ANG PUSONG NASAKTAN

*Its was a lie*

Natahimik at lumaki ang mata nina secret at saf dahil sa narinig mula mismo sa bibig ni John, pati si sandra hindi alam ang gagawin."What did you say Mr. John!!!!"mataray na tanong ni saf sa ama."Saf ang ibig sabihin ng dad mo ay............."

"Magsisinungaling ka pa talaga eh rinig na rinig ko!!! na kaya niyo ako ipa engage ay upang tumaas lalo ang kompanya natin, so hindi pala na bankrupt ang kompanya, siguro pakana niyo to noh!!!! MGA WALA TALAGA KAYONG KWENTANG MAGULANG!!!!"

"Sa una palang alam ko na"sabat ni secret."Anak we can explain"-sandra."I DONT NEED YOUR EXPLANATION MS. SANDRA!!!! MULA NGAYON FORGET ME AS YOUR DAUGHTER AND I WILL FORGET YOU AS MY PARENTS" madiing sabi ni saf sa kanyang mga magulang saka nilisan ang dinning room kasama si saf.

"Saf anak" tawag ni sandra ngunit hindi nakinig si saf."Hon paano na to, ano na ang gagawin natin"nag aalalang tanong ni sandra.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(Saf's room)

"Mga walang hiya sila!!! Ang kapal ng mukha nila!!! Mga gago sila!!!"singhal ni saf na umiiyak, pinapatahan naman siya ni secret."Ssshhhh wag ka nang umiyak ok"pagpapatahan ni secret."Bakit nila nagawa sa akin to, anak ba talaga nila ako!"

"(tss) ano ba sa tingin mo?!"-secret.

"Isinusumpa ko sa pagbalik ko ng pilipinas hindi na talaga ako babalik dito!!! Hindi ko na sila kilalanin bilang magulang ko kasi mukhang hindi naman anak ang tingin nila sa akin eh"

"Buti naman at naisip mo yan kasi yun sana ang gagawin ko eh na kapag malaman ko na nagsisinungaling lamang sila ay Babalik tayo sa pilipinas at hindi na kita pababalikin pa dito."

"Ate salamat, salamat dahil sinamahan mo ako dito, hindi ko na siguro alam kung ano ang gagawin ko pag wala ka, siguro kong hindi dahil sayo hindi masabi ni dad ang pagsisinungaling nila"

"Walang ano man, bakit? Ano ba ang gusto mong gawin ko! Na pabayaan na lang kita! (tsk) hindi ko maaaring gawin yun kasi pinsan kita".

"Salamat ate"

"So when do you decided to come back?"

"Maybe Next day, aalis na ako sa letseng pamamahay na to"

"Kong yun ang gusto mo, pero babalik mo na ako sa kwarto ko at tatawagan ko lang si braile"

"Sige ate"sambit ni saf.

Nang makapasok si secret sa room niya agad niyang dinial ang number ni braile at pinindot niya ang call na word.

"Bakit ka napatawag! Kanina lang umaga sinabihan mo ako nang i hate you tapos ngayon may patawag tawag ka!"pagalit ni braile kaya kumunot ang noo ni secret."Bakit ayaw mo! Edeh sige i-end ko na to"iend na sana niya ang call ngunit biglang nagsalita si braile."W-wait wifey dont do that please, binibiro lang naman kita, ano ba ang nais mong sabihin, is it a good or bad news"

"Bad news, kasi imbis na si saf ang i-engage inako ko na lang ang engagement na para sana kay saf"pangtitrip ni secret kaya natahimik si braile sa kabilang linya."Hubby, hubby"tawag ni secret ngunit hindi pa rin nagsalita si braile"Hahahahahahahahahahahaha sobra ka namang affected, hubby magsalita ka naman o, binibiro lang naman kita eh"

"KUNG BIRO LANG YUN SAYO PWES HINDI YUN BIRO PARA SA AKIN!!!! MAY BIRO BA NA GANUN HA!!! ALAM MO KONG BIRO LANG YUN EDEH SANA TUMAWA NA AKO DITO!!! Bakit ba ang hilig mong magpakaba, paano pag totoo pala yung sinabi mo!!!".

"Sorry na pleaseeeee, ang nais ko lang naman sanang sabihin ay uuwi na kami next day" Nagliwanag naman ang mukha ni braile sa narinig. Ngunit mas pinili niyang mag galit galitan.