ANG PUSONG NASAKTAN

*Ikaw pa rin ang gusto kong makasama*

Nakasandal lamang si saf sa isang puno habang umiiyak."(sob) (sob) huhuhuhuhu t-tyrone p-patawarin m-mo a-ako"umiiyak na sabi nito sa kanyang sarili."p-patawarin m-mo a-ako't n-nasaktan k-kita"humihikbing sabi nito.

"S-saffirah"sambit ni braile at dali dali naman niyang pinahid ang kanyang luha dahil ayaw niyang makita siya nito na umiiyak. Saka lamang niya tiningnan si braile sa mga mata nito tapos dali daling tumayo.

"B-baile? A-ano ang ginagawa mo dito?"pautal utal na tanong ni saf.

"Diba ikaw ang dapat tanongin ko niyan, kung bakit ka pa nandito"

"Nais ko lamang magpahangin at mag isip"sabi ni saf.

"O-ok ka lang ba? Teka! Are you crying?"tanong ni braile.

"Ha? A-ano w-wala"tanggi nito.

"Saffirah kilala kita, dahil ba ito kay tyrone"sabi ni braile. Natahimik naman si saffirah at hindi siya makatingin sa mata ni braile."Halika umupo tayo"sabi ni braile at umupo silang dalawa at sumandal sa puno."B-braile b-bakit ganun si tyrone sa akin, noong una naintindihan naman niya ako pero habang tumatagal ay nagiging malamig ang kanyang pakikitungo niya sa akin"

"Intindihin mo na lamang si tyrone, Mahal na mahal ka nang kapatid ko siguro bigyan mo mo na siya nang panahon upang mag isip dahil naguguluhan at nasasaktan din siya sa nangyare sa inyo"

"Prince braile naintindihan ko naman siya eh, pero sana intindihin din niya ako, akala ba niya na madali lamang ang naging decision ko, prince braile kung may magagawa lang ako upang pigilan ang engagement ginawa ko na, pero prince braile wala eh, malaki ang utang nang kompanya namin kaya wala akong ibang gagawin kundi sundin ang sinabi nang mom and dad ko"

"Saf sabihin mo lang sa akin kong kailangan mo nang pera dahil handa akong magbigay"

"Wag na, ayaw nang dad ko na humingi ako nang tulong kanino man"

"wag kang mag alala dahil pagsasabihan ko ang aking kapatid. Ipapaintindi ko sa kanya kong bakit ka pumayag sa utos nang iyong ama"sabi ni braile at inilapit niya ang ulo ni saf sa kanyang abaga at pinasandal niya ito saka niyakap. Dahil hindi niya magagawang pabayaan lamang ang pinsan nang kanyang minamahal.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Habang nasa dalampasigan sina saf at braile, si secret naman nasa loob nang bahay nang kanyang lola upang magligpit nang mga pinggan at siya na rin ang naghugas sa mga ito. Wala kasing katulong ang lola ni secret kasi hindi ito papayag na kumuha nang katulong."secret dalian mo meron pa dito"sabi natalia.

"Opo mom, tataposin ko lang po tong ginawa ko"pasigaw na sabi ni secret."Nasaan na ba kasi ang lalaking yun, haist!!!!"naiinis na sabi nito sa sarili habang pinagpatuloy ang pagliligpit.

Kring

Kring

Kring

"Hello B's"sabi ni lex sa kabilang linya.

"Bakit ka napatawag?"tanong ni secret.

"Wala! Nais lamang kitang kamustahin, kumusta nga pala ang celebration niyo sa birthday nang lola mo?"

"Ok naman, B's sana nandito kayo ni max"sabi ni secret.

"Bakit? Hahahaha siguro namimiss mo kami noh"

"HINDI!!!! para may mautusan akong magligpit nang pinagkainan at tagahugas nang pinggan"pamimilosopo nito.

"GRABE KA SA AMIN HA!!! ANO BA ANG TINGIN MO SA AMIN!!! UTUSAN!!!"