Unicodeစာသင်ခန်းရဲ့တံခါးက "ဘန်း" ကနဲမြည်အောင်
ကန်ဖွင့်ခံလိုက်ရတဲ့အခါ နင်ယွဲ့ကခေါင်းမော့
ကာလှမ်းကြည့်ပြီးချက်ချင်းပဲ ထရပ်
လိုက်လေသည်။ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာ
ငွေမှင်ရောင်အမျှင်အတန်းတစ်ချို့ရှိနေခဲ့၏။ပိုင်ကျင့်တော့သူ့လိုမျိုး အလောတကြီး
ဖြစ်မနေခဲ့ပါချေ။ သူက အခန်းရဲ့တံခါးဝကို
တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး စူးရှနေတဲ့
အကြည့်တစ်ခုကိုထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်လိုက်
သည်။တံခါးဝကလူဆီမှာအံ့သြသွားတဲ့အမူအရာ
မရှိသလို ထပ်ပြီးဝင်လာတာလည်းမရှိတဲ့အပြင်
စကားတစ်ခွန်းမှတောင်ပြောမလာခဲ့ပေ။
သူက မျက်မှောင်ကျုံ့ပြီး တံခါးကို
ဆောင့်ပိတ်ကာသာ ထွက်သွားခဲ့သည်။
မသိရင်သူ့ရဲ့အတန်းဖော်နှစ်ယောက်က
စာသင်ခန်းထဲမှာ နမ်းနေကြတာကို
မမြင်လိုက်သလိုပါပင်။"ငါတို့ဘာလုပ်ကြမလဲ?"
နင်ယွဲ့ကစိုးရိမ်ပုံပေါ်နေပြီး လျော့တိလျော့ရဲ
ဖြင့်ခေါင်းငုံ့ချထားကာ"ငါတောင်းပန်ပါတယ်.....ငါ့အပြစ်ပါ"
သူတို့စာသင်ခန်းထဲမှာ ကာယသင်တန်းချိန်
ရှိခဲ့ပြီးအဲ့ဒီ့နောက်မှာတော့နင်ယွဲ့က
ပိုင်ကျင့်ကိုဆက်ခေါ်ထားလိုက်ကာ
ချစ်ရေးဆိုခဲ့မိတာပင်။ ပြီးတော့
မထိန်းလိုက်နိုင်ဘဲသူ့ကိုနမ်းမိသွားခဲ့သည်။ပိုင်ကျင့်က သူ့ကျောကိုခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်ပေး
လာရင်း တည်ငြိမ်စွာပင်"အဆင်ပြေပါတယ်"
ခဏလောက်ရပ်သွားပြီးကာမှ သူကဆက်
ပြောလာပြန်သည်။"သူ....ပြန်ပြောမှာမဟုတ်ဘူး"
အကယ်၍သာ ဒီနေ့သူတို့ကိုမြင်သွားခဲ့တာက
လီရှူးရိမဟုတ်ဘဲ တခြားတစ်ယောက်သာ
ဆိုရင်သူ ကိစ္စတစ်ချို့ကိုပြင်ဆင်ထားဖို့
လိုချင်လိုလာပေလိမ့်မည်။ဒါပေမဲ့ အဲ့တာက
သူဖြစ်နေတယ်ဆိုရင်တော့....ပိုင်ကျင့်
စိတ်ပူနေစရာတောင်မလိုပါချေ။ပိုင်ကျင့်ကကျောင်းကလူတိုင်းကိုလိုက်ပြီး
အာရုံစိုက်နေတဲ့လူမဟုတ်ပါချေ။ ဒါပေမဲ့
လီရှူးရိကို သတိမပြုမိဖို့ကတော့ ခဲယဥ်း
လွန်းလှ၏။ သူ့ရဲ့အဆင့်က ကျောင်းစတက်
ကတည်းကနေအခုထိ ဘယ်လိုစာမေးပွဲပဲ
ဖြစ်နေပါစေ ပြောင်းလဲခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလေ။
ဒါကြောင့် ကျောင်းကလူတိုင်းလိုလို
လီရှူးရိကိုသိကြ၏။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်း၏ အဆုံးဝယ် |ဘာသာပြန်|
Randomtotal chapter- 113 chapters update schedule- random.