Unicode
ကျောက်ဟွေးက လီဝမ်ယင်းနဲ့အတူ
ရှိနေတာကြာလှပြီမို့ လီရှူးရိရဲ့စိတ်ကို
နားလည်သည်။အဲ့တာကြောင့်သူ လီရှူးရိ
ကိုကြည့်လိုက်ပြီး ကြမ်းရှရှအသံဖြင့်
ပြောလိုက်၏။
"လက်စားချေဖို့အကြောင်းကို မစဥ်းစား
နဲ့ဦး...စာကို ကြိုးကြိုးစားစားသင်"
လီရှူးရိက ဘာမှပြန်မဖြေပေ။
ကျောက်ဟွေးကခြောက်ကပ်ကပ်ဖြင့်
ရယ်လိုက်ကာ
"မင်းအဖေနဲ့ဒေါ်လေး...
မင်း သူတို့ကိုနောက်ဆုံးအနေနဲ့တောင်
မမြင်လိုက်ရဘဲ မီးသဂြိုဟ် ခံလိုက်ရတယ်။
အဲ့တာကငါ့ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်လို့များ
ထင်နေတာလား?"
လီရှူးရိက သူ့ကိုခေါင်းမော့ပြီး
ကြည့်လာသည်။ ကျောက်ဟွေးရဲ့အသံမှာ
စိတ်ဓာတ်ကျမှုတို့ဖြင့်ပြည့်နှက်နေခဲ့ကာ
"ဒီကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ အမှန်တရားနဲ့
မျှတမှုဆိုတာမျိုးမရှိဘူး...။ချင်မိသားစု
အတွက်တော့ငါတို့လိုလူတွေကဘာမှကို
မဟုတ်ဘူးလေ"
"လီရှူးရိ....မင်းက လီမိသားစုမှာကျန်တဲ့
တစ်ဦးတည်းသောသူပဲ...မင်းကိုယ့်ကိုယ်ကို
စတေးလို့မရဘူး"
ကျောက်ဟွေးရဲ့နှလုံးသားထဲမှာ
လီရှူးရိကို နာကြည်းပြီးမုန်းတီးနေတယ်
ဆိုရင်တောင် လီဝမ်ယင်းကတော့သူ့ကို
သိပ်ချစ်လေ၏။သူမကလီရှူးရိဒုက္ခရောက်
တာကိုမြင်ချင်မှာမဟုတ်လောက်ပါချေ။
အချိန်အတော်ကြာသွားမှ လီရှူးရိက
ခေါင်းညိမ့်လာပြီး ခံစားချက်မဲ့စွာ
ဖြေလာခဲ့၏။
"ကောင်းပြီ"
ကျောက်ဟွေးက အစားအများကြီး
မစားခဲ့သလို ရက်အနည်းငယ်ကြာအောင်
အနားမယူခဲ့ရပေ။သူ့ခြေထောက်တွေမှာ
မတ်တပ်ရပ်ဖို့ကိုတောင် အနိုင်နိုင်
ဖြစ်နေခဲ့၏။
လီရှူးရိ ကူညီချင်ပေမဲ့ကျောက်ဟွေးက
သူ့ရဲ့လက်ကိုတွန်းထုတ်လိုက်ပြီး
လီဝမ်ယင်းရဲ့အခန်းထဲကိုဖြည်းဖြည်းချင်း
လျှောက်သွားတော့သည်။
တွဲလျောင်းကျနေခဲ့တဲ့လီရှူးရိရဲ့လက်က
လက်သီးဆုပ်တို့မှာတင်းကြပ်သွားခဲ့၏။
ကျောက်ဟွေးကတံခါးကိုပိတ်သွားတော့မှ
လီရှူးရိ အရိုးပြာအိုးနှစ်အိုးရှိရာကို
မျက်နှာမူလိုက်ကာ ထပ်ပြီး ဒူးထောက်
ချလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်း၏ အဆုံးဝယ် |ဘာသာပြန်|
عشوائيtotal chapter- 113 chapters update schedule- random.
