayı terk etti.

Pembe Ev'e bakan tepenin kenarına geldi. Kendini böyle yapması herkes için iyi olacaktı. Kendini yerde yuvarladı. Hızla döndü. Bilincini dönüşümün etkisiyle kaybederken hızla evin arkasındaki tenekeye çarptı.

Remus ve Sirius yerinden fırladı. Tonks ve Barty uyuyordu. Hızla dışarı çıktılar. Ay batıyordu. Arka tarafa gittiler. Yüzü kanlı bir Diana ile karşılaştılar.
Remus : Ben taşırım. Babasının yanına götürelim ve kanı temizleyelim. Sabaha babası ona bakar.
Remus Diana'yı yavaşça kucağına aldı. Sirius ile yukarı çıktılar. Snape uyuyordu. Sese uyanmamıştı. Diana'nın görünen kanlarını sildiler. Ardından onu Snape'in yanına bıraktılar.
Remus : Ateşi var. Barty'i çağır. O baksın en iyisi.
Sirius aşağı indi. Ve Barty son hızla odaya daldı.
Barty : Su! Bez! Çabuk!