Aslında uzun süredir teomanın müziği bırakması gibi ben de eleştirmenliği bırakayım dedim.ancak sonra teomanın 23 kere müziği bırakıp 24. kez tekrar müziğe geri dönmesi aklıma gelince gülünç duruma düşmemek için vazgeçtim.üstelik henüz babamın öldüğü yaşta da değilim (çok şükür hala yaşıyor.babamın 100 yaşına kadar yaşaması için dua ediyorum.ne kadar geç ölürse o kadar uzun yaşar onun öldüğü yaşa gelirim)
ancak dediğim gibi bir süre daha eleştirmenliğe devam etme kararı aldım.gelen yorumlar hakaret boyutuna varmadığı sürece başımın üstünde yeri var.sonuçta herkes fikrini beğenmediği şeylerİ ifade etme özgürlüğüne sahiptir.
gelen yorumların çoğunda bir vampir kitabı yaz da görelim ifadesi vardı.madem sizin vampir kitaplarınız kusursuz o zaman sizin tarzınızda bir kolaj çalışması yapmaya karar verdim.Allah günahlarımızı affetsin diyor ve örnek vampir kitabıma başlıyorum
KİTABIN ADI : BİR VAMPİRİ ÇOK SEVDİM
not : okuyacaklarınız yetişkinlerde beyin hücresi erimelerine,nöronlarda apolastik sikolastik çekomastik tepkimelere ,sırt ve bel ağrılarına,mide bulanmasına ve uzağı görememe problemlerine yol açabilir.bu tip duruma maruz kaldığınız takdirde içinizden üç kullallah bir el ham okuyun ve derin nefes alın.
14-18 yaş arasında zeka geriliğine sebep olmaz.bu kitabı okuyacak çocuğunuzun kafasına arko krem sürerseniz her türlü elektromanyetik, radyoaktif etkilenmelere maruz kalmaz
yaşlılarda tansiyona bağlı kalp krizine ve erken bunamaya sebep olabilir.lütfen kitabı kafanıza şınorkel takıp ayağınıza palet giyerek okuyun.sizi güzel bir kitabın engin denizinde bir yolculuğa davet ediyorum.
Allah belamı vereydi de keşke okumayaydım diyen olursa da uyarıyorum okuduğunuz her bela size kadevesiyle birlikte geri döner haberiniz olsun
ben rina, anne tarafım transilvanyalı baba tarafım yozgatlı.babam memleket hasretine dayanamayınca los angelostan istanbula taşındık.amerikada horst denen şehrin lisesinde pon pon kızdım.pon pon kız olmak çok büyük bir ayrıcalıktı.kim sexi bir ponpon kız olmak istemez ki hadi ama .16 yaşıma geldim.bugün benim doğum günüm.içimden bir ses anne babamın bugün bana büyük bir sırdan bahsedeceğini söylüyor.sanırım bugün vampir olduğumu öğrenicem babam thomas bana tatlım annenle birlikte sana açıklamamız gereken bir şey var dediğinde aman Allahım didim.zaten çoktandır hissediyordum ama emin değildim.babam ,kızım rina seni acilen buradan göndermemiz lazım hayatın söz konusu dediğinde hala bu olanlara inanamıyordum.babam benim biyolojik babam değildi.ve ben aslında olimposlulardan aresin kızıydım.yani savaş tanrısı.oysa ben vampir olacağımı düşünmüştüm.hep onun hayalini kuruyordum.biyolojik olmayan babam thomas birazdan beni siyah bir arabanın gelip alacağını ve özel güçleri olan çocukların okuduğu bir okula götürüleceğimi ve benim bundan sonra eğitimime bu okulda devam edeceğimi söylediğinde hala depresyondaydım.olanları kabullenmem çok ama çok uzun süre aldı ( 2 saat 45 dakikamı aldı)
sonunda siyah araba evin önünde durduğunda içinden siyah takım elbiseli iki adam çıktı.ajan kılıklı adamlarla birlikte 7 saat 53 dakika süren bir yolculuktan sonra mortingen city yazan bir tabelanın önünde durduk.sonunda bu sıkıcı ve yorucu yolculuktan kurtulmuştuk.adamlardan en iri yarı olanı tabelanın altındaki bir kutuyu açtı.kutunun içinde su vanasına benziyen bir vana vardı.vanayı çevirdiğinde sihirli şehri gerçek dünyadan ayıran perde kaybolmuştu.iri yarı olanı yola bundan sonra katırlarla devam edicez dediğinde gözlerimi devirip adama baktım.ama son model lincoln dururken neden katır.adam bana rina hanım sihirli şehirde insan yapımı bir şey olamaz.adamlara olumlu anlamda kafamı salladım.ben genelde bir şeyi kabul ettiğimi göstermek için olumlu anlamda kafamı sallıyorum.adamlarla birlikte sihirli katırlara bindik.mortingen city gerçekten mistik bir şehirdi.her taraf yeşildi.sol tarafta ölü hatıralar ormanı diye oldukça büyük ve korkunç bir orman vardı
