အကြီးဆုံးသမီး👩

Chapter 146

ကျန်းကျစ်ယွမ်၏ ငယ်ရွယ်မှုနှင့် သိမ်မွေ့မှု အောက်တွင် ကျိုးကြောင်းဆီလျော်မှုနှင့်ရင့်ကျက်မှုတို့သည် ကျန်းယန်ရှန့် မျှော်မှန်းထားသည်ထက် သာလွန်နေသည် ။

ထို လူငယ်လေး၏ ဖခင်ဖြစ်သူ သေဆုံးမှုသည် သူ့ဘဝ၏ ဝမ်းနည်းစရာ သုံးခုအနက်မှ တစ်ခုဖြစ်လေသည်။

    သူ၏ အဖေကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရသော အချိန်သည် သူ၏ အမေကို ဆုံးရှုံး လိုက်ရသည့်  အရွယ်နှင့် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ သူ၏ မိသားစုသည် သူ့၏ပထွေးသို့မဟုတ် မိထွေး၏ တရားမဝင်သော ကလေးများ၏ သွေးများ ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် သူ့တွင် ငွေရေးကြေးရေး အခက်အခဲများ ဖိအားများက ရှိနေသည် ။

    သို့သော် သူသည် ယခင်ဘဝက သူမ ရွေးချယ်ခဲ့သည့် လမ်းကြောင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် ကိုရွေးချယ်ခဲ့သည် ။ သူသည် သူကိုယ်တိုင်နှင့် သူ၏ မိခင်အတွက် အလုပ်ကြိုးစားရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည် ။

   ဟုတ်ပေသည်။ ထိုလမ်းက မှန်ကန်သည်။

    သူမ အတန်းထဲမှ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ယောက်အား ခေါ်၍ သူ့အား နမူနာကြည့်ကာ အတူယူစေချင်လှသည်။

.....

ကျောင်းဆင်းချိန်တွင် ဆရာများသည် မကြာခဥဆိုသလို သူတို့ အတန်းကို အချိန်ဆွဲခေါ်လေ့ရှိသည် ။ ထို့ကြောင့် ကျောင်းဆင်းသည့် အချိန်သည် တစ်တန်းနှင့် တစ်တန်း ကွဲပြားသည် ။

    သို့သော် ဆရာ ဆရာမ များသည် အခန်း (၈)မှ ကျောင်းသားများကိုတော့ ဆွဲခေါ်ရန် မလိုအပ်ဟု တိတ်တဆိတ် နားလည် ထားကြလေသည်။ ထို့ကြောင့် ကျန်းယန်ရှန့် ဘူတာရုံနောက်ဘက်သို့ ရောက်ေသာအခါ ရှုလီချန်သည် ကြိုတင်ကာ ရောက်နှင့်နေပြီဖြစ်သည် ။

    သူက သူ၏ကားဆရာ ၊ ကျန်းယန်ရှန့်၍ ကားဆရာတို့နှင့် စကားစမြည်ပြောဆိုနေကြသည် ။ အချိန်အတော်အကြာတွင် ရှောင်ကျိုးနှင့် ၎င်းတို့နှစ်ယောက်သည် ရင်းနှီးလာခဲ့ကြသည် ။

   သူမ လမ်းလျောက်လာနေသည်ကို တွေ့သောအခါ၊ ရှုလီချန် ကားတံခါးအားဖွင့်ကာ ပြောလိုက်သည် "အပြင်မှာ အေးတယ်…ကားထဲမှာပဲ စကားပြောရအောင် …"။