!!Bölüm sonunda bahsedilen şarkı multimedyada var. Belirttiğim yerde şarkıyı mutlaka dinlemenizi öneriyorum. (:
••
İçeri adım attığımda bu gecenin de benim adıma kötü biteceğinden emin olmuştum.
Kübra ve Emel buraya davet edilmedikleri halde gelip hepimizin keyfini kaçıracaktı. Zaten Miraç ve Merve buraya gelmem için beni çok zor ikna etmişlerdi. Keşke gelmeseydim diye geçirdim içimden. Çınar'a tek kelime etmeyip öfkeli bir bakış yolladım ve içeri girdim.
Bizimkiler Emel ve Kübra'yı görünce afallamış, onların kim olduğunu anlayabilmek için birbirlerine bakıyorlardı. Ben onların yanına gidince herkes bana soru soran gözlerle bakmaya başladı. "Çınar'ın arkadaşları." dedim yüksek bir sesle.
Emel topluluğa gülümseyerek "Selam. Ben Emel." dedi ve geniş koltuklardan birine oturdu. Zaten mini olan eteği koltuğa oturunca daha da açıldı. Kübra da onun yaptığı gibi herkese selam verdikten sonra Emel'in yanına oturdu. Onun da üzerinde vücuduna yapışan dar bir elbise vardı. Vücudunun bütün hatları çok net görülebiliyordu.
Onlara daha fazla bakamadım ve büyük bir iç çekerek koltuğa, Miraç ve Merve'nin arasına oturdum. İkisi de gözlerini fare görmüş gibi açmış, Kübra ve Emel'e bakıyordu. Miraç'ı hafifçe dürttüm. Gözlerini kızlardan ayırmadan kulağıma yaklaştı. "Nisan, bu kızlar kim?"
"Hiç sorma." diyerek gözlerimi devirdim. Kübra ve Emel'in evinde geçirdiğim o kabus gibi geceyi hatırlayınca tüylerim diken diken oluyordu. "Geçen evinde kaldığımızı söylediğim kızlar vardı ya, bunlar o kızlar işte." diye ekledim.
Miraç'ın gerginliği son seviyeye ulaşmıştı çünkü ona bu kızların nasıl insanlar olduklarını en ince ayrıntısına kadar anlatmıştım.
"Yalnız ben bunlara senin kadar katlanamam. Bak baştan söylüyorum, olay çıkarırım." diye söylendi Miraç. Arkasına yaslanıp kollarını göğsünde birleştirdi ve gözlerini kızlara dikip onları rahatsız edecek türden bakışlar yollamaya başladı.
Bu kez olanlara anlam veremediği için Merve kulağıma fısıldadı. "Siz ne konuşuyorsunuz Nisan? Sen tanıyor musun bu tipleri?"
"Malesef tanıyorum Merve. Keşke tanımasaydım ama tanıyorum."
Merve bakışlarını gizlice kızlara doğrulttu. "Şunların giydikleri şeylere bak."
"Bunlar daha iyi halleri emin ol." diye cevap verdim. Herkes susmuş kendi içinde bu kızların neden burada olduklarını sorguluyordu. O sırada nihayet Çınar da yanımıza geldi ve tam karşımdaki koltuğa oturdu. Gözlerini üzerime dikince başka bir yöne bakmaya başladım. Ondan kaçtığımı farketmiş olacak ki beni iğnelemek için ortaya bir soru sordu. "Ee ne yapmak istiyorsunuz? Bizim evde toplanma fikri Cenker ve Ertan'ın fikriydi. Zaman geçirecek birşey bulsanız iyi olur. Aramızda buraya zorla getirilenler olabilir."
Çınar'ın bu göndermesini umursamamaya çalışarak kızlarla fısıldaşmaya devam ettim. İkisi de Kübra ve Emel'in bize katılmış olmasından hiç memnun değildi. Tabi haksız da sayılmazlardı. Şu an onlarla aynı ortamda bulunduğum için ben de huzursuzdum.
Cenker ortamda sessiz gerginliği dağıtmak adına bir öneri sundu. "Önce film izleyelim. Harika seçeneklerim var." Fikrine vereceğimiz tepkiyi anlamak için önce bize doğru döndü. "Sizin için uygun mu kızlar?"
Hep bir ağızdan "Olur." dedik. Pek de istekli cevap verdiğimiz söylenemezdi. Zaten öneri ne olursa olsun hevesimiz kırılmıştı bir kere. Bu gecenin bizim açımızdan keyifli geçmeyeceği belliydi.
