ANG PUSONG NASAKTAN

*Hospital Visit*

Avisala eshma sa mga apwe ko na bomoto sa story ko, and thank you din sa mga comments, hindi po ako magsasawang magpasalamat sa inyong taos pusong pagsuporta sa story ko.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Unang nagising si secret at nilibot niya ang kanyang mga mata. Napatingin siya kay braile na natutulog beside sa kama niya, pinagmamasdan lang niya ito."Kahit manloloka!!! Kahit pinaglalaruan mo ang feeling ko!!! nagpapasalamat pa rin ako sayo"sambit nito habang pinagmamasdan si braile na natutulog. Nagising si braile kaya naman nakapokerface na naman ang mukha niya.

"Ok ka na ba?!"Sabi ni braile na may boses na nag aalala."OBVIOUS BA!!!"pagtataray ni secret. Napalingo na lang si braile."TARAY!!! SANA HINDI NA LANG KITA TINULUNGAN!!"

"bakit?! Sinabi ko bang tulungan mo ako!!!"Pagtataray pa rin nito."

"Aalis mo na ako, since maayos na naman ang kalagayan mo"sambit ni braile at tumayo tapos nag umpisa nang naglakad patungo sa door ngunit napahinto siya dahil biglang nagsalita si secret."Nasaan ang bag ko!!! Kunin mo!!!"Bossy nitong utos."Ang kapal talaga nang mukha!!! Hindi ko dala ang bag mo, when i bring you to the hospital, siguro naiwan yun doon sa labas nang school mo"

"BAKIT HINAYAAN KONG IWAN ANG BAG KO DOON!!! ALAM MO BA KUNG GAANO KA MAHAL ANG BAG NA YUN!!! IMPORTED YUN!!! MAHALA PA ANG BAG NA YUN KAYSA SA BUHAY MO!!!!"

"EDEH SANA MAS INUNA KO PANG ILIGTAS ANG BAG MO!!!! KAYSA SAYO!!!!"

"Wag naman!!! Mas mahalaga din tong life ko noh, what if pagmawala ako edeh hindi mo na masisilayan itong KAGANDAHAN KO!!!"

"Yabang!!!!"singhal ni braile, at akmang bubuksan na ang pinto upang lumabas ngunit nagsalita na naman si secret.

"Sandali!!"Sambit nito.

"ANO NA NAMAN!!!"naiinis na sabi ni braile.

"Pahiram nang phone mo, may tatawagan lamang ako"_sabi nito. Kaya lumapit si braile sa kanya upang iabot ang phone."OH ITO KAININ MO KUNG GUSTO MO!!!"pasinghal na sabi ni braile."LETSE KA TALAGA!!!"singhal din ni secret.

"BILISAN MO!!!" inikotan lamang ni secret nang mata si braile tapos tinawagan niya ang kanyang ina.

"Hello anak, anak nasaan ka ba? Bakit hindi ka nakauwi kagabi! Alam mo ba kung gaano kami nagalala nang dad mo sayo!"susunod sunod na sabi ni natalia sa kabilang linya.

"Mom ok lang po ako, kaya wala kayong dapat ipag alala ni dad, nandito lamang po ako sa bahay nina lex at max natutulog"pagsisinungaling ni secret. at napatingin naman siya nang masama kay braile.

"Ganun ba, mag ingat ka ha, dahil pag may nangyare sayong masama nakuuuuu!!! ewan ko na lang kung ano ang gagawin ko!!!!!"

"ok lang po talaga ako mom, at sabihin niyo rin yan kay dad"sabi ni secret.

"o sige anak, mag ingat ka, bye"sabi nang ina.

"bye mom"sabi nito saka binaba ang phone at inihagis kay braile at buti na lang nasalo ni braile"ANO BA!!! BAKIT MO INIHAGIS!!!! ALAM MO BA NA MAS MAHAL PA ANG PHONE NA TO KAYSA SA BUHAY MO!!!!"

"wala ka bang originality!!!!"pagtataray ni secret then she rolled her eyes.

"bakit hindi mo sinasbi sa mom mo ang katotohanan, bakit ka nagsinungaling"

"WAG MO AKUNG PAKIALAMAN KUNG HINDI KO SASABIHIN SA KANILA ABOUT SA NANGYARE SA AKIN!!!"

"tungkulin pa rin nilang malaman dahil magulang mo sila"

"Akin na ang phone mo!"

"sino na naman ba ang tatawagan mo!!"

"Sina lex at max"