အကြီးဆုံးသမီး👩

Part 87

ကျန်းဟယ်လင်း၏ မွေးနေ့ပွဲကို နေ့လည်ပိုင်းမှာ စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုတွင် ကျင်းပပေးခဲ့သည်။

ကျန်းဟွမ်ရဲ့ အတွင်းရေးမှူးက အားလုံးကို ပြင်ဆင်ပေးထားပြီး ကိတ်မုန့်လာပို့ပေးဖို့ကိုလည်း တစ်ယောက်ယောက်ကို ခိုင်းထားပြီးသားပင်။

သူမရဲ့အမေက သူမမွေးနေ့မှာ အတူမရှိခဲ့သော်လည်း ကျန်းဟယ်လင်းကတော့ မပျော်ရွှင်တာမျိုး မဖြစ်ပေ။ သူမမွေးနေ့ ဖြစ်တဲ့ အတွက်ကြောင့် သူမအစ်မက မောင်လေးကို ထိန်းပေးထားပြီး သူမအဖေက သူမကို ကိတ်မုန့်ရဲ့ ပထမဆုံးအပိုင်းကို လှီးကာ ခွံ့ကျွေးခဲ့သည်။

သူမအမေသာ ရှိပါက ကိတ်မုန့်ရဲ့ ပထမဆုံး အပိုင်းကို သူမမောင်လေးကိုသာ ကျွေးမည် ဖြစ်သည်။ သူမ မကျွေးရင်လည်း သူမမောင်လေးက ငိုယိုကာ မြေပေါ် လူးလှိမ့်နေမည်ပင်။

ဒီနေ့မှာတော့ သူမမောင်လေးက မျက်နှာတင်းတင်းနဲ့ စိုက်ကြည့်နေသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း သူမအစ်မရဲ့ ဖိအားအောက်မှာ သူမမောင်လေးက ဘာပြသနာမှ မလုပ်ရဲပေ။

ဒါက တကယ့်ကို.... ပျော်စရာကောင်းပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစရာလည်း ကောင်းတဲ့ မွေးနေ့ပွဲပဲ။

ကျန်းဟယ်လင်းက ကိတ်ကို ပထမဆုံးကိုက်လိုက်ပြီး ဘာကြောင့်ရယ်မသိ မျက်ရည်များ ကျဆင်းလာတော့သည်။

ကျန်းဟွမ်ကတော့ သူ့သမီးငယ်လေးရဲ့ မျက်ရည်တွေက နောက်ကွယ်အကြောင်းအရင်းကို ခပ်ယဲ့ယဲ့ နားလည်နေတာကြောင့် မတတ်သာပဲ အလွန် ရှက်ရွံ့လာပြီး နှလုံးသားထဲမှ အပြစ်ရှိစိတ်တို့ကို ခံစားလာရသည်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုအချိန်မှာ သူ့သမီးငယ်လေးကို ဘယ်လို နှစ်သိမ့်ရမှန်း မသိတာကြောင့် ကျန်းယန်ရှန့်ကိုသာ အရှက်ပြေ ကြည့်လိုက်နိုင်တော့သည်။

ကျန်းယန်ရှန့်က သူမလက်ကို ဆန့်ထုတ်ကာ ကျန်းဟယ်လင်း၏ ခေါင်းကို နှစ်ကြိမ်မျှ ပုတ်ပေးလိုက်သည်။

သူတို့အားလုံး မွန်းလွဲပိုင်းမှသာ အိမ်ပြန်ရောက်လာကြသည်။

နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး လျန့်ယင်းယင်း အိမ်မှာရှိနေတာကြောင့် အားလုံး အံ့အားသင့်သွားကြလေသည်။