Chapter 153
ကျန်းကျစ်ယွမ် အရိုက်ခံရသည့်ကိစ္စမှ လွဲ၍ ကျန်းယန်ရှန့်က ရှုလီချန်ကို လိုက်ရှာရန် ဘယ်တုန်းကမှ အစပျိုး မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပေ။
ကျောင်းတွင် သူတို့နှစ်ယောက် မကြာခဏ တွေ့ဖြစ်ကြသော်လည်း လွန်ခဲ့သော နှစ်ရက်တွင် ရှုလီချန်အား သိပ်မတွေ့ရတော့ပေ။
သူမ ရှုလီချန်အား ကျောင်းအားကစားလုပ်ချိန် နှစ်ချိန်လောက်တွင်သာ တွေ့ရတော့သည် ။ တစ်ခြား အချိန်များတွင်မူ အရင်ကလောက် သူ့အား စာသင်ခန်း အပြင်ဘက်တွင် မတွေ့ရတော့ချေ။
ကျန်းယန်ရှန့်သည် သူ့အား ထပ်မံ ရှာဖွေခြင်း မပြုခဲ့။
လူတိုင်းက အမှီအခိုကင်းလွပ်လပ်သည့် လူများ ဖြစ်ကြသည် ။ အရင်ဘဝမှ သူငယ်ချင်းသာမက ယောက်ျားနှင့် မိန်းမ လင်မယားသည်ပင်လျှင် တစ်ခါတစ်လေ ခွဲနေရသည့် အချိန်များရှိသည် ။
သူမဘက်က အကူအညီနှင့် ချစ်ခင်မှုအတွက် ဤမျှလောက်သာ တတ်နိုင်ပေသည်။
အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူမအတွက် ဆရာ နှစ်ယောက်နှင့်အတန်းအား သင်ရသေးသည့်အတွက်ကြောင့် ညနေပိုင်းရော ကျောင်းဆင်းချိန်တွင်ပါ မအားမလပ် ဖြစ်နေ၍ပင်။ မိုးလင်းမှ မိုးချုပ်အထိ ကျောင်းတွင်သာ အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့လေသည် ။
ရှုလီချန်နှင့် နောက်တစ်ခေါက် ပြန်တွေ့ချိန်တွင် စနေ နေ့ပင် ရှိနေပြီဖြစ်သည် ။
ဖုန်းသံမြည်လာချိန်တွင် ကျန်းယန်ရှန့်မှ ကောက်ယူ၍ ဖြေလိုက်သည် ။
"ဟယ်လို…"
တစ်ဖက်မှ ရှုလီချန်၏ အသံ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။
" ငါ နင့် အိမ်ရဲ့ဂိတ်အပြင်ဘက်မှာ ရောက်နေတယ်…"
ရှုလီချန်က နှုတ်ခမ်းအား တစ်ချက် ကိုက်လိုက်ကာ သူပြောနေကြစကား တစ်ခွန်းအား စဉ်းစားနေမိသည်။
" ငါ့ကို အပြင်မှာ လာတွေ့လို့ရမလား…"
ကျန်းယန့်ရှန့်မှပြောလိုက်သည်။
"ကောင်းပြီ…အဲ့ဒီမှာပဲစောင့်နေလိုက်…."
သူမဖုန်းချလိုက်ပြီးသည့်နောက်တွင် အဝတ်အစားလဲကာ ကုတ်အင်္ကျီအား ဆွဲယူကာအပြင်သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
YOU ARE READING
အကြီးဆုံးသမီး👩
General FictionEldest Daughter Was Reborn အကြီးဆုံးသမီး Description အရင်ဘဝတွင် ကျန်းယန်ရှန့် သည် သူမ၏ သုံးစားမရသည့်ဖခင်နှင့် မိထွေးဖြစ်သူကို အရွဲ့တိုက်ပြီး ဆေးလိပ်သောက်ခြင်း၊ အရက်သောက်ခြင်း၊ တက်တူးထိုးခြင်းနှင်း ကားပြိုင်ပွဲများတွင် သူမဘဝကို အချိန်ဖြုန်းခဲ့သည်။ ...