Çocukluğumdan beri geç uyanmaktan nefret ediyordum. Ama dün gece tam 11 saat uyuyarak, sınava çalışmak için uykusuz geçirdiğim 3 gecenin intikamını almıştım.
Ablam yatağında yoktu. Büyük ihtimal yine iş aramaya gitmiştir diye düşündüm.
Lila rengindeki perdemi açınca dışarıda gördüğüm hava beni şaşırttı. Kasım ayındaydık ve 2 haftadır aralıksız yağmur yağıyordu. Böyle güneşli bir hava görmeyi beklemiyordum.Bugün okula gitmeyeceğim için dışarı çıkıp bu havanın tadını çıkarabilirdim.
Gözlerimi ovuştura ovuştura mutfağa doğru ilerledim. Annem kahvaltımı hazırlamakla meşguldu.
"Günaydın Leyla Sultan."
"Günaydın yavrum. Hasta mısın yoksa? Sen bu saate kadar uyumazdın."
"Çok uykusuzdum anne. Ölü gibi uyumuşum dün gece."
"Aman yavrum o nasıl laf? Ağzından yel alsın."
Gidip annemin sırtına sarılıp güzel saçlarını kokladım."Ablam çıktı mı?"
"İş bakmaya gitti arkadaşlarıyla."
"Yine mi?"
Ablam benim en yakın arkadaşımdı. Onun bu haline üzülüyordum. Annem moralimin bozulduğunu görünce yüzümü avuçlarının arasına aldı.
"Ne yapsın yavrum? Tutunamadı bir yere. Babanın öldüğü sene bıraktı okulu. Gücüm yetmedi sonra okutmaya. Gözünü seveyim sen derslerine çok çalış güzel kızım."
"Sen beni düşünme anne. Seni asla utandırmayacağım. İyi bir üniversite kazanıp seni şu pisliğin elinden kurtaracağım."
"O nasıl laf kızım? Baban o senin."
"Şunu söyleyip durma anne sana yalvarırım. O adam bizim babamız falan değil. Babam ben 7 yaşındayken öldü. Başkasına baba demem ben."
"Rıfat olmasaydı şimdiye çoktan açlıktan ölmüş olurduk Nisan. Geldi de hayatımız düzene girdi."
Annemin o adamla bize iyi bir hayat sunmak için evlendiğini bilmeme rağmen onu savunmasına tahammül edemiyordum."Sen o adamla evlenmeseydin biz yine bir yolunu bulur hayatımıza devam ederdik."
"Yavrum bu konuları konuşmamıza gerek yok artık , üzme beni. Şikayet etme, şükür et."
"Geçen hafta o hayvanın sana vurduğunu görmeme rağmen susmamı mı istiyorsun anne?"
"Nisan, sen bizi mi gözetliyorsun kızım?"
"Anne sorun sizi gözetlemem mi oldu şimdi? Bıktım o adamdan anlamıyor musun? Ablama sürekli evlenmesi için baskı yapmasından da bıktım. Eğer sana bir daha elini kaldırırsa ben geberteceğim o pisliği!"
"Terbiyesizlik etme kızım."
"Yeter artık anne. Savunma şu adamı."
"Baban o senin!"
Bu konuşmanın sonu yoktu. Her zaman aynı şeyleri söylüyordum ve aynı cevapları alıyordum. Annem o adamla evlendiğinden beri hayatımız kabusa döndü. Onlara göre maddi sıkıntılarımız son bulmuştu ama benim sorunum hiçbir zaman bu olmamıştı.
Yine hayal kırıklığıyla dolup taşmıştı içim. Giyindim ve nefes almak için dışarı çıkmaya karar verdim. Çıkarken annemin arkamdan seslendiğini işitiyordum.
"Güneşe güvenme,şemsiyeni al!
Nisan!"
Tartışsak bile annem hep bizi düşünüyordu. Rıfat'tan boşanmasından başka bir isteğim yoktu. Annem rahat bir nefes almayı hepimizden çok hak etmişti.
