ANG PUSONG NASAKTAN

*Graduation Ball*

Secret's pov

There is a lot of circumstances in our life but the most important is hindi tayo sumusuko,  we face all of it dahil alam natin na hindi lamang yan ang dadating sa ating buhay kundi marami pa.

Nagpapasalamat ako dahil finally narating ko na,  at natapos ko na ang matagal ko nang minimithi.  Naranasan ko nang namahala ng isang malaking paaralan,  at ngayon mararanasan ko na ring mamahala ng isang kompanya.  Isang kompanya na labis iniingat ingatan ng magulang ko,  isang kompanya na labis nilang minahal gaya ng pagmamahal nila sa akin.

I can't say na nagiging unfair sila sa akin kasi kahit may kompanya kami hindi pa rin nila ako pinabayaan,  hindi pa rin nawawala ang init ng kanilang pagmamahal sa akin.

Sa gabing ito nais kong taposin ang pagiging college student ko, at maghanda sa susunod pa dahil alam nating lahat na marami pa akong kailangan haraping pagsubok.

Hinatid na ako ng driver ko patungo sa diamond hotel kong saan iniheld ang graduation ball namin,  kasama ko ngayon si saf na nakagown rin. "Ate ang ganda mo"tumitili niyang sabi dahil pareho kaming nasa backseat. "i know that couz! "pagtataray kong sabi ngunit nginitian ko na rin siya.

"Ikaw din!  Ang ganda mo"puri ko

"Syempre saan pa nagmana edeh sa ganda mo" then we laugh loudly.

"Mam kailan mo ang kasal"singit naman ni manong. "anong kasal ba ang pinagsasabi mo diyananong? "Sabi ni saf.

"Yung kasal po nila ni sir braile"

"Ahhh yun po ba,  naku manong wag mo monang isipin yan"sabi ko na lang.  Lumipas ang mahabang biyahe dumating kami sa diamond hotel,  pinark ni manong ang kotse tapos bumaba siya upang pagbuksan kami ni saf ng pinto.  Naglakad kami patungo sa loob ngunit nakatagpo namin ang sobrang gwapo kong hubby na hindi tumitingin sa dinadaanan dahil tutok na tutok sa phone niya.

"Hoy!!! "gulat ko kaya hindi siya makapaniwala.

"Braile where are you going? "Saf ask

"Ha?  Ahmmm u-upang sunduin sana kayo"

"Hindi na kailangan dahil nandit na kami"sabi ko.

"Let go inside"pagyayaya niya,  sabay kapit sa waist ko. "Your so beautiful tonight wifey"

"You too,  your so handsome tonight"puri ko rin sa kanya.

"Braile?  Where is tyrone? " tanong ni saf habang papasok kami sa loob ng venue

"Parang hindi pa dumating"

"Ano? "

"Joke lang,  hinihintay ka nga niya eh"pagbibiro nito.

"Wag kang magbiro kasi hindi nakakatawa"pagtataray nito tapos inikotan niya si hubby ng mata.

"Wifey?  Gawa na tayo"

"Ng ano? "

"Hoy!!!  Braile alam ko yang ibig sabihin mo ha,  isusumbong kita kay tito"

"Bakit ano ba ang ibig kong sabihin? "

"Alam mo ate kong ano ang ibig niyang sabihin? "

"Hindi!  Bakit? "

"Ang sabi niya gumawa na ra kayo ng bat............ " dali dali naman niyang tinakpan ang bibig ng pinsan ko upang hindi ito makapagsalita.

"Ano nga? "

"Hmmmmmmm"

"Hmmmmmmm"

"P-pwede BA BITIWAN MO AKO!!!! "singhal ni saf.

"Ate ang sabi niya if pwede gumawa na kayo ng BATA. "Diretsong sabi nito sabay irap kay braile at nagtungo papasok sa kinaroroonan ng lahat.  Tiningnan ko naman si braile ng seryoso at napa peace sign siya.

"Hayyy diba ang sabi mo saka na lang pagkatapos ng kasal natin,  saan na ba yung word na respect mo"

"Binibiro nga lang kita,  ikaw naman"Sabi niya tapos sabay na kaming nagtungo sa kinaroroonan ng lahat.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Lumipas ang ilang oras natapos rin ang kasiyahan,  wala kaming ibang ginawa kundi mag inoman,  sayawan,  at syempre naghanda din sila ng laro.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Yun na,  natapos rin ang hirap namin sa pagiging college namin.