Mektubu okurken multimedyadaki şarkıyı kesinlikle dinleyin. (:
••
Nasıl başlayacağımı gerçekten bilmiyorum. En son bir kıza mektup yazdığımda ilkokuldaydım. Neden mektup diye sorarsan, başka seçeneğim yoktu. Karşına çıkıp seninle konuşamazdım çünkü benden nefret ettiğini biliyorum. Bilmen gereken, benimle ilgili öğrenmen gereken çok şey vardı. O yüzden bunu yapmak zorundaydım.
Mektubu bulmak için odanın altını üstüne getirdiğini tahmin edebiliyorum. Ama aynı zamanda biliyorum, bu mektubu bulacaksın. Ve bu satırları okumaya başladıysan, devamını okumadan sakın yırtıp atma.
Senin için, benim için, bizim için sonuna kadar oku. Bunu yapmak benim için yeterince zordu. Yani sana veda etmek. İkimiz için de daha zor olmasını istemiyorsan sadece oku.
İki gündür aklından geçen o düşünceleri biliyorum. Benim ölmemi istediğini söylediğinde gözlerinden geçen o nefreti hatırlıyorum. Merak etme, daha fazla canın yanmayacak. Canını yakan adam, artık seninle olmayacak. Benden nefret etme Nisan. Beni gerçekten seven tek insan olarak, benden sakın nefret etme. Senin kalbini kaybetmek, benim gibi bir adam için ölümden daha beter.
Sayfalarca yazdım sana. İşin tuhafı, bunu yaptığıma gerçekten inanmıyorum. Bana bunu yaptığına inanamıyorum. Gerçekten sana bu kadar bağlı mıyım? Seni ardımda bırakıp sadece gidemeyecek kadar çaresiz miyim? Öyleyim. Sen benim zaafımsın Nisan. Seni ardımda bırakamam. Sana her şeyi açıklamadan çekip gidemem.
Biliyor musun? Dün gece sen uyurken yanındaydım. Senin odandaydım. Bunu nasıl başardığımı, evine nasıl girdiğimi sorgulama. Seni son kez görebilmek için bir şeylerin bana engel olabileceğine inanıyor musun? İnanma. Hiçbir şey seni görmeme engel olamazdı çünkü. O melek yüzüne son kez dokunmadan, saçlarındaki çiçek kokusunu son kez içime çekmeden gidemezdim.
Ben sana aşık oldum Nisan. Bu çok tuhaf. Gerçekten tuhaf. Seni tanıdığım günden beri kendimi ilk defa güçsüz hissettim. Kaybedecek değerli bir şeyim olduğu için kendimi hiç olmadığım kadar zayıf hissettim. Ama ne var biliyor musun? Hiçbir zayıflık benim için bu kadar değerli olmamıştı. Hiçbir zayıflık beni bu kadar sarhoş hissettirmemişti. Yolumu kaybetmiş gibiyim. Nereye gideceğimi bilmiyorum ama her yolun sonunda seni bulabilme umuduyla koşuyorum. Anlamıyor musun? Senden vazgeçemiyorum.
Eğer sorun birine gerçekten dokunmaksa, İris ile birlikte olmadım Nisan. Dışardan baktığında nasıl göründüğünü biliyorum. Ama benim istediğim buydu. Öyle görünmesini ben sağladım. Bir kez daha onunla birlikte olabileceğime inandın mı? Bu asla gerçekleşmeyecek. Sen benim kalbimde olduğun sürece senden başka hiçbir kadına değer vermem. İris benim için bir maşa. Onu kullandım ve bitti. Senin masumiyetin üzerine yemin ederim ki, onunla aramızda bir şey geçmedi. Onu oyaladım. Eğer sen gelmeseydin, onunla yine de birlikte olmazdım.
Sana 'ipek çiçeği' dediğim geceyi hatırlıyor musun? Benim yanımda, benim kollarımdaydın o gece. Hayatım boyunca öyle bir huzuru hiç tatmadım ben. Sen bana huzuru da, fedakarlığı da, aşkı da iliklerime kadar hissettirdin ipek çiçeği. Narin, her zaman ilgi isteyen, nazlı ve güzel çiçeğim. Bunları hiç kaybetme olur mu? Masumiyetini hiç yitirme. O yeşil gözlerindeki ışıltı hiç sönmesin.
Tam da bu yüzden gidiyorum aslında. Senin benim uğruma defalarca kez yaptığın gibi, senin iyiliğin için gidiyorum. Yüzündeki gülümseme hiç kaybolmasın, gözlerindeki ışıltı hiç sönmesin diye gidiyorum. Bundan sonra zarar görmeyeceksin. Sana ne ben ne de başkaları zarar veremeyecek. Buna asla izin vermeyeceğim.
Bu mektubu okuduktan sonra rahat bir nefes al. Çünkü artık güvendesin. Ufuk hep senin yanında olacak. Kimseden, hiçbir şeyden korkmana gerek yok. Senin peşine düşmeyecekler. Çünkü onlara istedikleri şeyi vereceğim. Canım pahasına da olsa seni tehlikeye atmayacağım. Çünkü senin kılına zarar gelirse ben zaten ölürüm.
Sana yaşattıklarım için beni affedecek misin? Benim için döktüğün gözyaşlarından sonra yine de beni güzel hatırlayacak mısın? Hatırla. İkimize dair ne varsa gülümseyerek hatırla. Çünkü ben hiç unutmayacağım. Seni ilk gördüğümde korkudan titreyen dizlerini, rüzgardan dağılmış saçlarını, soğuktan kızarmış burnunu unutmayacağım. İnatçılığını, pes etmeyişini, ne olursa olsun vazgeçmeyişini hiç unutmayacağım. O içime işleyen yemyeşil gözlerini, beyaz tenini, saçlarındaki çiçek kokusunu unutmayacağım. Beni öptüğünde hissettiklerimi hiç unutmayacağım.
Şimdi uyumanı istiyorum. Bu mektubu bir kenara koy ve sadece uyu. Yaşadıklarımızı düşünerek uyu. Ve sana bir kez daha veda ettiğim için de beni affet.
Seni çok beklettim, biliyorum. Hayalindeki gibi bir adam olamadım, onu da biliyorum. Daha önce bunu defalarca söylemediğim için bana kızma. Kalbin her attığında o iki kelime yankılansın kulaklarında. Seni seviyorum!
İpek çiçeği, beni sakın arama. Bulamazsın. Kendini boş yere yorma. Bundan sonra sadece kendini düşün. Geleceğini düşün. Bizi düşün. Ve kendine çok iyi bak. Kalbini, ruhunu bir şekilde iyileştir. Benim açtığım yaraları sevdiklerinle sar. Seni gerçekten mutlu eden insanlarla sar.
İpek çiçeği, hep böyle masum kal.
